vidu ankaŭ la klarigojn
sekc⭑·/·i
sekc⭑·i
(tr)
1.
Ĥirurgi⁸·e en·tranĉ⭑·i la⭑ korp⭑·on aŭ⭑ organ¹·ar·on de⭑ viv⭑·aĵ·o: tro⭑ pedant¹·a
sekc⭑·ad·o de⭑ la⭑ vort⭑-element¹·oj; ni⭑·a verk⭑·ist·o inteligent¹·e kaj⭑ rapid⭑·e
analiz¹·as, dis·sekc⭑·as, tra·lupe⁽⁺⁾·as la⭑ problem¹·ojn .
2.
(p.p. {geometri¹·a figur⭑·o} rilat⭑·e al⭑ ali⭑·a) Hav⭑·i komun⭑·a(j)n
punkt⭑·o(j)n kun⭑ ĝi (foj⭑·e kun⭑ la⭑ krom⭑·a ide⭑·o, ke⭑ la⭑ unu⭑·a figur⭑·o
divid⭑·as la⭑ du⭑·an en⭑ du⭑ part⭑·ojn): rekt⭑·o, neinkluzivata de⭑ eben⭑·o,
sekc⭑·as ĝi·n en⭑ maksimum³·e unu⭑ punkt⭑·o; diagonal¹·o sekc⭑·as
paralelogram²·on en⭑ du⭑ egal⭑·ajn tri⭑-angul⭑·ojn; se⭑ oni sekc⭑·as
paralelepiped⁽⁺⁾·on per⭑ diagonal¹·a eben⭑·o, oni ricev⭑·as du⭑ tri⭑+angul⭑·ajn
prism¹·ojn.
sekc⭑·o
1.
Ag⭑·o sekc⭑·i aŭ⭑ ties⭑ rezult²·o: sekc⭑·o est⭑·as uz⭑·at·a ankaŭ⭑ dum⭑ instru⭑·ad·o
de⭑ medicin¹·ist·oj ; Cezar⁽⁺⁾·a sekc⭑·o […]: metod¹·o de⭑ per·operaci¹·e far⭑·at·a
nask⭑·o, dum⭑ kiu est⭑·as al⭑ infan⭑·o mal·ferm⭑·it·a voj⭑·o el⭑ la⭑ korp⭑·o de⭑
patr⭑·in·o per⭑ kirurgi⁸·a sekc⭑·o .
2.
Bild¹·o, kiu prezent⭑·as la⭑ intern⭑·on de⭑ objekt⭑·o (ekz-e konstru⭑·aĵ·o,
organ¹·o, ks), desegn⭑·ant·e ĝi·n tia, kia ĝi aper⭑·us, se⭑ oni tranĉ⭑·us
ĝi·n laŭ⭑ ia⭑ eben⭑·o: sekc⭑·o de⭑ la⭑ katedral²·o, ort⁸·a al⭑ la⭑ transept²·o.
3.
(de⭑ {surfac⁸·o} aŭ⭑ {solid²·o} ) Inter·sekc⭑·o inter⭑ la⭑ koncern⭑·a figur⭑·o
kaj⭑ ali⭑·a, plej⭑ oft⭑·e eben⭑·o: ĉiu·j eben⭑·aj sekc⭑·oj de⭑ sfer¹·o est⭑·as
cirkl⁸·oj; la⭑ eben⭑·aj sekc⭑·oj de⭑ cirkl⁸·a konus⭑·o est⭑·as nom⭑·at·aj
{konik⁽⁺⁾·oj} .
sekc⭑·ant·o
{Rekt⭑·o} , kiu sekc⭑·as io·n (lini⭑·on, surfac⁸·on, strek⭑·on, angul⭑·on
ks): sekc⭑·ant·on ort⁸·an al⭑ la⭑ mez⭑·o de⭑ strek⭑·o oni nom⭑·as mez⭑-ort⁸·ant·o;
sekc⭑·ant·o de⭑ du⭑ paralel⭑·oj difin⭑·as ok⭑ angul⭑·ojn.
Rim.: Oni kutim⭑·e ne⭑ nom⭑·as sekc⭑·ant·o de⭑ surfac⁸·o rekt⭑·on, kiu ĝi·n
nur⭑ {tanĝ⁽⁺⁾·as} . kon⭑·as tiu·n ĉi⭑ noci⁽⁺⁾·on, sed⭑ sub⭑ form⭑·o „
“.
du⭑-sekc⭑·i
(tr)
( {angul⭑·on} ) {Sekc⭑·i} ĝi·n en⭑ du⭑ {egal⭑·ajn} part⭑·ojn: ĉiu
mez⭑-ort⁸·ant·o de⭑ regul⭑·a tri⭑-angul⭑·o du⭑-sekc⭑·as la⭑ kontraŭ⭑·an angul⭑·on.
{bisekc⁽⁺⁾·i}
du⭑-sekc⭑·ant·o
(de⭑ {angul⭑·o} , aŭ⭑ de⭑ {plur⁴~later⁴·o} ) {Rekt⭑·o} , kiu du⭑-sekc⭑·as la⭑
angul⭑·on, aŭ⭑ angul⭑·on de⭑ la⭑ plur⁴~later⁴·o: la⭑ alt⭑·oj de⭑ regul⭑·a
tri⭑-angul⭑·o est⭑·as ankaŭ⭑ ĝi⭑·aj du⭑-sekc⭑·ant·oj; perpendikular⁽⁺⁾·a
du⭑-sekc⭑·ant·o de⭑ ŝnur⭑·o pas⭑·as tra⭑ centr⭑·o de⭑ la⭑ cirkl⁸·o. .
{bisekc⁽⁺⁾·ant·o} , {du⭑·on·ig·ant·o} .
Rim.: Kiel⭑ montr⭑·as la⭑ nombr⭑·o de⭑ sinonim¹·oj, ekzist⭑·as ia⭑
terminologi⁽⁺⁾·a ĥaos⭑·o ĉirkaŭ⭑ tiu ĉi⭑ tre⭑ simpl⭑·a noci⁽⁺⁾·o.
inter·sekc⭑·i si·n
(ntr)
(p.p. du⭑ {geometri¹·aj figur⭑·oj} ) Hav⭑·i komun⭑·a(j)n punkt⭑·o(j)n,
komun⭑·an sub·ar⭑·on (nom⭑·at·an inter·sekc⭑·o): du⭑ paralel⭑·aj kurb⭑·oj neniam⭑
si·n inter·sekc⭑·as; la⭑ eĝ⁽⁺⁾·oj de⭑ plur⁴~edr⁽⁺⁾·o est⭑·as la⭑ inter·sekc⭑·oj de⭑
ĝi⭑·aj fac⁸·oj; la⭑ inter·sekc⭑·o-punkt⭑·o (la⭑ nur⭑·a punkt⭑·o en⭑ la⭑
inter·sekc⭑·o) de⭑ la⭑ tri⭑ alt⭑·oj de⭑ ort⁸·a tri⭑-angul⭑·o est⭑·as ankaŭ⭑ la⭑
vertic⁸·o de⭑ ĝi⭑·a ort⁸·o.
Rim.: „Inter·sekc⭑·i si·n“ aspekt¹·as kiel⭑ la⭑ ne·transitiv²·a form⭑·o de⭑
„sekc⭑·i“. Figur⭑·o sekc⭑·as figur⭑·on , do⭑ ambaŭ⭑ figur⭑·oj
inter·sekc⭑·as si·n. Kial⭑ oni ne⭑ uz⭑·u „sekc⭑·i si·n“? Ebl⭑·e pro⭑ la⭑ influ⭑·o
de⭑ la⭑ inter·naci⭑·a „inter·sekc⭑·o“. Est⭑·as rimark⭑·ind·e, ke⭑ prav⭑·e sign⭑·as
„inter·sekc⭑·i“ kiel⭑ transitiv²·an verb⭑·on, sed⭑ don⭑·as ne·transitiv²·an
ekzempl⭑·on (sen⭑ refleksiv⁽⁺⁾·a pronom⭑·o). Werner sam⭑·e sign⭑·as la⭑ verb⭑·on
transitiv²·a, sed⭑ don⭑·as traduk⭑·ojn per⭑ refleksiv⁽⁺⁾·aj verb⭑·oj.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.42 2023/10/21 06:31:44 ]
__________________________________________________________________