vidu ankaŭ la klarigojn
lu·/·i

lu·i

   (tr)

          Ricev·i io·n por ĝi·n uz·i dum difin·it·a temp·o, pag·ant·e
          inter·konsent·it·an prez·on: lu·i loĝ·ej·on, aŭt⁸·on, bal-vest·ojn; la
          mizer·aj mebl·aĵ·oj […] ne est·is ŝi·a propr·aĵ·o, ŝi lu·is ili·n kun·e
          kun la ĉambr·o ; li lu·is ĉambr·on de la ŝip·o je ĝust·a prez·o ; mi
          lu·is boat·et·on kaj kun help·o de lert·a rem·ist·o baldaŭ star·is sur
          la ŝip·o ; la fil·o sekv·e lu·is apartament³·ojn en pli bel·a kvartal·o
          de la urb·o ; ni re·konduk·os la best·ojn tie·n, kie ni lu·is ili·n ;
           lu·is fiakr²·ist·on ; la taktik¹·o de tiu firma⁽⁺⁾·o est·is lu·i
          stand⁽⁺⁾·on apud ni·a kaj, anstataŭ ekspon⁽⁺⁾·ad·i ; [mi] lu·is taksi⁹·on por
          la du×dek-minut·a vojaĝ·o ; oni pov·as ankaŭ lu·i kaj prov·i raked⁹·ojn,
          sket⁽⁺⁾·il·ojn, ekip²·aĵ·ojn por pilk·o-lud·oj ; en jam 119 urb·oj en Eŭrop·o
          ebl·as lu·i bicikl¹·ojn . {lup-ren·i} {farm·i} , {frukt-uz·o} , {prunt·i}

lu·ig·i

   (tr)

          Don⁽⁺⁾·i io·n al iu, por li·a uz·o dum difin·it·a temp·o, ricev·ant·e
          inter·konsent·it·an prez·on: vin-ber-ĝarden·on plant·is unu vir·o […] kaj
          lu·ig·is ĝi·n al kultiv⁽⁺⁾·ist·oj ; [ili] lu·ig·as mebl·e pro·vizit·ajn
          ĉambr·ojn ; oni lu·ig·as  vend·as teatr·ajn objekt·ojn ; ali·a
          kompani¹·o […], kiu respond·ec·as pri trak⁽⁺⁾·oj, signal·oj kaj kelk·aj
          staci-dom·oj, lu·ig·as si·ajn trak⁽⁺⁾·ojn al la ali·aj kompani¹·oj .
          {lu-don·i}

lup-ren·ant·o, lu·ant·o

          Tiu kiu ricev·as io·n de iu, por li·a uz·o dum difin·it·a temp·o,
          pag·ant·e inter·konsent·it·an prez·on: kvankam la loĝ·ej·oj ĉirkaŭ ni
          ĉiu·j est·as pli kar·aj, ni·a mastr·o […] est·as kontent·a je ni kiel
          lu·ant·oj ; lu·ant·o […] antaŭ kvin semajn·oj lu·is du ĉambr·et·ojn de
          la plej supr·a etaĝ·o ; li·a lu·ant·o  ŝarĝ·is li·ajn
          kamp·ar·an·ojn per mal·just·a impost¹·o .

lu-don·ant·o, lu·ig·ant·o

          Tiu kiu don·as io·n al iu, por li·a uz·o dum difin·it·a temp·o,
          ricev·ant·e inter·konsent·it·an prez·on: la lu·ig·ant·o for·pel·is li·n, ĉar
          li ne pov·is plu pag·i la lup-ag·on ; en mult·aj loĝ·ej·oj la lu-don·ant·o
          ne permes·as kat·ojn ; en lapon⁽⁻⁾+stil·a tend·o lag·o-bord·e la lu·ig·ant·oj
          semajn+fin·e deĵor·is, brul·ig·is konstant·an fajr·on, invit·is la
          en·ir·int·ojn sid·iĝ·i sur benk·oj .

lu-prez·o, lup-ag·o

          Inter·konsent·it·a kvant·o da mon·o, pag·end·a por difin·it·a lu-temp·o,
          per kiu oni lu·as io·n: ŝi loĝ·as nun en si·a propr·a ĉambr·o kaj
          pag·as al ni lup-ag·on pro ĝi ; li jam ne pag·is tiu·n lup-ag·on por du
          monat·oj ; la lu-prez·o est·as du×dek gulden¹·oj po-monat·e kaj oni
          lu·ig·as por almenaŭ unu monat·o ; la lu·ant·o dev·as pag·i la lu-prez·on
          je la unu·a de ĉiu trimestr⁽⁺⁾·o .

vic+lu·ig·i

   (tr)

          Lu·ig·i part·on de dom·o  loĝ·ej·o, kiu·n oni mem lu·as.

vic-lu·i

   (tr)

          Lu·i vic-lu·ig·it·an part·on de dom·o  loĝ·ej·o, de la lu·ant·o, ne de la
          posed·ant·o.

   [artikol-versi⁹·o: 1.38 2024/01/15 19:32:09 ]
     __________________________________________________________________