vidu ankaŭ la klarigojn
nobl⭑·/·a
nobl⭑·a
1.
(iu) Hav⭑·ant·a alt⭑·ajn kaj⭑ mal·vulgar¹·ajn moral¹·ajn kvalit¹·ojn,
sen·riproĉ⭑·e just⭑·a, brav⭑·a, honest⭑·a kaj⭑ mal·egoism¹·a: ni⭑·a nobl⭑·a
amik⭑·o, s-ro . al⭑ la⭑ nobl⭑·aj kaj⭑ energi⭑·aj
kondukt⁽⁺⁾·ant·oj kaj⭑ labor⭑·ant·oj de⭑ la⭑ London⭑·a Klub⭑·o Esperant⭑·a ni⭑·a
afer⭑·o ŝuld⭑·as kor⭑·an dank⭑·on ; vi⭑·a reĝ⭑·o est⭑·as de⭑ nobl⭑·a de·ven⭑·o ;
tut⭑·e ne⭑ ĉiu·j, kiu·j hav⭑·is sur⭑ si velur⭑·on kaj⭑ or⭑·on, est⭑·is la⭑ plej⭑
nobl⭑·aj ; ŝi est⭑·is […] perfekt⭑·e nobl⭑·a spirit⭑·o kaj⭑ anim⭑·o kaj⭑ kun⭑
kor⭑·o kapabl⭑·a sincer⭑·e ampleks⭑·i ĉio·n, kio·n Di⭑·o kre⭑·is ; la⭑ nobl⭑·a
duk⭑-in⭑·o de⭑ Turingi⁽⁺⁾·o […] mem⭑ ir⭑·ad·is en⭑ la⭑ plej⭑ mal·riĉ⭑·ajn lok⭑·ojn,
kaj⭑ al·port⭑·ad·is al⭑ la⭑ mal·san⭑·ul·oj konsol⭑·on kaj⭑ re·freŝ⭑·ig·on ; ni
dank⭑·e salut⭑·as la⭑ nobl⭑·an naci⭑·on, kiu ni·n bon⭑+ven⭑·ig·as hodiaŭ⭑ en⭑ ni⭑·a
propr⭑·a mond⭑-lingv⭑·o . {altruist⁽⁺⁾·a} , {disting⭑·a} , {elegant¹·a} ,
{hero⭑·a} , {mal·avar⭑·a} , {sin⁸+don⭑·a}
Rim.: Ne⭑ konfuz⭑·u „nobl⭑·a“ kaj⭑ „ {nobel⭑·a} “!
2.
Ide⭑·o, kondut⭑·o, ag⭑·o, cel⭑·o, karakter⭑·o baz¹·it·a sur⭑ alt⭑·aj moral¹·aj
princip⭑·oj, propr⭑·aj al⭑ hom⭑·o nobl⭑·a^1: nobl⭑·a karakter⭑·o, kondut⭑·o,
verk⭑·o; plej⭑ nobl⭑·aj motiv¹·oj ; vi⭑·a nobl⭑·a sci⭑-vol⭑·o pov⭑·as est⭑·i
kontent⭑·ig·it·a ; [pen⭑·i] por⭑ tiu nobl⭑·a task¹·o ; mal·facil⭑·a kaj⭑ nobl⭑·a
viv⭑·o ; nobl⭑·a sin⁸-ten⭑·o ; la⭑ mult⭑·aj nobl⭑·aj cel⭑·oj de⭑ la⭑ konferenc²·o .
{etik¹·a} , {ideal¹·a}
3.
Karakteriz¹·ant·a aĵ⭑·on eminent⭑·an pro⭑ si⭑·a kvalit¹·o, super⭑·ant·an ali⭑·ajn
aĵ⭑·ojn sam⭑+tip¹·ajn: La⭑ nobl⭑·a Koran⭑·o ; prem⭑·it·a kaviar⭑·o en⭑ vaz⭑·et·o,
marin²·it·aj nobl⭑·aj bolet⁽⁺⁾·oj ( ) sur⭑ teler⭑·o ; por⭑
la⭑ antikv⭑·aj popol⭑·oj de⭑ la⭑ land⭑·o Meksik⁸·o, agav⁽⁺⁾·o est⭑·is di⭑·o-plant⭑·o,
la⭑ nobl⭑·a vegetal⁸·o el⭑ kiu oni el·tir⭑·is ĉio·n por⭑ sub·ten⭑·i la⭑ viv⭑·on .
{bon⭑+spec⭑·a} , {fajn⁽⁺⁾·a} , {alt⭑+kvalit¹·a} , {rafin⭑·it·a}
4.
Mal·mult⭑·e reakci³·em·a: nobl⭑·a metal⭑·o (or⭑·o, platen⭑·o ks); {nobl⭑·a gas⭑·o}
; [li] anstataŭ⭑ nobl⭑·aj metal⭑·oj vol⭑·us met⭑·i mizer⭑·ajn fals⭑·aĵ·ojn .
{inert⁴·a^2}
nobl⭑·aĵ·o
Ag⭑·o nobl⭑·a, bon⭑+far⭑·a, afer⭑·o respekt⭑·ind·a: la⭑ kongres⭑·an·o plej⭑ oft⭑·e
ven⭑·as hejm⭑·en nobl⭑·e agord⭑·it·a, instig⭑·it·a al⭑ nobl⭑·aĵ·oj .
nobl⭑·ig·i
(tr)
Ig⭑·i nobl⭑·a, konduk⭑·i al⭑ alt⭑·aj, mal·egoism¹·aj pens⭑·oj kaj⭑ ag⭑·oj:
estetik¹·a sent⭑·o nobl⭑·ig·as kaj⭑ lev⭑·as la⭑ anim⭑·on super⭑ la⭑ […]
ordinar⭑·a, vulgar¹·a viv⭑·o ; ni dev⭑·as nobl⭑·ig·i la⭑ karakter⭑·on de⭑ la⭑
infan⭑·oj ; pens⭑·is, ke⭑ oni dev⭑·as pli⭑ mult⭑·e akcent⭑·i
kultur¹·an kler⭑·ec·on por⭑ nobl⭑·ig·i la⭑ spirit⭑·on .
nobl⭑·ul·o
Hom⭑·o nobl⭑·a, bon⭑·e, just⭑·e ag⭑·ant·a, estim⭑·ind·a: ne⭑ est⭑·as bon⭑·e […]
bat⭑·i nobl⭑·ul·on, kiu ag⭑·as just⭑·e ; nobl⭑·ul·o hav⭑·as intenc⭑·ojn nobl⭑·ajn,
kaj⭑ li rest⭑·as en⭑ nobl⭑·ec·o ; la⭑ mond⭑·o ne⭑ posed⭑·as mult⭑·ajn tia·jn
nobl⭑·ul·ojn, kiel⭑ […] vi ; mi prefer⭑·us est⭑·i insult⭑·at·a de⭑
mal·nobl⭑·ul·o, ol⭑ est⭑·i mal·estim⭑·at·a de⭑ nobl⭑·ul·o .
mal·nobl⭑·a
Moral¹·e mal·bon⭑·a, hont⭑·ind·a, mal·estim⭑·ind·a, {fi⭑·a} : ho⭑, kiel⭑ mi
est⭑·as mal·nobl⭑·a, kanajl⭑·a, krim⭑·a! ; ni fort⭑·e mal·estim⭑·as tiu·n ĉi⭑
mal·nobl⭑·an hom⭑·on .
mal·nobl⭑·aĵ·o
Mal·nobl⭑·a, mal·moral¹·a, mal·estim⭑·ind·a far⭑·o: ho⭑ kia ĝoj⭑·o, konfid⭑·i
sol⭑·e al⭑ si mem⭑ sen⭑ ia⭑ skrupul²·o, hipokrit⭑·o aŭ⭑ hezit³·o, tiu·jn
mal·facil⭑·ajn konfes⭑·ojn, la⭑ propr⭑·ajn mal·nobl⭑·aĵ·ojn, respekt⭑·ant·e nur⭑
la⭑ memor⭑·an ver⭑·on .
mal·nobl⭑·ig·i
(tr)
Ig⭑·i mal·nobl⭑·a; {korupt³·i^2} : mal·nobl⭑·ig·it·a […] gent⭑·o .
mal·nobl⭑·ul·o
Hom⭑·o mal·nobl⭑·a, {fi·ul⭑·o} : li est⭑·as mensog⭑·ist·o kaj⭑ mal·nobl⭑·ul·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.35 2024/01/29 15:59:31 ]
__________________________________________________________________