nuk⭑·/·o

nuk⭑·o

   1.
          Mal·antaŭ⭑·a part⭑·o de⭑ {kol⭑·o} : for·tranĉ⭑·i la⭑ kap⭑·on de⭑ bird⭑·o ĉe⭑ la⭑
          nuk⭑·o; klin⭑·i la⭑ nuk⭑·on antaŭ⭑ iu (obe⭑·e sub·met⭑·iĝ·i al⭑ iu).

   2.
          Mal·antaŭ⭑·a part⭑·o de⭑ la⭑ kap⭑·o, {okcipit⁽⁺⁾·o} : Anton⭑·o dub⭑·em·e grat⭑·is
          si⭑·an nuk⭑·on ; la⭑ princ⭑·o simil⭑·is al⭑ li nur⭑ per⭑ si⭑·a nuk⭑·o ; Sur⭑ li⭑·a
          nuk⭑·o sid⭑·as pli⭑ ol⭑ peruk¹·o (li est⭑·as saĝ⭑·a kaj⭑ spert⭑·a).

mal·mol⭑+nuk⭑·a, rigid⭑+nuk⭑·a

          Fier⭑·e {obstin⭑·a} , kvazaŭ⭑ ne⭑ klin⭑·ant·a obe⭑·e la⭑ kol⭑·on: sed⭑ ili kaj⭑
          ni⭑·aj patr⭑·oj far⭑·iĝ·is fier⭑·aj kaj⭑ mal·mol⭑+nuk⭑·aj kaj⭑ ne⭑ obe⭑·is Vi⭑·ajn
          ordon⭑·ojn .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2024/01/29 15:59:31 ]
     __________________________________________________________________