aj⁽⁺⁾, aŭ⭑

aj⁽⁺⁾, aŭ⭑

   (ek·kri⭑·o)

          Surpriz⭑·e, mal·agrabl⭑·e, dolor⭑·e: vi tut⭑·e mi·n kun⭑·e~prem⭑·is! ― oni
          aŭd⭑·as ankoraŭ⭑ kelk⭑·ajn ek·kri⭑·ojn: aj⁽⁺⁾! aj⁽⁺⁾! fin⭑·e ĉiu·j si·n el·puŝ⭑·as ;
          aj⁽⁺⁾ – ek·kri⭑·is Behemot⁽⁺⁾·o, – la⭑ papag⭑·oj dis·flug⭑·is ! trink⭑·is brand⭑·on!
          […] aj⁽⁺⁾, aj⁽⁺⁾! en⭑ tia okaz⭑·o ili neniam⭑ plu⭑ re·ven⭑·os! ; sur⭑ la⭑ bar⭑·il·o
          star⭑·is korv⭑·o kaj⭑ pro⭑ mal·varm⭑·o kri⭑·ad·is: „aŭ⭑, aŭ⭑!“ ; li mort⭑·is ie
          sen·bru⭑·e, kovr⭑·it·a de⭑ tuk⭑·o el⭑ blank⭑·a neĝ⭑·a blov⭑·aĵ·o... aŭ⭑! ho⭑ terur⭑·o
          ! {ho⭑ ve⭑}

   {aŭ⭑ (konj.)}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.16 2023/10/12 16:57:43 ]
     __________________________________________________________________