alarm¹·/·i

alarm¹·i

   (tr)

          {Anonc⭑·i} minac⭑·ant·an {danĝer⭑·o} n aŭ⭑ vok⭑·i al⭑ batal⭑·o aŭ⭑ help⭑·o, per⭑
          {signal⭑·o} aŭ⭑ kri⭑·oj: oni alarm¹·is la⭑ gvardi⭑·on kaj⭑ okup⭑·is ĉiu·jn
          en·ir⭑·ojn ; la⭑ tut⭑·a vilaĝ⭑·o est⭑·as alarm¹·it·a ; alarm¹·ant·oj .
          {avert⭑·i^2}

alarm¹·o

          Signal⭑·o por⭑ anonc⭑·i minac⭑·ant·an danĝer⭑·on aŭ⭑ vok⭑·i al⭑ batal⭑·o aŭ⭑
          help⭑·o: kri⭑·u alarm¹·on ; ĉu⭑ vi ne⭑ aŭd⭑·as la⭑ alarm¹·on ? oni aŭd⭑·as
          kri⭑·ojn de⭑ alarm¹·o, mort⭑+angor⁶·ajn vok⭑·ojn pri⭑ help⭑·o ; oni pend⭑·ig·is
          supr⭑·e la⭑ flag⭑·on de⭑ alarm¹·o ; ni⭑·aj princip⭑·aj kontraŭ·ul⭑·oj, kiu·j
          antaŭ⭑ ne⭑ long⭑·e mal·ŝat⭑·e rigard⭑·is ni·n de⭑ alt⭑·e, nun⭑ jam⭑ kri⭑·as
          alarm¹·on .

alarm¹·a

          Kiu alarm¹·as, mal·trankvil⭑·ig·a: la⭑ alarm¹·a stat⭑·o de⭑ la⭑ regn⭑·o ; la⭑
          […] alarm¹·aj trumpet⭑·oj est⭑·is en⭑ li⭑·a man⭑·o ; la⭑ trumpet⭑·oj lud⭑·is
          alarm¹·an al·vok⭑·on ; la⭑ brul⭑+alarm¹·aj sonor⭑·il·oj komenc⭑·as bru⭑·i, la⭑
          pulv⭑·ot-ur⭑·o eksplod⭑·as .

alarm¹·il·o

          {Aparat¹·o} uz⭑·at·a por⭑ son⭑·ig·i alarm¹·on, okaz⭑·e de⭑ danĝer⭑·o aŭ⭑ ŝtel⭑·o:
          sur⭑ la⭑ mur⭑·oj vid⭑·ebl·as alarm¹·il·o kontraŭ⭑ dom⭑+ŝtel⭑·ist·oj, kiu
          konstant⭑·e son⭑·as ; mi ne⭑ pag⭑·as eĉ⭑ unu⭑ cend¹·on por⭑ kontraŭ·ŝtel⭑·ist·aj
          alarm¹·il·oj . {avert⭑·il·o} {siren¹·o^2}

alarm¹·ist·o

          Pesimist²·a hom⭑·o, kiu mal·trankvil⭑·ig·as la⭑ publik⭑·on, konstant⭑·e
          anonc⭑·ant·e minac⭑·ant·ajn, plej⭑ oft⭑·e fantazi¹·ajn, danĝer⭑·ojn: pa⭑·nj·o,
          ne⭑ est⭑·u alarm¹·ist·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2023/10/28 08:33:04 ]
     __________________________________________________________________