adjutant¹·/·o

adjutant¹·o

          {Oficir⭑·o} , laŭ·ofic⭑·e akompan⭑·ant·a si⭑·an ĉef⭑·on kaj⭑ help⭑·ant·a li·n en⭑
          la⭑ komand⭑·ad·o: en⭑ vest⭑·oj de⭑ simpl⭑·a oficir⭑·o li rajd⭑·is de⭑ unu⭑
          regiment⭑·o al⭑ ali⭑·a […] akompan⭑·at·a de⭑ du⭑ adjutant¹·oj ; li pren⭑·is
          […] kvin⭑ vir⭑·ojn el⭑ la⭑ adjutant¹·oj de⭑ la⭑ reĝ⭑·o, kiu·j trov⭑·iĝ·is en⭑ la⭑
          urb⭑·o, kaj⭑ la⭑ skrib⭑·ist·on de⭑ la⭑ milit⭑·estr·o ; halt⭑·u! li ordon⭑·as:
          al·port⭑·u kuler⭑·on! – sed⭑, Vi⭑·a General⭑·a Moŝt⭑·o.... komenc⭑·as la⭑
          al·kur⭑·int·a adjutant¹·o... – silent⭑·u! ; se⭑ ekzempl⭑·e vi dev⭑·as ie·n
          vetur⭑·i, ― {kurier⭑·o} j kaj⭑ adjutant¹·oj ĉiam⭑ rapid⭑·as antaŭ⭑·e ;
          adjutant¹·oj kun⭑ sen·ceremoni¹·aj, sed⭑ servut⭑·aj manier⭑·oj . {adjunkt⁽⁺⁾·o}
          , {asist⁸·ant·o} , {kur⭑·ist·o^2} , {stab⭑·o^1}

          Rim.: Adjutant¹·o en⭑ la⭑ supr⭑·a senc⭑·o est⭑·as funkci¹·o, ne⭑ rang⭑·o. En⭑
          mez⭑-epok⭑·o oni nom⭑·is akompan⭑·ant·on en⭑ tia funkci¹·o „trabant⁽⁺⁾·o“. Ne⭑
          konfuz⭑·u kun⭑: {adjudant⁽⁺⁾·o} (rang⭑·o).

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2023/10/27 13:42:09 ]
     __________________________________________________________________