vidu ankaŭ la klarigojn
neĝ·/·o

neĝ·o

          Kristal·iĝ·int·a akv·a vapor·o, kiu de·fal·as de la atmosfer¹·o en form·o
          de blank·aj mal·pez·aj flok·et·oj: la neĝ·o est·as […] blank·a ; en la
          printemp·o la glaci·o kaj la neĝ·o fluid·iĝ·as ( {degel·as} ) ; freŝ·e
          fal·int·a neĝ·o ; alt·aj blu·aj mont·oj, sur kies supr·oj bril·is la
          blank·a neĝ·o ; la neĝ·o {knar⁴·i} s sub la pied·oj, kiel se oni ĉiam
          hav·us sur si nov·ajn bot·ojn ; flok·oj da neĝ·o flug·ad·is ĉirkaŭ li ;
          terur·a neĝ+vent·eg·o est·is lev·iĝ·int·a, unu neĝ+turn·iĝ·o post la ali·a
          kur·is tra ĉiu·j strat·oj ; li zorg·as pri ĝi kiel pri neĝ·o
          pas·int-jar·a .

neĝ·i

          Fal·i (parol·ant·e pri neĝ·o): ekster·e est·as tre mal·varm·e, neĝ·as kaj
          frost·as ; la berlin·an veter·on oni ne pov·as antaŭ·sci·i: jen neĝ·as,
          jen pluv·as, jen re·e la sun·o ! en Germani⁽⁺⁾·o oni ne rajt·as uz·i
          aŭt⁸·ojn sen vintr·aj pneŭmatik¹·oj, kiam neĝ·as ; se neĝ·as sur la
          mont·o, est·as mal·varm·e en la val·o .

neĝ·er·o

          Apart·a {flok·o} de fal·ant·a neĝ·o: sub ĉiel·o sufok·a kaj nigr·a
          turn·iĝ·as dis·e blank·aj neĝ·er·oj ; Kristofor⁽⁺⁾·o star·is apud la
          kuir·ej·a fenestr·o kaj rigard·is la lud·on de la neĝ·er·oj en la
          trankvil·a decembr⁽⁺⁾·a krepusk·o ; neĝ-vin·o: la ber·oj est·as
          rikolt·at·aj, nur kiam la unu·a frost·o  la unu·aj neĝ·er·oj ili·n
          blank·ig·as ; salt·ad·i ĉirkaŭ afer·o, kiel blovata neĝ·er·o .

neĝ·ul·o

   1.
          El neĝ·o far·it·a figur·o; {neĝ-hom·o} : la jun·a knab·in·o rid·et·is,
          kap-salut·is la neĝ·ul·on kaj danc·et·ant·e ek·ir·is […] trans la
          krak·et·ant·an neĝ·on ; vintr·e oni pov·as far·i neĝ·ul·on kaj kastel·on
          el neĝ·o .

   2.
          {Jeti⁽⁺⁾·o} : tiel oft·e vid·ebl·a (do apenaŭ) kiel la oni+dir·aterur·a
          neĝ·ul·osur la mont·aj dekliv·oj de Himalaj⁽⁺⁾·o .

Neĝ·ul·in·o

          Knab·in·o blank·a kiel neĝ·o, i.a. ĉef·person·o de fabel·o de la frat·oj
           : Plej bel·a vi est·as ĉe ni, ho re·ĝin²·o, // Sed mil·obl·e
          pli bel·a est·as Neĝ·ul·in·o ; la vidv-in·o hav·is du knab·in·ojn, kiu·j
          simil·is la roz·uj·ojn, unu est·is nom·at·a Neĝ·ul·in·o, la ali·a Roz·ul·in·o
          .

neĝ-blov·o, neĝ-blov·ad·o

          {Vent·eg·o} kun neĝ·o: sen·fin·a vintr·o kun ĝi·aj neĝ-blov·oj, frost·oj
          kaj glaci·oj ; ni star·as en la mar-briz⁽⁺⁾·o, kiu efik·as al ni, kvazaŭ
          neĝ·o-blov·ad·o en  ; Tri Novel¹·oj: Pik-re·ĝin²·o,
          Neĝ-blov·ad·o, Paf·o .

neĝ-bul·o

          Bul·o el neĝ·o: oni mok·is kaj rid·is pri vi kaj super·ĵet·ad·is vi·n
          per neĝ-bul·oj ; per neĝ-bul·oj oni atak·is la fenestr·ojn de la
          parlament¹·ej·o ; bat·u li·n!... ĵet·u neĝ·o-bul·ojn al li! – ili kri·is .

etern·a neĝ·o, ĉiam·a neĝ·o

          Neĝ·a kovr·o, kiu en mal·varm·a lok·o rest·as tra ĉiu·j sezon·oj, neniam
          akv·iĝ·ant·e: la hirund·o lev·iĝ·is alt·e en la aer·on, trans arb·ar·ojn
          kaj lag·ojn, alt·e trans la grand·ajn mont·ojn, sur kiu·j kuŝ·as
          etern·a neĝ·o ; ili pas·ig·os la nokt·on en  ,
          mont·o-dom·et·o, kiu·n la Alp⁽⁺⁾·a klub·o konstru·ig·is, mez·e de etern·aj
          neĝ·oj, por ke la turist¹·oj ĝi·n util·ig·u kiel rifuĝ·ej·on ; la plej
          interes·aj vid·ind·aĵ·oj est·as {glaĉer⁽⁺⁾·o} j, fjord²·oj kaj alt·aj
          mont·ar·oj kun ĉiam·a neĝ·o . {glaĉer⁽⁺⁾·o} , {permafrost⁽⁺⁾·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.123 2024/01/29 15:21:35 ]
     __________________________________________________________________