neg⁽⁺⁾·/·i

neg⁽⁺⁾·i

   (tr)

   1.
          Asert¹·i, ke⭑ io ne⭑ est⭑·as ver⭑·a aŭ⭑ efektiv⭑·a aŭ⭑ neces⭑·a: neg⁽⁺⁾·i si⭑·an
          kulp⭑·on, si⭑·an part⭑·o-pren⭑·on en⭑ la⭑ afer⭑·o; foj⭑·e en⭑ leter⭑·o Wen Yiduo
          skrib⭑·is ke⭑ Profesor¹·o Winter hav⭑·is „tre⭑ romantik²·an jun⭑·ec·on“, kaj⭑
          s-ro Mal·jun⭑·a Winter neniam⭑ neg⁽⁺⁾·is aŭ⭑ klar⭑·ig·is tiu·n asert¹·on ; mi
          ne⭑ neg⁽⁺⁾·as la⭑ fakt¹·on, ke⭑ la⭑ nun·temp⭑·a japan⁹·a kultur¹·o kaj⭑ ties⭑
          spirit⭑·ec·o ŝanĝ⭑·iĝ·as tre⭑ drast⁹·e ; Jen⭑! Ni don⭑·is al⭑ ili la⭑ ver⭑·on,
          ili tamen⭑ neg⁽⁺⁾·as ĝi·n ; person⭑·oj kiu·j konstant⭑·e ne·gad⭑·is la⭑
          ekzist⭑·ad·on de⭑ (Di⭑·o) ; li est⭑·as ne·neg⁽⁺⁾·ebl·e talent⭑·a; Tuŝ⭑·it·e,
          Vat⭑-son⭑·o, ne·neg⁽⁺⁾·ebl·e tuŝ⭑·it·e! .

   2.
          Mal·akcept⭑·ant·e, kontraŭ⭑·i: neg⁽⁺⁾·i la⭑ art⭑·on kaj⭑ la⭑ bel⭑·on; unu⭑·e ili
          vol⭑·as terur⭑·e sufer⭑·ig·i al⭑ vi la⭑ kor⭑·on por⭑ ig⭑·i vi·n neg⁽⁺⁾·i vi⭑·an di⭑·on
          ; efektiv⭑·e tamen⭑, neg⁽⁺⁾·i si·n mem⭑ signif⭑·as ne⭑, ke⭑ oni neg⁽⁺⁾·as si·n
          antaŭ⭑ io ali⭑·a, por⭑ do⭑ unu⭑·iĝ·i kun⭑ tiu ali⭑·a ‐ mal⭑·e, per⭑ la⭑ ne·gad⭑·o
          aper⭑·as el⭑ la⭑ intern⭑·o de⭑ ni mem⭑ la⭑ origin¹·a mem⭑·o, la⭑ ver⭑·a mem⭑·o ;
          Se⭑ iu sent⭑·us mir⭑·on, eĉ⭑ envi⭑·on, / ĝi est⭑·u nur⭑ ĉar⭑ ni la⭑ Muz¹·on
          fleg⭑·is. / Ni ne⭑ defi⁹·is sort⭑·on, ne⭑ ĝi·n neg⁽⁺⁾·is, / sed⭑ am⭑·is kaj⭑
          post·las⭑·is poezi¹·on .

neg⁽⁺⁾·a

          Esprim⭑·ant·a neg⁽⁺⁾·on, rilat⭑·a al⭑ neg⁽⁺⁾·o: la⭑ neg⁽⁺⁾·aj tabel⭑-vort⭑·oj
          komenc⭑·iĝ·as per⭑ _nen-_; la⭑ neg⁽⁺⁾·a propozici²·o; la⭑ neg⁽⁺⁾·a
          operaci¹-simbol¹·o. {negativ²·a^1}

neg⁽⁺⁾·o, ne·gad⭑·o

          La⭑ ag⭑·o, la⭑ operaci¹·o neg⁽⁺⁾·i: Laŭ·bit⁹·a neg⁽⁺⁾·o de⭑ bit⁹-ĉen⭑·o (kiu fakt¹·e
          est⭑·as la⭑ komplement²·o ĝis⭑ du⭑) . {negaci⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.18 2024/01/29 15:21:35 ]
     __________________________________________________________________