vidu ankaŭ la klarigojn
nud·/·a

nud·a

   1.
          Ne·vest·it·a: ambaŭ est·is nud·aj […] kaj ili ne hont·is ; li ir·is
          nud·a kaj nud+pied·a ; la fil·oj hav·is nud·an kol·on kaj skot⁽⁺⁾·an
          kostum·on ; ili plej+part·e ir·is nud+kap·e, nur mal·mult·aj port·is
          ĉap·on ; kiu rab·i el·ir·as, oft·e nud·a re·ven·as .

   2.
          Ne·proviz·it·a de la ordinar·aj kovr·aĵ·oj  garn³·aĵ·oj: nud·aj mont·et·oj
          ; nud·a (sen·foli·a) arb·o en la dezert·o ; la gren·o […] est·is
          for·tranĉ·it·a, nur la nud·aj sek·aj stopl³·oj el·star·is ; tie kresk·is
          nenia flor·o, nenia herb·et·o, nur nud·a griz·a sabl·a ter·o si·n
          etend·is ; radi·o de la sub·ir·ant·a sun·o en·fal·as en la nud·an
          (sen·mebl·an) kamer·on ; mi […] el·serĉ·is la nest·ojn de la bird·oj
          kaj rigard·is la nud·ajn id·ojn ; en·ir·is en du vic·oj dek·o da
          gvardi·ist·oj […] kun nud·aj (el·ing·ig·it·aj) glav·oj ; la tekst·o
          pres·it·a sur la etiked⁹·o est·as ne·leg·ebl·a per nud·a (ne·proviz·it·a per
          okul-vitr·o) okul·o . {dezert·a} , {kalv⁴·a} , {mal·plen·a}

   3.
          Sen·ornam·a: ni tie ĉi for·las·os ĉia·n super·flu·an balast¹·on kaj
          parol·os al vi nur en la nom·o de la nud·a logik¹·o ; mult·aj person·oj
          don·ad·is nur nud·ajn projekt·ojn, li est·is unu·a, kiu hav·is sufiĉ·e
          da pacienc·o, por el·labor·i plen·an lingv·on ; dir·i al iu la nud·an
          (simpl·an, sincer·an, {rekt·a} n) ver·on . {simpl·a^1.c} ,
          {skelet¹·a^3}

nud·ig·i

   (tr)

   1.
          {Sen·vest·ig·i} : sur la mal·gras·a blank·a brak·o, kiu·n nud·ig·is la
          man·o de la patr·in·o, vid·iĝ·is nigr·e-blu·a makul·o ; [ili] nud·ig·os la
          dent·ojn (rikan²·os) kaj aplaŭd·os ; nud·ig·u vi·ajn kap·ojn, star·iĝ·u
          genu·e en la polv·on ! li nud·ig·as si·n ĝis·koks·e kaj diboĉ·as en la
          freŝ·a akv·o .

   2.
          {Sen·ig·i} je kovr·aĵ·o, garn³·aĵ·o, ornam·o: mi nud·ig·os ( {el·ing·ig·os} )
          post vi glav·on ; unu ĉiam pen·is nud·ig·i ( {el·met·i} , {mal·kaŝ·i} )
          la mizer·aĵ·on de la ali·a ; li est·is kon·at·a pro si·a em·o publik·e
          nud·ig·i ( {sen·vual·ig·i} ) mal·honest·aĵ·ojn . {aper·ig·i^1} ,
          {ekspon⁽⁺⁾·i^2} , {el·montr·i^1} , {mal·kovr·i}

nud·iĝ·i

   (ntr)

          ·i nud·a, sen·iĝ·i je vest·oj, je kovr·o: ŝi kaj lev·is iom la rand·on
          de la tuk·o, […] ŝi·a man·o nud·iĝ·is ĝis la kubut·o ; li trink·is el
          la vin·o kaj ebri¹·iĝ·is, kaj nud·iĝ·is en si·a tend·o ; mi detru·os la
          mur·on […] tiel, ke nud·iĝ·os ĝi·a fundament·o ; nud·iĝ·is la
          fundament·oj de la univers·o, de la minac·a voĉ·o de la Etern·ul·o ;
          la betul·oj flav·iĝ·is kaj nud·iĝ·is ; la ĉiel·a volb⁽⁺⁾·o nud·iĝ·as
          (sen·nub·iĝ·as) .

nud·ism·o

          Viv-manier·o akcept·ant·a nud·ec·on en ordinar·aj cirkonstanc·oj,
          eventual¹·e kontraŭ soci³·aj kutim·oj: ĉu ver·e, ke vi nenio·n sci·as
          pri nud·ism·o ? ek·kuraĝ·int·e mi demand·is iu·n pri ĉi tiu, sed li
          tut·e ne sci·is, kio·n signif·as nud·ism·o, kaj plu·ir·is ; en centr·a
          Eŭrop·o dum la vintr·o mi ne propon·as la nud·ism·on .

nud·ist·o

          {nudism} an·o: ni est·as natur-amik·oj kaj nud·ist·oj ; se ebl·as, ni
          ne uz·as bank¹+ost·um·on, ĉu neniam vi aŭd·is pri nud·ist·oj? ne gap⁽⁺⁾·u,
          ni est·as nud·ist·oj !

   [artikol-versi⁹·o: 1.40 2024/01/29 15:59:31 ]
     __________________________________________________________________