nek⭑

nek⭑

          Neg⁽⁺⁾·a {konjunkci⭑·o} , en·konduk⭑·ant·a krom⭑·an neg⁽⁺⁾·at·an propozici²·on aŭ⭑
          part⭑·on; sam⭑+signif⭑·a kun⭑ „kaj⭑ ne⭑“: mi ne⭑ renkont⭑·is li·n nek⭑ li⭑·an
          frat⭑·on ; la⭑ vir⭑·o ne⭑ rid⭑·is nek⭑ ek·ĝem⭑·is; neniam⭑, nek⭑ en⭑ la⭑ tag⭑·oj
          de⭑ bon⭑~stat⭑·o, nek⭑ en⭑ la⭑ moment⭑·o de⭑ la⭑ mizer⭑·iĝ·o, nek⭑ en⭑ la⭑ temp⭑·o,
          kiam⭑ ŝi prov⭑·is divers⭑·ajn voj⭑·ojn kaj⭑ de⭑ ĉiu·j dev⭑·is re·tir⭑·iĝ·i post⭑
          kelk⭑·aj far⭑·it·aj pas⭑·oj, neniam⭑ Mart⭑·a prezent⭑·is al⭑ si, ke⭑ ŝi⭑·aj
          fort⭑·oj est⭑·as tiel⭑ mal·grand⭑·aj ... .

          Rim.: Post⭑ _sen⭑_ oni uz⭑·as prefer⭑·e _kaj⭑_ ol⭑ _nek⭑_: ili kresk⭑·as
          sen⭑ plug⭑·o kaj⭑ sem⭑·'; strang⭑·aj kresk⭑·aĵ·oj sen⭑ ter⭑·o kaj⭑ baz¹·o.

nek⭑ ... nek⭑ ...

          Neg⁽⁺⁾·a {konjunkci⭑·o} , uz⭑·at·a antaŭ⭑ ĉiu an⭑·o de⭑ list¹·o da⭑ neg⁽⁺⁾·at·aj
          afer⭑·oj (ankaŭ⭑ antaŭ⭑ la⭑ unu⭑·a): mi renkont⭑·is nek⭑ li·n nek⭑ li⭑·an
          frat⭑·on; ; rest⭑·as nek⭑ konsil⭑·o nek⭑ konsol⭑·o ; ŝanĝ⭑·oj est⭑·os far⭑·at·aj
          nenia·j, nek⭑ en⭑ la⭑ gramatik⭑·o nek⭑ en⭑ la⭑ vort⭑·ar·o; nek⭑ en⭑ tiu tag⭑·o
          nek⭑ en⭑ la⭑ sekv⭑·ant·a ven⭑·is la⭑ viking⁽⁺⁾·o ; person⭑·oj, kiu·j hav⭑·as nek⭑
          ia·n aŭtoritat⭑·on, nek⭑ ia·n fort⭑·on.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.102 2024/01/29 15:21:35 ]
     __________________________________________________________________