ali⭑·/·a

ali⭑·a

   1.
          {Diferenc⭑·a} , {mal·sam⭑·a} : li est⭑·as tut⭑·e ali⭑·a ol⭑ li est⭑·is; la⭑
          rezult²·o est⭑·is tut⭑·e ali⭑·a ol⭑ ni esper⭑·is; kun⭑ la⭑ temp⭑·o la⭑ form⭑·o de⭑
          la⭑ lingv⭑·o ebl⭑·e est⭑·os ali⭑·a ol⭑ tiu, pro⭑ kiu ni nun⭑ labor⭑·as ; nun⭑
          ŝi⭑·a rid⭑·et·o est⭑·is ali⭑·a ol⭑ maten⭑·e ; ali⭑·aj dom⭑·oj, ali⭑·aj hom⭑·oj;
          ali⭑+lok⭑·e ; ali⭑+temp⭑·e ; ali⭑+vort⭑·e ; ali⭑+vest⭑·iĝ·i .

          Rim.: Se⭑ _ali⭑·a_ est⭑·as akompan⭑·at·a de⭑ negaci⁽⁺⁾·o, oni pov⭑·as post⭑ ĝi
          uz⭑·i indiferent⭑·e _ol⭑_ aŭ⭑ _krom⭑_: la⭑ est⭑·ont·a kongres⭑·o tut⭑·e ne⭑
          pov⭑·as elekt⭑·i ia·n ali⭑·an lingv⭑·on krom⭑ lingv⭑·o art⭑·a ; vi⭑·a serv⭑·ist·o
          ne⭑ al·port⭑·ad·os plu⭑ brul⭑-ofer⭑·ojn nek⭑ buĉ⭑-ofer⭑·ojn al⭑ ali⭑·aj di⭑·oj krom⭑
          la⭑ Etern⭑·ul·o ; ne⭑ sci⭑·i ali⭑·an lingv⭑·on krom⭑ si⭑·a propr⭑·a ; ni⭑·a tut⭑·a
          viv⭑·o est⭑·as nenio ali⭑·a ol⭑ konstant⭑·a incens²·ad·o pro⭑ li⭑·a honor⭑·o .

   2.
          Du⭑·a el⭑ du⭑ person⭑·oj aŭ⭑ grup⭑·oj: kre⭑·i mal·am⭑·on inter⭑ unu·j gent⭑·oj kaj⭑
          ali⭑·aj ; unu⭑ flor⭑·as, ali⭑·a plor⭑·as ; kompren⭑·i unu⭑ la⭑ ali⭑·an ; Oni
          dev⭑·as help⭑·i unu⭑ la⭑ ali⭑·an ; tiu·j frat⭑·oj far⭑·iĝ·is tut⭑·e fremd⭑·aj unu·j
          al⭑ ali⭑·aj .

   3.
          {Ali⭑·ul·o} : ne⭑ kondamn⭑·u ali⭑·an, oni vi·n ne⭑ kondamn⭑·os; ne⭑ mok⭑·u
          mizer⭑·on de⭑ ali⭑·a, ĉar⭑ baldaŭ⭑ ven⭑·os vi⭑·a.

ali⭑·e

   1.
          Ali⭑+manier⭑·e: ne·kompren⭑·it·e, li met⭑·is ali⭑·e la⭑ demand⭑·on; parol⭑·i ne⭑
          ali⭑·e ol⭑ kun⭑ ironi¹·a […] rid⭑·et·o .

          Rim.: La⭑ radik⭑·o al⭑·i- kaj⭑ ĝi⭑·aj fin⭑·aĵ·oj de·ven⭑·ant·aj de⭑ la⭑
          {tabel⭑-vort⭑·oj} (-al⭑, -am, -el⭑, -es, -om, -u) est⭑·as ne·oficial⭑·aj
          kaj⭑ evit⭑·ind·aj: ili ja⭑ kre⭑·as konfuz⭑·on ĉe⭑ la⭑ difin⭑·o de⭑ _ali⭑·e_,
          kies⭑ signif⭑·o est⭑·us tiel⭑ ali⭑+lok⭑·e kaj⭑ ne⭑ plu⭑ ali⭑+manier⭑·e. Al·don⭑·e
          ili al·port⭑·as nenio·n pli⭑ bon⭑·an al⭑ la⭑ lingv⭑·o, ĉar⭑ klar⭑·e
          kompren⭑·ebl·aj sam⭑+senc⭑·aĵ·oj jam⭑ ekzist⭑·as: ali⭑+kaŭz⭑·e anstataŭ⭑ „
           “, ali⭑+foj⭑·e aŭ⭑ ali⭑+okaz⭑·e anstataŭ⭑ „  “, ali⭑+manier⭑·e
          aŭ⭑ ali⭑·e anstataŭ⭑ „  “, ali⭑·ul·a aŭ⭑ de⭑ ali⭑·a person⭑·o anstataŭ⭑
          „  “, alikvant⁽⁺⁾·e anstataŭ⭑ „  “, ali⭑·a anstataŭ⭑ „
           “.

   2.
          { Kontraŭ·met⭑·a konjunkci⭑·o} signif⭑·ant·a „en⭑ kontraŭ⭑·a okaz⭑·o“: tio·n
          sol⭑·an ― dir⭑·is la⭑ di⭑·o ― ne⭑ tuŝ⭑·u, ali⭑·e vi perd⭑·os la⭑ tut⭑·an riĉ⭑·aĵ·on
          ; ali⭑·e oni pens⭑·os, ke⭑ ni ĉiu·j hav⭑·as tiu·n ide⭑·on .

ali⭑·o

          Io ali⭑·a: tio kaj⭑ ali⭑·o ; nek⭑ io, nek⭑ ali⭑·o ; sed⭑ ali⭑·on vol⭑·is la⭑
          sort⭑·o !

ali⭑·ig·i

   (tr)

          Far⭑·i io·n ali⭑·a, {ŝanĝ⭑·i} , {modif³·i} , {ali⭑~form⭑·i} : por⭑ ke⭑ oni ne⭑
          re·kon⭑·u li·n, li ali⭑·ig·is si⭑·an voĉ⭑·on; tio est⭑·as nur⭑ kontuz⭑·o?...
          kiel⭑ ĝi ali⭑·ig·as la⭑ vizaĝ⭑·on! ; tio ne⭑ ali⭑·ig·is la⭑ bon⭑·an humor⭑·on de⭑
          ali⭑·aj: ili batal⭑·is kun⭑ malic⭑·a ĝoj⭑·o ; per⭑ magnet⭑·o oni ali⭑·ig·as la⭑
          energi⭑-stat⭑·on de⭑ tiu·j vapor⭑·iĝ·int·aj atom¹·oj ; la⭑ multjarcenta
          histori⭑·o mult⭑·on ali⭑·ig·is .

ali⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Far⭑·iĝ·i ali⭑·a: dum⭑ li preĝ⭑·is, la⭑ aspekt¹·o de⭑ li⭑·a vizaĝ⭑·o ali⭑·iĝ·is ;
          ĉio ŝanĝ⭑·iĝ·as, ĉio ali⭑·iĝ·as ; la⭑ publik⭑·o komenc⭑·is rid⭑·i, sed⭑ subit⭑·e
          ĝi⭑·a ĝoj⭑·o ali⭑·iĝ·is en⭑ kri⭑·on de⭑ terur⭑·o ; la⭑ mal·laŭt⭑·a koler⭑·o rapid⭑·e
          ali⭑·iĝ·is en⭑ mal·laŭt⭑·ajn inter·konsil⭑·iĝ·ojn, kiu·j eĉ⭑ simil⭑·is
          konspir⭑·on . {ŝanĝ⭑·iĝ·i}

ali⭑·ul·o

          Ali⭑·a hom⭑·o; {ali⭑·a^3} : las⭑·ant·e si⭑·an brut⭑·on, ke⭑ ĝi difekt⭑·u kamp⭑·on
          de⭑ ali⭑·ul·o ; sekret⭑·on de⭑ ali⭑·ul·o ne⭑ mal·kaŝ⭑·u ; ili⭑·aj dom⭑·oj
          trans·ir⭑·os al⭑ ali⭑·ul·oj ; ag⭑·u kun⭑ ali⭑·ul·oj tiel⭑, kiel⭑ vi dezir⭑·us, ke⭑
          ali⭑·ul·oj ag⭑·u kun⭑ vi ; dir⭑·as la⭑ proverb⭑·o, ke⭑ ali⭑·ul·a spert⭑·o
          lern⭑·ig·as neniu·n .

inter·ali⭑·e

          Inter⭑ ali⭑·aj afer⭑·oj: inter·ali⭑·e la⭑ inter·parol⭑·ad·o ek·tuŝ⭑·is ankaŭ⭑ la⭑
          epok⭑·on de⭑ la⭑ mez⭑·aj jar⭑-cent⭑·oj ; terur⭑·e mult⭑·e da⭑ pak⭑·aĵ·o li tren⭑·is
          kun⭑ si, inter·ali⭑·e ankaŭ⭑ angl⭑·an plug⭑·il·on ; la⭑ aŭtor⭑-in⭑·o esplor⭑·is
          kelk⭑·ajn en⭑-esperant⭑·ig·ojn, inter·ali⭑·e en⭑ la⭑ libr⭑·o „Nud⭑·a inter⭑
          lup⭑·oj“ traduk⭑·it·a el⭑ la⭑ german⭑·a .

kun·ali⭑·e

          Sen·disting⭑·e kun⭑ ali⭑·aĵ·oj: kred⭑·ebl·e mi met⭑·is ĝi·n kun·ali⭑·e en⭑ mi⭑·an
          pak⭑·on ; fe⭑-in⭑·o, kies⭑ perl⭑·o kun·ali⭑·e aparten⭑·as al⭑ la⭑ plej⭑ bon⭑·aj
          don⭑·oj de⭑ la⭑ viv⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.143 2023/10/28 08:33:05 ]
     __________________________________________________________________