afer⭑·/·o

afer⭑·o

   1.
          Okup⭑·o, labor⭑·o aŭ⭑ task¹·o kiu·n oni far⭑·as aŭ⭑ intenc⭑·as far⭑·i: la⭑ afer⭑·o
          ne⭑ urĝ¹·as ; la⭑ obe⭑·ad·o al⭑ la⭑ person⭑·aj gust⭑·oj en⭑ tiel⭑ komun⭑·a afer⭑·o,
          kiel⭑ la⭑ ni⭑·a, est⭑·as tre⭑ mal·util⭑·a; en⭑ tiu ĉi⭑ lern⭑·ej·o la⭑ infan⭑·oj
          est⭑·as eduk⭑·at·aj tre⭑ bon⭑·e, ĉar⭑ la⭑ lern⭑·ej·estr·o si·n okup⭑·as je⭑ si⭑·a
          afer⭑·o kun⭑ am⭑·o ; far⭑·u vi⭑·an afer⭑·on, Di⭑·o zorg⭑·os ceter⭑·on ; aranĝ⭑·i la⭑
          afer⭑·on ; nun⭑ ni trans·ir⭑·u al⭑ la⭑ afer⭑·o (al⭑ la⭑ dis·kut⁽⁺⁾·at·a tem⭑·o); al⭑
          la⭑ afer⭑·o! ; pri⭑ kio est⭑·as la⭑ afer⭑·o? ; saĝ⭑·a ten⭑·as afer⭑·on, mal·saĝ⭑·a
          esper⭑·on ; zorg⭑·u pri⭑ vi⭑·aj afer⭑·oj!; est⭑·as li⭑·a afer⭑·o (tio koncern⭑·as
          li·n) skrib⭑·i al⭑ li⭑·a patr⭑·o; li for·vetur⭑·is por⭑ unu⭑ tag⭑·o pro⭑ tre⭑
          grav⭑·a afer⭑·o ; mi·n ne⭑ tuŝ⭑·as la⭑ afer⭑·o, mi star⭑·as ekster⭑·e .

   2.
          Soci³·a inter·ag⭑·o:

        a)
                Io koncern⭑·ant·a publik⭑·ajn interes⭑·ojn: tio est⭑·as ŝtat⭑·a
                afer⭑·o; ministr¹·o pri⭑ intern⭑·aj, ekster·land⭑·aj afer⭑·oj; mi
                for·met⭑·as de⭑ mi ĉia·n oficial⭑·an rol¹·on en⭑ ni⭑·a afer⭑·o .

        b)
                Io koncern⭑·ant·a privat⭑·ul·ojn aŭ⭑ publik⭑·ajn person⭑·ojn, apart⭑·e
                traktat¹·a de⭑ oficial⭑·aj instanc²·oj aŭ⭑ gazet⭑·ar·o; precip⭑·e
                {juĝ⭑-afer⭑·o} : defend⭑·u afer⭑·on de⭑ vidv⭑-in⭑·o ; for·met⭑·i la⭑ afer⭑·on
                en⭑ la⭑ kest⭑·on de⭑ forges⭑·o ; se⭑ saĝ⭑·a hom⭑·o hav⭑·as juĝ⭑·an afer⭑·on
                kun⭑ hom⭑·o mal·saĝ⭑·a, tiam⭑, ĉu⭑ li koler⭑·as, ĉu⭑ li rid⭑·as, li ne⭑
                hav⭑·as trankvil⭑·on. ; David ... ne⭑ for·klin⭑·iĝ·is de⭑ ĉio, kio·n
                la⭑ Etern⭑·ul·o ordon⭑·is al⭑ li, krom⭑ la⭑ afer⭑·o kun⭑ Urija, la⭑
                Ĥet⁽⁺⁾-id⭑·o ; mi esper⭑·as, ke⭑ mi⭑·a afer⭑·o baldaŭ⭑ ven⭑·os antaŭ⭑ la⭑
                tribunal¹·on; krim⭑·a, sensaci²·a afer⭑·o; ses⭑·on·o de⭑ la⭑ histori⭑·o
                pri·trakt⭑·as la⭑ „afer⭑·on Lapenna“ .

        c)
                Komerc⭑·o, negoc⭑·o: negoc⭑·aj afer⭑·oj est⭑·as sever⭑·aj ; amik⭑·ec·o
                apart⭑·e, afer⭑·o apart⭑·e ; tag⭑·o fest⭑·a, for⭑ afer⭑·oj .

   3.
          {Io} est⭑·ant·a en⭑ la⭑ mond⭑·o, konkret²·a aŭ⭑ abstrakt¹·a objekt⭑·o,
          cirkonstanc⭑·o, fenomen¹·o: sen⭑ pov⭑·o koler⭑·o est⭑·as rid⭑-ind⭑·a afer⭑·o ;
          dum⭑ mi⭑·a vojaĝ⭑·o mi vid⭑·is interes⭑·ajn afer⭑·ojn; scienc⭑·a afer⭑·o; pri⭑
          kiu afer⭑·o li parol⭑·as?; tio est⭑·as ali⭑·a afer⭑·o; parol⭑·oj kaj⭑ far⭑·oj
          est⭑·as mal·sam⭑·aj afer⭑·oj ; ne⭑ juĝ⭑·u pri⭑ afer⭑·o laŭ⭑ ĝi⭑·a ekster⭑·o ; eĉ⭑
          la⭑ plej⭑ ne·kred⭑·ebl·ajn afer⭑·ojn ... li tuj⭑ kred⭑·as . {aĵ⭑·o} ,
          {objekt⭑·o} .

afer⭑·a

          Rilat⭑·a al⭑ afer⭑·o:

        1:
                best⭑·aj radik⭑·oj kaj⭑ mult⭑·aj afer⭑·aj radik⭑·oj signif⭑·as en⭑ verb⭑·a
                form⭑·o „ag⭑·i kiel⭑ tia best⭑·o aŭ⭑ afer⭑·o“ .

        2.c:
                ĉe⭑ soci³·aj kaj⭑ afer⭑·aj kun·ven⭑·oj kutim⭑·e kaj⭑ laŭ·mor⭑·e est⭑·as
                salut⭑·i kaj⭑ adiaŭ⭑·i ĉiu·n person⭑·on individu¹·e, per⭑ man⭑-prem⭑·o ;
                ret⭑-poŝt⭑·o est⭑·as tre⭑ efik⭑·a en⭑ person⭑·a kaj⭑ afer⭑·a korespond⭑·ad·o
                .

afer⭑·ec·a

          Hav⭑·ant·a aŭ⭑ afekt⭑·ant·a serioz⭑·ec·on aŭ⭑ ali⭑·an ec⭑·on, neces⭑·an por⭑
          pri·trakt⭑·i grav⭑·ajn afer⭑·ojn: afer⭑·ec·a ton⭑·o; fakt¹·e tem⭑·as pri⭑ preskaŭ⭑
          scienc⭑·a fak⭑-libr⭑·o en⭑ tre⭑ sobr⭑·a afer⭑·ec·a kaj⭑ preskaŭ⭑ sen·riproĉ⭑·a
          lingv⭑·aĵ·o .

afer⭑·em·a

          Inklin⭑·a okup⭑·iĝ·i pri⭑ si⭑·aj afer⭑·oj; tre⭑ okup⭑·it·a de⭑ ili, aŭ⭑
          ŝajn⭑·ig·ant·a si·n tia: antaŭ⭑·e ir⭑·as du⭑ afer⭑·em·aj hom⭑·oj kaj⭑ pet⭑·as
          kamarad⭑·ojn ge·jun⭑·ul·ojn iom⭑·e don⭑·i voj⭑·on ; tio ŝajn⭑·as strang⭑·a, ke⭑
          en⭑ afer⭑·em·a kaj⭑ ag⭑·em·a Uson⁹·o ekzist⭑·as tiu·j person⭑·oj .

afer⭑·ist·o

          Profesi⭑·ul·o pri⭑ afer⭑·oj^2.c: last⭑·a+temp⭑·e mi est⭑·is labor⭑·int·a pli⭑
          fort⭑·e ol⭑ iu ajn⭑ el⭑ tiu·j afer⭑·ist·oj, kies⭑ sort⭑·on mi tiom⭑ ard³·e
          vol⭑·is evit⭑·i ; Hadda est⭑·is ne⭑ nur⭑ teatr⭑·o-geni¹·ul·o, li est⭑·is ankaŭ⭑
          ruz⭑·a afer⭑·ist·o, sci⭑·ant·a kiom⭑ valor⭑·as bon⭑·a organiz¹·ad·o ; mi met⭑·is
          ĉio·n en⭑ afer⭑·ist·an tek⁽⁺⁾·on .

am⭑-afer⭑·o

          Am⭑·a kaj⭑ seks⭑·a inter·rilat⭑·o.

juĝ⭑-afer⭑·o

          Tio, kio est⭑·as dis·kut⁽⁺⁾·at·a antaŭ⭑ jur⭑·ist·o: Honkong⁽⁺⁾·o ĝu⭑·as alt⭑·an
          mem·star⭑·ec·on en⭑ administraci³·o, leĝ⭑-far⭑·ad·o kaj⭑ en⭑ juĝ⭑-afer⭑·oj ; mi ne⭑
          hav⭑·as sufiĉ⭑·an mon⭑·on por⭑ gajn⭑·i juĝ⭑-afer⭑·on se⭑ direktor¹·o K. atak⭑·as
          mi·n pro⭑ kalumni⭑·o ; Vi, ho⭑ Sinjor⭑·o, defend⭑·is mi⭑·an juĝ⭑-afer⭑·on .

hav⭑·i afer⭑·on kun⭑

          Pro⭑ negoc⭑·o, juĝ⭑-afer⭑·o aŭ⭑ ali⭑·a soci³·a neces⭑·o rilat⭑·i kun⭑: tiam⭑ la⭑
          rab⭑·ist·oj kompren⭑·is, ke⭑ ili hav⭑·as afer⭑·on kun⭑ sekret⭑·a sorĉ⭑·a fort⭑·o,
          kaj⭑ kun⭑ tim⭑·eg·o ili for·kur⭑·is ; ĉu⭑ ni pov⭑·is sci⭑·i, kun⭑ kiu kaj⭑ kio
          ni hav⭑·os afer⭑·on? .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.134 2023/10/28 08:32:44 ]
     __________________________________________________________________