vidu ankaŭ la klarigojn
infer⭑·/·o
infer⭑·o
1.
En⭑ antikv⭑·aj religi⭑·oj, regn⭑·o de⭑ la⭑ mort⭑·int·oj, oft⭑·e prezent⭑·at·a
kiel⭑ sen·ĝoj⭑·a sub·ter⭑·a lok⭑·o: je⭑ ĉiu·j di⭑·oj de⭑ la⭑ infer⭑·o mi ĵur⭑·as...
; Vergili⁽⁺⁾·o rakont⭑·as pri⭑ vizit⭑·o de⭑ Ene⁽⁺⁾·o en⭑ la⭑ infer⭑·on; en⭑ tiu·j
tag⭑·oj, inter⭑ la⭑ 1a kaj⭑ 11a de⭑ Nis⁽⁺⁾·an·o, okaz⭑·is grand⭑·a fest⭑·o:
Mar⭑-duk⭑·o (...) re·ven⭑·is el⭑ Infer⭑·o kaj⭑ venk⭑·is la⭑ perfid⭑·ul·on Ereo .
Rim.: Zamenhof uz⭑·is en⭑ si⭑·a bibli¹·a traduk⭑·o la⭑ universal⭑·an vort⭑·on
„infer⭑·o“ por⭑ traduk⭑·i la⭑ hebre⭑·an _Ŝeol'_ (ekz-e en⭑ Nombr⭑·oj 6:30);
sed⭑ la⭑ viktori⁽⁺⁾·an·ajn redakt¹·ist·ojn tio ŝok⁹·is, kaj⭑ ili anstataŭ⭑·ig·is
ĝi·n per⭑ sen·traduk⭑·a hebre⭑·aĵ·o (dum⭑ en⭑ la⭑ Nov⭑·a Testament⭑·o ili
esprim⭑·as la⭑ sam⭑·on per⭑ la⭑ grek⁸·a spec⭑·o de⭑ infer⭑·o^1, {Hades⁽⁺⁾·o} ).
Rezult²·e la⭑ London⭑·a Bibli¹·o tut⭑·e ne⭑ uz⭑·as la⭑ vort⭑·on infer⭑·o!
2.
Lok⭑·o kie reg⭑·as la⭑ diabl⭑·o kaj⭑ kie kondamn⭑·it·aj anim⭑·oj sufer⭑·as
etern⭑·an pun⭑·on, kontrast¹·e al⭑ la⭑ ĉiel⭑·o aŭ⭑ paradiz⭑·o: li dir⭑·is, ke⭑
la⭑ hom⭑·oj est⭑·as mal·pi⭑·aj kaj⭑ tial⭑ Di⭑·o dev⭑·as ili·n pun⭑·i, kaj⭑ post⭑ la⭑
mort⭑·o la⭑ mal·bon⭑·ul·oj ven⭑·as en⭑ la⭑ infer⭑·on, kie ili dev⭑·as etern⭑·e
brul⭑·i ; li ... ven⭑·is fin⭑·e al⭑ grand⭑·a nigr⭑·a pord⭑·eg·o; ĝi est⭑·is la⭑
pord⭑·eg·o de⭑ la⭑ infer⭑·o ; ir⭑·u en⭑ la⭑ infer⭑·on (ne⭑ plu⭑ incit⭑·u mi·n) kun⭑
vi⭑·aj pruv⭑·oj!
3.
Lok⭑·o, situaci⭑·o, en⭑ kiu oni fort⭑·e sufer⭑·as (laŭ⭑ la⭑ senc⭑·o
infer⭑·o^2): nun⭑ ir⭑·u hejm⭑·en, kaj⭑ la⭑ infer⭑·o, kiu·n aranĝ⭑·os por⭑ vi
vi⭑·a edz⭑·in·o, est⭑·u vi⭑·a pun⭑·o ; en⭑ tiu dom⭑·o, viv⭑·o est⭑·as infer⭑·o.
infer⭑·a
1.
Rilat⭑·a al⭑ infer⭑·o: la⭑ infer⭑·aj turment⭑·oj; la⭑ infer⭑·aj pord⭑·eg·oj.
2.
Hav⭑·ant·a la⭑ mal·bon⭑·eg·ec·on de⭑ la⭑ infer⭑·o; mult⭑+sufer⭑·ig·a: infer⭑·a
karakter⭑·o, kruel⭑·ec·o, malic⭑·o, bru⭑·o; tio postul⭑·as infer⭑·an
pacienc⭑·on kaj⭑ sen·ĉes⭑·an ekzerc⭑·iĝ·ad·on .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.32 2023/11/19 10:22:13 ]
__________________________________________________________________