Alah⁽⁺⁾·/·o

Alah⁽⁺⁾·o

          La⭑ unu⭑-nur⭑·a {Di⭑·o} en⭑ {islam⁽⁺⁾·o} : tim⭑·ig·it·e star⭑·is la⭑ dromedar¹·o kaj⭑
          la⭑ komerc⭑·ist·o tir⭑·is al⭑ si la⭑ kaftan⁽⁺⁾·on super⭑ la⭑ kap⭑·on, li ĵet⭑·is
          si·n antaŭ⭑ mi vizaĝ⭑-al·ter⭑·e kiel⭑ antaŭ⭑ Alah⁽⁺⁾·o, si⭑·a Di⭑·o ; Alah⁽⁺⁾·o vid⭑·as
          la⭑ nigr⭑·an skarab⭑·on en⭑ la⭑ nigr⭑·a ŝton⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ nigr⭑·a rok³·o, ĉu⭑ ne⭑
          tiel⭑ est⭑·as skrib⭑·it·e en⭑ la⭑ Koran⭑·o ? ia+senc⭑·e ili ĉiu·j ador⭑·as la⭑
          sam⭑·an di⭑·on, la⭑ sam⭑·an alah⁽⁺⁾·on aŭ⭑, se⭑ re·ir⭑·i al⭑ vort⭑·o etimologi²·e pli⭑
          fidel⭑·a kaj⭑ mal·pli⭑ krist⭑·ism·a ol⭑ „di⭑·o“, la⭑ sam⭑·an zeŭs¹⁰·on ; Alah⁽⁺⁾·o
          kaj⭑ li⭑·a profet⭑·o ; tre⭑ baz¹·a ordon⭑·o de⭑ Muhamad⁽⁺⁾·o est⭑·is, ke⭑ en⭑ ĉio
          oni konsider⭑·u si·n de·pend⭑·a de⭑ Alah⁽⁺⁾·o, kun⭑ respond⭑·ec·o ankaŭ⭑ pri⭑
          kun·hom⭑·oj mal·pli⭑ feliĉ⭑·aj: sen·hav⭑·ul·oj, orf⭑·oj kaj⭑ vidv⭑-in⭑·oj ; la⭑
          komenc⭑·o kaj⭑ la⭑ fin⭑·o de⭑ la⭑ koran⭑·o est⭑·as:
           , laŭd⭑·on al⭑ Alah⁽⁺⁾·o, la⭑ kompat⭑·em·a,
          la⭑ indulg⭑·em·a .

          Rim.: La⭑ eŭrop⭑·an·oj kutim⭑·e rigard⭑·as tiu·n vort⭑·on kiel⭑ nom⭑·on
          propr⭑·an; tamen⭑ laŭ⭑ mi⭑·aj spert⭑·oj, la⭑ islam⁽⁺⁾·an·oj mem⭑ em⭑·as traduk⭑·i
          ĝi·n per⭑ la⭑ simpl⭑·a „Di⭑·o“. Efektiv⭑·e, la⭑ plej⭑ evident¹·a kaj⭑ probabl³·a
          etim⁽⁺⁾·o de⭑ tiu vort⭑·o est⭑·as la⭑ arab⁸·a  , t.e. „la⭑ di⭑·o“. Ĝi
          est⭑·as egal⭑·e uz⭑·at·a por⭑ la⭑ mal·nov⭑+testament⭑·a Etern⭑·ul·o, ankaŭ⭑ de⭑ la⭑
          arab⁸·aj krist⭑·an·oj.

          Rim.: La⭑ vort⭑·o ver⭑·e ne⭑ est⭑·as propr⭑·a nom⭑·o. En⭑ belorus⁽⁺⁾·aj
          pri·islam⁽⁺⁾·aj tekst⭑·oj de⭑ la⭑ 16a jar⭑-cent⭑·o (t.n. „  “), kiu·j
          est⭑·is skrib⭑·it·aj belorus⁽⁺⁾·e per⭑ arab⁸·a skrib⭑·o) oni neniam⭑ uz⭑·is tia·n
          vort⭑·on, nur⭑ „  “ („Di⭑·o“).

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/08/30 18:23:32 ]
     __________________________________________________________________