alofon⁽⁺⁾·/·o

alofon⁽⁺⁾·o

          Parol⭑-son⭑·o funkci¹·ant·a en⭑ iu lingv⭑·o kiel⭑ vari³·aĵ·o (re·al·ig⭑·o) de⭑
          {fonem⁽⁺⁾·o} : la⭑ aparten⭑·o de⭑ alofon⁽⁺⁾·oj al⭑ fonem⁽⁺⁾·oj vari³·as de⭑ unu⭑
          lingv⭑·o al⭑ ali⭑·a ; en⭑ grand⭑·a part⭑·o de⭑ Ĉini⁽⁺⁾·o silab⭑+komenc⭑·a „l-“ kaj⭑
          silab⭑+komenc⭑·a „n-“ est⭑·as alofon⁽⁺⁾·oj de⭑ unu⭑ sam⭑·a fonem⁽⁺⁾·o, kaj⭑ est⭑·as
          mal·facil⭑·e por⭑ la⭑ tie⭑·aj ĉin⁹·oj disting⭑·i inter⭑ la⭑ du⭑ .

alofon⁽⁺⁾·a

          Aparten⭑·ant·a al⭑ sub·fon⁵·em·a nivel⭑·o, rilat⭑·a al⭑ alofon⁽⁺⁾·oj: alofon⁽⁺⁾·an
          trans·skrib⭑·on oni kutim⭑·e apart⭑·ig·is per⭑ rekt⭑·aj kramp⭑·oj, la⭑ fonem⁽⁺⁾·an
          oni met⭑·as inter⭑ du⭑ oblikv¹·oj: en⭑ Esperant⭑·o  kaj⭑  est⭑·as
          alofon⁽⁺⁾·oj de⭑ la⭑ fonem⁽⁺⁾·o  .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.8 2023/10/28 08:33:05 ]
     __________________________________________________________________