vidu ankaŭ la klarigojn
akir⭑·/·i
akir⭑·i
(tr)
{Hav⭑·ig·i} al⭑ si: dev⭑·is akir⭑·ad·i la⭑ mizer⭑·an ĉiu+tag⭑·an
nutr⭑·aĵ·on por⭑ si, si⭑·a edz⭑·o kaj⭑ infan⭑·o […] per⭑ kudr⭑·ad·o ; ĉiu
infan⭑·o en⭑ mal·long⭑·a temp⭑·o akir⭑·as grand⭑·an lert⭑·ec·on ; vi ne⭑ akir⭑·os
la⭑ am⭑·on de⭑ la⭑ princ⭑·o ; for·pren⭑·is la⭑ tut⭑·an hav⭑·on de⭑ ni⭑·a
patr⭑·o, kaj⭑ el⭑ la⭑ hav⭑·o de⭑ ni⭑·a patr⭑·o li akir⭑·is la⭑ tut⭑·an riĉ⭑·ec·on ;
akir⭑·is plaĉ⭑·on en⭑ la⭑ okul⭑·oj de⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o ; pren⭑·is
[…] ili⭑·an tut⭑·an hav⭑·on, kiu·n ili akir⭑·is ; li antaŭ⭑·e ne⭑ sol⭑·e
el·lern⭑·u la⭑ gramatik⭑·on, sed⭑ […] li ankaŭ⭑ akir⭑·u en⭑ ĝi sufiĉ⭑·an
spert⭑·ec·on ; per⭑ kia mal·facil⭑·a manier⭑·o oni akir⭑·as en⭑ pli⭑ mal·fru⭑·a
aĝ⭑·o la⭑ neces⭑·ajn sci⭑·aĵ·ojn ; akir⭑·is […] cert⭑·an nombr⭑·on
da⭑ adept¹·oj ; por⭑ akir⭑·i prozelit²·ojn, la⭑ societ⭑·o far⭑·as, kio·n ĝi
pov⭑·as ; akir⭑·i por⭑ tio la⭑ oficial⭑·an per·voĉ⭑-don⭑·an decid⭑·on de⭑ la⭑
Lingv⭑·a Komitat⭑·o ; akir⭑·i por⭑ tio la⭑ permes⭑·on ; li akir⭑·is nov⭑·an
fid⭑·on ; verk⭑·o, kiu·n ĉiu dev⭑·as leg⭑·i por⭑ akir⭑·i perfekt⭑·an stil⭑·on ;
las⭑·u mi·n […] re·akir⭑·i mi⭑·an spir⭑·on ; kvazaŭ⭑ li vol⭑·us penetr⭑·i en⭑ la⭑
profund⭑·on de⭑ mi⭑·a anim⭑·o kaj⭑ plen⭑~akir⭑·i ĝi·n per⭑ si⭑·a rigard⭑·o ; kio·n
vi vol⭑·as de⭑ mi, sinjor⭑·o? ripet⭑·is la⭑ vir⭑·in·o, re·akir⭑·ant·e si⭑·an
voĉ⭑·on, kiu·n ŝi est⭑·is perd⭑·int·a por⭑ moment⭑·o ; iom⭑ post⭑ iom⭑ mi
re·akir⭑·is la⭑ vol⭑·on kaj⭑ ia·n grand⭑·eg·an fort⭑·on ; ŝi akir⭑·os
reputaci¹·on de⭑ bon⭑·a traduk⭑·ist·in·o ; vi far⭑·u al⭑ vi nenia·n esper⭑·on
plor⭑-akir⭑·i iam⭑ pardon⭑·on ĉe⭑ li⭑·aj pied⭑·oj ; garnizon¹·on en⭑
milit⭑-akir⭑·it·a fortik⭑·aĵ·o ; labor⭑-akir⭑·i (vd {per·labor⭑·i} ) ;
milit⭑+akir⭑·aĵ·o ; kiu am⭑·as la⭑ lit⭑·on, ne⭑ akir⭑·os profit⭑·on ; pek⭑·e
akir⭑·it·a ne⭑ est⭑·as profit⭑·a ; kiu kuraĝ⭑·e al·ir⭑·as, facil⭑·e akir⭑·as ;
kiel⭑ akir⭑·it·e, tiel⭑ perd⭑·it·e . {ating⭑·i} , {gajn⭑·i} , {konker⁴·i} ,
{kapt⭑·i} , {pren⭑·i} , {ricev⭑·i} , {rikolt⭑·i}
akir⭑·o
Ag⭑·o akir⭑·i; tio, kio·n oni akir⭑·is: la⭑ akir⭑·on el⭑ urb⭑·oj rab⭑·it·aj ni
jam⭑ dis·divid⭑·is ; rab⭑-akir⭑·o ; vultur⭑·o, akir⭑·on port⭑·ant·a ; akir⭑·o kaj⭑
perd⭑·o rajd⭑·as du⭑·op·e ; ju⭑ pli⭑ grand⭑·a la⭑ dezir⭑·o, des⭑ pli⭑ kar⭑·a la⭑
akir⭑·o ; ŝat⭑·u amik⭑·on laŭ⭑ la⭑ dat⭑·o de⭑ akir⭑·o .
akir⭑·ebl·a
Tia, ke⭑ oni pov⭑·as akir⭑·i ĝi·n: ĉiu·j produkt⭑·oj de⭑ la⭑ hom⭑·a spirit⭑·o
far⭑·iĝ·us akir⭑·ebl·aj por⭑ ĉiu el⭑ ni ; mi kompren⭑·is, kia est⭑·as la⭑
sol⭑·a por⭑ mi akir⭑·ebl·a lok⭑·o sur⭑ la⭑ ter⭑·o ; la⭑ grand⭑·eg·a pli·mult⭑·o de⭑
la⭑ hom⭑·a literatur⭑·o kun⭑ riĉ⭑·aj proviz⭑·oj da⭑ divers⭑·aj pens⭑·oj por⭑ ĉiu
el⭑ ni rest⭑·as ne·akir⭑·ebl·a .
ĉas⭑-akir⭑·i
Akir⭑·i, kapt⭑·i per⭑ ĉas⭑·ad·o: oni dir⭑·is, ke⭑ li pov⭑·as ĉas⭑-akir⭑·i pli⭑
mult⭑·e da⭑ best⭑·oj […] ol⭑ ordinar⭑·aj ĉas⭑·ist·oj . {pred⁽⁺⁾·i}
ĉas⭑-akir⭑·o
Tio, kio·n oni akir⭑·is per⭑ ĉas⭑·o: maten⭑·e li manĝ⭑·os ĉas⭑-akir⭑·on kaj⭑
vesper⭑·e li divid⭑·os rab⭑·aĵ·on . {ĉas⭑·aĵ·o} , {pred⁽⁺⁾·o}
milit⭑-akir⭑·i
(tr)
{Akir⭑·i} per⭑ milit⭑·a fort⭑·o: milit⭑-akir⭑·it·a fortik⭑·aĵ·o ; kaj⭑ Mose⁽⁺⁾·o
send⭑·is, por⭑ esplor⭑-rigard⭑·i Jazeron, kaj⭑ ili milit⭑-akir⭑·is ĝi⭑·ajn
vilaĝ⭑·ojn, kaj⭑ for·pel⭑·is la⭑ Amor⁴-id⭑·ojn, kiu·j tie est⭑·is ; se⭑ vi dum⭑
long⭑·a temp⭑·o sieĝ⭑·os urb⭑·on, por⭑ milit⭑-akir⭑·i ĝi·n kaj⭑ pren⭑·i ĝi·n, ne⭑
ruin⭑·ig·u ĝi⭑·ajn arb⭑·ojn, lev⭑·ant·e kontraŭ⭑ ili·n hak⭑·il·on ; ,
la⭑ Dan⁸·o, milit⭑-akir⭑·is la⭑ grand⭑·an land⭑·on Hind⁽⁺⁾·uj·on ĝis⭑ la⭑ orient⭑·a
fin⭑·o de⭑ la⭑ mond⭑·o .
milit⭑-akir⭑·o
1.
Milit⭑+akir⭑·aĵ·o, posed⭑·aĵ·o de⭑ mal·amik⭑·o akir⭑·it·a per⭑ milit⭑·a ag⭑·o: ni⭑·aj
edz⭑·in·oj kaj⭑ infan⭑·oj far⭑·iĝ·os milit⭑-akir⭑·o ; ili ja⭑ trov⭑·is kaj⭑
divid⭑·as milit⭑-akir⭑·on .
2.
Milit⭑-akir⭑·ad·o.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.48 2023/10/28 08:33:03 ]
__________________________________________________________________