akcident²·/·o

akcident²·o

   1.
          Mal·feliĉ⭑·a, ne·atend⭑·it·a {okaz⭑·o} kaŭz⭑·ant·a vund⭑·iĝ·on aŭ⭑ damaĝ⁽⁺⁾·on:
          brul⭑-akcident²·oj kaj⭑ fulm⭑·o-bat⭑·oj, romp⭑·it·aj krur⭑·oj, dron⭑-akcident²·oj
          kaj⭑ serpent⭑-mord⭑·it·aj infan⭑·oj […] mov⭑·is li⭑·an fantazi¹·on tiom⭑, ke⭑ li
          por⭑ kelk⭑·e da⭑ hor⭑·oj forges⭑·is […] la⭑ monoton⁶·ec·on de⭑ la⭑ viv⭑·o ; por⭑
          evit⭑·i ĉiu+spec⭑·an akcident²·on, mi est⭑·is met⭑·int·a la⭑ lul⭑·il·on
          mal·proksim⭑·e de⭑ l’ kamen⭑·o ; oni ne⭑ ĉiam⭑ mort⭑·as pro⭑ tia·j
          akcident²·oj ; antaŭ⭑ ne⭑ long⭑·e li est⭑·is perd⭑·int·a, pro⭑ fer⭑+voj⭑·a
          akcident²·o, si⭑·an edz⭑·in·on ; ili nepr⭑·e opini⭑·os, ke⭑ mi·n traf⭑·is
          mort⭑-akcident²·o ; la⭑ afer⭑·o ne⭑ est⭑·as tut⭑·e tiel⭑ akcident²·a kiel⭑ ĝi
          ŝajn⭑·is . {averi⁽⁺⁾·o} , {damaĝ⁽⁺⁾·o} , {incident⁽⁺⁾·o} , {kraŝ⁽⁺⁾·o} , {mis·aĵ⭑·o}

   2.
          Okaz⭑·a, for·las⭑·ebl·a ec⭑·o de⭑ objekt⭑·o aŭ⭑ fenomen¹·o, kiu·j pov⭑·as
          konserv⭑·i si⭑·an esenc⭑·on ankaŭ⭑ sen⭑ ĝi: la⭑ bel⭑·ec·o est⭑·as akcident²·o
          kiu·n egal⭑·e bon⭑·e pov⭑·as posed⭑·i virt⭑·ul·o aŭ⭑ pek⭑·ul·o. {atribut³·o}

akcident²·e

          Per⭑ akcident²·o: ĉu⭑ tiu vir⭑·o pere⭑·is akcident²·e? ĉu⭑ kontraŭ⭑·e li
          est⭑·is mort⭑·ig·it·a de⭑ for·kur⭑·ant·oj, kiam⭑ li ili·n persekut⭑·is? ; se⭑ mi
          […] mort⭑·us akcident²·e, Di⭑·o, kiu mi·n juĝ⭑·os kaj⭑ kiu vid⭑·as mi⭑·ajn
          sufer⭑·ojn, ne⭑ pov⭑·us mi·n kondamn⭑·i . {mal·bon⭑+ŝanc¹·e} , {mal·feliĉ⭑·e}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/10/28 08:33:03 ]
     __________________________________________________________________