vidu ankaŭ la klarigojn
ador⭑·/·i
ador⭑·i
(tr)
1.
{Respekt⭑·eg·i} kaj⭑ {honor⭑·eg·i} kiel⭑ di⭑·on: ne⭑ ador⭑·u ili⭑·ajn di⭑·ojn kaj⭑
ne⭑ serv⭑·u ili·n, […] sed⭑ frakas⭑·u ili·n kaj⭑ detru⭑·u ili⭑·ajn statu¹·ojn ;
ili far⭑·is al⭑ si fand⭑·it·an bov⭑·id·on kaj⭑ {ador⭑+klin⭑·iĝ·i} s al⭑ ĝi ; ili
ne⭑ buĉ⭑·u plu⭑ si⭑·ajn ofer⭑-brut⭑·ojn al⭑ la⭑ demon⭑·oj, kiu·jn ili mal·ĉast⭑·e
ador⭑·as ; li far⭑·as […] idol⭑·on kaj⭑ ador⭑·as ĝi·n ; viv⭑·ant·on ni
mal·honor⭑·as, mort⭑·int·on ni ador⭑·as . {apoteoz²·i} , {kult¹·i}
2.
Honor⭑·eg·i kvazaŭ⭑ di⭑·on aŭ⭑ di⭑·aĵ·on; pasi⭑·e inklin⭑·eg·i al⭑ iu aŭ⭑ io: mi
ador⭑·as la⭑ ĉampan⭑·on ; hom⭑·o esper⭑·on sen·ĉes⭑·e ador⭑·as ; mi ador⭑·as
vir⭑·in·ojn! ili est⭑·as la⭑ di⭑-in⭑·oj de⭑ mi⭑·a kor⭑·o ; ŝi re·kon⭑·is tiu·n
elektr¹·o-plen⭑·an okul⭑-fajr⭑·on, kiu ador⭑·is, kiu pet⭑·eg·is, kiu ordon⭑·is ;
la⭑ kron⭑-princ⭑·o[n…] la⭑ arme¹·o ador⭑·is ; pas⭑·ig·i tut⭑·an du⭑·on-tag⭑·on en⭑ la⭑
arb⭑·ar·o […ho⭑ kiel⭑], mi ador⭑·as la⭑ arb⭑·ar·on ; viv⭑·ant·on ni
mal·honor⭑·as, mort⭑·int·on ni ador⭑·as ; kiu mem⭑ si·n ador⭑·as, nenio·n
valor⭑·as . {am⭑·eg·i} , {ard³·i^4} , {ŝat⭑·i}
ador⭑·ant·o
1.
Tiu, kiu religi⭑·e {ador⭑·as^1} : mi mal·am⭑·as la⭑ ador⭑·ant·ojn de⭑ vant⭑·aj
idol⭑·oj ; ver⭑·aj ador⭑·ant·oj ador⭑·os la⭑ Patr⭑·on laŭ⭑ spirit⭑·o kaj⭑ ver⭑·o .
2.
Tiu, kiu pasi⭑·e am⭑·as kaj⭑ respekt⭑·as, {ador⭑·as^2} : kolekt⭑·iĝ·as la⭑
ador⭑·ant·oj de⭑ , ni⭑·a pastr⭑-in⭑·o ; ador⭑·ant·oj de⭑
; nu⭑, dir⭑·is , […] el·serĉ⭑·u la⭑ pek⭑·ul·on […] kaj⭑ star⭑·ig·u
li·n en⭑ la⭑ vic⭑·on de⭑ mi⭑·aj ador⭑·ant·oj ; ŝi⭑·a humil⭑·a ador⭑·ant·o opini⭑·is,
ke⭑ for⭑ de⭑ ŝi⭑·a ĉe·est⭑·o la⭑ temp⭑·o pas⭑·as ver⭑·e tro⭑ mal·rapid⭑·e ; ĉiu
abomen⭑·aĵ·o trov⭑·as si⭑·an ador⭑·ant·on .
ador⭑·aĵ·o
1.
Tio, kio·n iu {ador⭑·as^1} : ver⭑·o, jen⭑ la⭑ ador⭑·aĵ·o de⭑ l’ derviŝ⁽⁺⁾·o (…)
tio·n li ador⭑·is, tio est⭑·is li⭑·a sankt⭑·aĵ·o kaj⭑ ĉio… .
2.
Tio, kio·n iu {ador⭑·as^2} .
{idol⭑·o}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.37 2024/01/23 09:25:59 ]
__________________________________________________________________