absolutiv⁽⁺⁾·/·o

absolutiv⁽⁺⁾·o

          En⭑ iu·j {ergativ⁽⁺⁾·aj} lingv⭑·oj, kaz⭑·o kiu mark⭑·as ambaŭ⭑ la⭑ subjekt⭑·on
          en⭑ ne·trans⭑+ir⭑·a fraz¹·o kaj⭑ la⭑ rekt⭑·an komplement²·on en⭑ trans·ir⭑·a
          fraz¹·o: en⭑ la⭑ ĉuvaŝ¹⁰·a ne⭑ ekzist⭑·as specif⁹·a akuzativ⭑·a kaz⭑·o, por⭑ ĝi
          oni uz⭑·as jen⭑ absolutiv⁽⁺⁾·on, jen⭑ dativ⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________