nervoz⁸·/·a

nervoz⁸·a

          {Nerv¹·a^3} : li jam⭑ est⭑·is tre⭑ nervoz⁸·a ; post⭑ paŭz⭑·o, sent⭑·ant·e mi·n
          iom⭑ nervoz⁸·a post⭑ tiu long⭑·a rigard⭑·ad·o, mi klopod⭑·as re·komenc⭑·i la⭑
          konversaci³·on ; sen⭑ vir⭑-ĉimpanz⁹·o Reg⭑+in⭑·a sent⭑·as si·n eg⭑·e nervoz⁸·a,
          mal·gaj⭑·a, kapric⭑·a ; bird⭑·o, kiu est⭑·as iom⭑ nervoz⁸·a, kaj⭑ flirt⭑·as de⭑
          branĉ⭑·o al⭑ branĉ⭑·o, neniam⭑ kontent⭑·a rest⭑·i ; nervoz⁸·e al·rigard⭑·is
          polic⭑·an·oj, tro⭑ mal·mult⭑+nombr⭑·aj por⭑ ĉiam⭑ inter·ven⭑·i .

nervoz⁸·ec·o

          Ec⭑·o est⭑·i nervoz⁸·a: la⭑ en·ir⭑·o de⭑ dekstr⭑·eg·ul·oj en⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·on en⭑
          Aŭstri⁽⁺⁾·o kaŭz⭑·is en⭑ Belgi⁽⁺⁾·o mal·ver⭑+ŝajn⭑·an nervoz⁸·ec·on ; preskaŭ⭑ bol⭑·is
          mi⭑·a kap⭑·o pro⭑ nervoz⁸·ec·o .

nervoz⁸·ig·a

          Kaŭz⭑·ant·a incit⭑·on, antaŭ·tim⭑·on, anim⭑-streĉ⭑·on: nervoz⁸·ig·a seren²·a
          rid⭑·et·o; post⭑ kelk⭑+minut⭑·a nervoz⁸·ig·a re·vic⭑·iĝ·o ŝi fin⭑·e hav⭑·ig·is al⭑ si
          fork⭑·et·on kaj⭑ re·ating⭑·is si⭑·an manĝ⭑·o-lok⭑·on .

nervoz⁸·ig·i

   (tr)

          Kaŭz⭑·i daŭr⭑·an mal·trankvil⭑·on, detru⭑·i ies⭑ egal⭑+anim⭑·ec·on: ili
          nervoz⁸·ig·is li·n per⭑ si⭑·aj bru⭑·oj, odor⭑·oj, mal·lert⭑·aĵ·oj; la⭑ rezult²·oj
          de⭑ TIMSS iel⭑ mal·trankvil⭑·ig·is kaj⭑ nervoz⁸·ig·is la⭑ german⭑·ajn
          politik¹·ist·ojn respond⭑·ec·ajn pri⭑ instru⭑·ad·o.

   {incit⭑·i} , {mal·trankvil⭑·ig·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.34 2024/01/29 15:21:35 ]
     __________________________________________________________________