nun⭑

nun⭑

   (adverb⭑·o)

          En⭑ plej⭑ proksim⭑·a temp⭑·o:

        a)
                En⭑ la⭑ moment⭑·o mem⭑, dum⭑ kiu ni parol⭑·as: li ronkas nun⭑ kiel⭑
                mil⭑ diabl⭑·oj ; li nun⭑ kuŝ⭑·is kaj⭑ pens⭑·is kaj⭑ pens⭑·is, kaj⭑
                subit⭑·e li hav⭑·is la⭑ impres⭑·on, kvazaŭ⭑ iu kis⭑·as li·n ; nun⭑ mi
                dir⭑·as al⭑ vi adiaŭ⭑ ! nun⭑ mi for·ir⭑·as ; nun⭑, kiam⭑ […] rest⭑·as
                far⭑·i nur⭑ kelk⭑·ajn paŝ⭑·ojn […] li est⭑·os dev⭑·ig·it·a ek·ir⭑·i
                re·turn⭑·en ; vi est⭑·as ankoraŭ⭑ nun⭑ ĉiam⭑ mensog⭑·ant·o ; riĉ⭑·ig·ad·i
                la⭑ lingv⭑·on per⭑ nov⭑·aj vort⭑·oj oni pov⭑·as jam⭑ nun⭑ .
                {ĉi⭑-moment⭑·e} , {moment⭑·e^2}

        b)
                En⭑ la⭑ est⭑·ant·a temp⭑·o, epok⭑·o: uz⭑·ad·o de⭑ aŭtomobil¹·oj nun⭑ pli⭑
                kaj⭑ pli⭑ oft⭑·iĝ·as; io grand⭑·a nun⭑ nask⭑·iĝ·as ; nun⭑ la⭑ unu⭑·an
                foj⭑·on la⭑ rev⭑·o de⭑ mil⭑-jar⭑·oj komenc⭑·as re·al·iĝ⭑·i ; iam⭑ ĝi pend⭑·is
                en⭑ la⭑ preĝ⭑·ej·a tur⭑·o, sed⭑ nun⭑ ekzist⭑·as plu⭑ nenia post·sign⭑·o
                de⭑ la⭑ tur⭑·o nek⭑ de⭑ la⭑ preĝ⭑·ej·o . {nun·temp⭑·e}

        c)
                Sekv⭑·e post⭑ io, daŭr⭑·ig·ant·e post⭑ tio: ŝi nun⭑ fart⭑·as iom⭑ pli⭑
                bon⭑·e ; nun⭑ ni trans·ir⭑·os al⭑ la⭑ du⭑·a demand⭑·o ; kaj⭑ nun⭑ ni
                ĉio·n forges⭑·u ; nun⭑ ni rigard⭑·u, kio sekv⭑·as . {nu⭑}

   {jam⭑^1} , {jen⭑} , {ĵus⭑} , {tuj⭑^1}

nun⭑·a

          Est⭑·ant·a nun⭑, okaz⭑·ant·a nun⭑, kontrast¹·e al⭑ {ven⭑·ont·a} aŭ⭑ {pas⭑·int·a} :
          mi⭑·a nun⭑·a fart⭑·o est⭑·as bon⭑·a; nun⭑·a teknik³·o; la⭑ nun⭑·a pac⭑·o esper⭑·ebl·e
          daŭr⭑·os; el·don⭑·i ĉiu·jn kvin⭑ part⭑·ojn de⭑ la⭑ verk⭑·o en⭑ la⭑ nun⭑·a temp⭑·o
          est⭑·as mal·facil⭑·e ; tial⭑ la⭑ Izrael⭑-id⭑·oj ne⭑ manĝ⭑·as ĝis⭑ la⭑ nun⭑·a temp⭑·o
          la⭑ tenden⭑·on, kiu est⭑·as sur⭑ la⭑ artik⭑·o de⭑ la⭑ femur⭑·o, ĉar⭑ tiu tuŝ⭑·is
          la⭑ femur⭑·an artik⭑·on de⭑  ĉe⭑ la⭑ tenden⭑·o ; [li] paŝt⭑·is mi·n de⭑
          mi⭑·a nask⭑·iĝ·o ĝis⭑ la⭑ nun⭑·a tag⭑·o ; la⭑ nun⭑·a kajer⭑·o est⭑·as la⭑ last⭑·a,
          kaj⭑ la⭑ aŭtor⭑·o nun⭑ ĉes⭑·ig·as je⭑ etern⭑·e si⭑·an labor⭑·ad·on ; mi en⭑ la⭑
          nun⭑·a temp⭑·o ne⭑ pov⭑·as plen⭑·um·i la⭑ promes⭑·on, kiu·n mi don⭑·is al⭑ vi ;
          la⭑ tut⭑·a demand⭑·o pri⭑ la⭑ est⭑·ont·ec·o de⭑ la⭑ lingv⭑·o inter·naci⭑·a
          al·konduk⭑·iĝ·as nur⭑ al⭑ tio, ĉu⭑ Esperant⭑·o est⭑·os akcept⭑·it·a sen·ŝanĝ⭑·e
          en⭑ ĝi⭑·a nun⭑·a form⭑·o ; ho⭑ ve⭑! al⭑ mi, mi, kiu vid⭑·is li·n antaŭ⭑·e kaj⭑
          vid⭑·as li·n en⭑ li⭑·a nun⭑·a stat⭑·o !

nun⭑·e

   1.
          {Nun⭑} (emfaz³·e): nun⭑·e ja⭑ ; tia leg⭑·ad·o ebl⭑·ig·as ne⭑ forges⭑·i la⭑
          krim⭑·ojn de⭑  , eĉ⭑ nun⭑·e, post⭑ tiom⭑ da⭑ temp⭑·o ; antaŭ⭑·e li
          mezur⭑·ad·is hom⭑·ojn kaj⭑ afer⭑·ojn nur⭑ per⭑ la⭑ propr⭑·a egoism¹·o, dum⭑ nun⭑·e
          iom⭑ post⭑ iom⭑ li al·kutim⭑·iĝ·ad·is al⭑ la⭑ pens⭑·o, ke⭑ ali⭑·aj okul⭑·oj pov⭑·as
          ali⭑·e rigard⭑·i .

   2.
          {Nun⭑} (rekt⭑·e modif³·as adjektiv⭑·on): kiel⭑ spert⭑·as la⭑ nun⭑·e jun⭑·a
          generaci⭑·o tiu·jn ŝanĝ⭑·iĝ·ojn apenaŭ⭑ imag⭑·ebl·ajn por⭑ la⭑ antaŭ⭑·aj
          generaci⭑·oj? ; kelk⭑·ajn monat⭑·ojn antaŭ⭑·e, kiam⭑ ni⭑·a prezid⭑·ant·o hav⭑·is
          diplomat⭑·ajn barakt⭑·ojn kun⭑ la⭑ kolombi⁽⁺⁾·a (nun⭑·e eks⭑·a) prezid⭑·ant·o ;
           ,  kaj⭑ Vindoz⁽⁺⁾·o est⭑·as la⭑ nun⭑·e sub·ten⭑·at·aj
          platform⁽⁺⁾·oj .

nun⭑~nun⭑·e

          Ver⭑·e {nun⭑} , {sen·prokrast⭑·e} : ŝi telefon¹·u nun⭑-nun⭑·e . {tuj⭑}

nun·aĵ⭑·o

          Io, kio est⭑·as nun⭑: io·n pli⭑ bon⭑·an ol⭑ la⭑ nun·aĵ⭑·o dezir⭑·as mi⭑·a kor⭑·o ;
          kompren⭑·ebl·e est⭑·us tre⭑ mal·saĝ⭑·e kaj⭑ ne·pardon⭑·ebl·e de⭑ la⭑ flank⭑·o de⭑
          la⭑ komitat⭑·o, se⭑ ĝi pro⭑ la⭑ problem¹·a est⭑·ont·aĵ·o rifuz⭑·us la⭑ fakt¹·an
          kaj⭑ en⭑ ĉiu·j rilat⭑·oj fin⭑·it·an kaj⭑ el·pro·vit⁸·an nun·aĵ⭑·on .

de⭑ nun⭑, denun

          Ek⭑~de⭑ la⭑ tuj⁽⁺⁾·a temp⭑·o kaj⭑ plu⭑·e: mi sci⭑·ig·as, ke⭑ de⭑ nun⭑ la⭑ ŝuld⭑·oj de⭑
          mi⭑·a fil⭑·o ne⭑ est⭑·os pag⭑·at·aj de⭑ mi ; denun la⭑ mal·lum⭑·o de·nov⭑·e
          prem⭑·ad·os sen⭑ inter·romp⭑·o; li tra·viv⭑·is si⭑·an lum⭑·an hor⭑·et·on, kaj⭑ nun⭑
          ĝi est⭑·as fin⭑·it·a .

ĝis⭑~nun⭑·a

          De⭑ antaŭ⭑·e ĝis⭑ la⭑ nun⭑·a: pro⭑ si⭑·a ĝis⭑~nun⭑·a kutim⭑·iĝ·o ; en⭑ ni⭑·a ĝis⭑~nun⭑·a
          viv⭑·o ; „ĝoj⭑·o en⭑ la⭑ ĉambr⭑·oj kaj⭑ sub⭑ la⭑ verd⭑·aj branĉ⭑·oj!“ dir⭑·is la⭑
          ĝis⭑~nun⭑·a re·gant⭑·o de⭑ la⭑ jar⭑·o ; laŭ⭑ la⭑ ĝis⭑~nun⭑·a norm²·o ; sever⭑·a
          ne·tuŝ⭑·ebl·ec·o de⭑ ni⭑·a fundament⭑·o est⭑·as la⭑ plej⭑ grav⭑·a kaŭz⭑·o de⭑ ni⭑·a
          ĝis⭑~nun⭑·a progres⭑·ad·o ; fin⭑·e mort⭑·is ni⭑·a plej⭑ kar⭑·a sam⭑~ide⭑·an·o kaj⭑
          amik⭑·o, kiu est⭑·is la⭑ anim⭑·o de⭑ ni⭑·aj ĝis⭑~nun⭑·aj kongres⭑·oj .

nun·temp⭑·e

          En⭑ la⭑ nun⭑·a, iom⭑ daŭr⭑·ant·a temp⭑·o, en⭑ la⭑ nun⭑·a epok⭑·o: nun·temp⭑·e oni
          klar⭑·ig·as tia+spec⭑·ajn aer⭑·ajn fenomen¹·ojn per⭑ nord⭑·a lum⭑·o ; en⭑ tiu
          temp⭑·o oni pov⭑·is kapt⭑·i ankoraŭ⭑ pli⭑ da⭑ fiŝ⭑·oj ol⭑ nun·temp⭑·e ; li […]
          kor⭑·e ben⭑·is la⭑ feliĉ⭑·an nun·temp⭑·ec·on, la⭑ nun⭑·an epok⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.127 2024/01/29 15:59:31 ]
     __________________________________________________________________