vidu ankaŭ la klarigojn
alt·/·a

alt·a

   1.
          Grand·a laŭ la dimensi⁴·o alt·o; hav·ant·a difin·it·an grand·on laŭ tiu
          dimensi⁴·o: alt·a arb·o, mont·o, tur·o; alt·aj ŝtup·oj ; tiu·j urb·oj
          est·is fortik·ig·it·aj per alt·a mur·o ; star·is en vic·o ses
          virg·ul·in·oj, ĉiu unu kap·on mal·pli alt·a ol la antaŭ·a ; rok³·aj mur·oj
          tie star·is alt·e ; la neĝ·o kuŝ·is ekster·e tiel alt·e ; la akv·o
          far·iĝ·is ankoraŭ pli alt·a kaj ating·is li·an buŝ·on ; vi est·as ne la
          unu·a fripon·o, kiu forges·is pri la alt·a pend·ing·o ; la doktor·o
          en·ir·is en alt·an kaj long·an salon·on ; mur·o pli alt·a ol la hom·a
          kresk·o ; alt·an arb·on bat·as la fulm·o .

   2.
          Trov·iĝ·ant·a je grand·a distanc¹·o super la ter·o: alt·aj nub·oj; li
          supr·en~ir·is alt·en ; ili grimp³·is sur la supr·on […] ĝis la alt·a
          kapel·o ; larĝ·a ŝtup·ar·o […] konduk·is al la pli alt·a etaĝ·o de la
          konstru·aĵ·o ; la lun·o est·is grand·eg·a nokt·a lamp·o, alt·e supr·e .

   3.
          Grand·a laŭ metafor¹·a senc·o; nobl·a, {super·a} : alt·a frekvenc⁽⁺⁾·o,
          pez·o, prez·o; alt·a pens·o, sent·o, cel·o, lern·ej·o, ofic·o, rang·o,
          ŝat·o, saĝ·o; tro mal·varm·e, la temperatur¹·o dev·as est·i almenaŭ ses
          grad·ojn pli alt·a ; plej alt·a feliĉ·o ; la tut·an ni·an alt·an
          kultur¹·on kaj civilizaci³·on ni dank·as nur al […] la posed·ad·o de
          lingv·o, kiu ebl·ig·is al ni la inter·ŝanĝ·ad·on de pens·oj ; [ili]
          aprob·as la ide·on en la plej alt·a grad·o ; la pli alt·aj klas·oj de
          la societ·o ; per la tron·o mi est·os pli alt·a ol vi ; ni plej
          respekt·e salut·as vi·an alt·an reprezent·ant·on, Li·an Reĝ·an Moŝt·on ;
          mi sent·as la dezir·on facil·ig·i la kor·on per ia preĝ·o […] al iu
          plej alt·a fort·o kaj al·vok·i ĝi·an […] ben·on ; ni send·u […] ni·an
          dank·on al ni·a alt·a protekt¹·ant·o ; la alt·a literatur·a lingv·o […]
          uz·as mult·e da esprim·oj ne ekzist·ant·aj en la ĉiu+tag·a viv·o ; la
          plej alt·a bon·o, pri kiu al mal·riĉ·a vir·in·o est·as permes·it·e rev·i ;
          la magazen·o de la juvel·ist·o est·is nur staci·o sur la voj·o al
          lok·oj pli alt·aj kaj pli profit·aj ; mi simpl·e vid·is en li hom·on
          kler·an, grand+mond·an, hom·on de pli alt·a ton·o ; ju pli da
          aĉet·ant·oj, des pli alt·a la prez·o ; de rigard·o tro alt·a
          (direkt·at·a alt·en) mal·san·iĝ·as la okul·o ; en plej alt·a mizer·o al
          Di·o esper·u .

   4.
          En·hav·ant·a mult·ajn vibr¹·ojn en difin·it·a temp·o-daŭr·o, alt+frekvenc⁽⁺⁾·a,
          {akut²·a^3} : ek·son·is alt·a voĉ·o el la najbar·a ĉambr·o ; [iu·j]
          parol·ant·oj komenc·as ĉiu·n fraz¹·on per mal·pli alt·a ton·o kaj fin·as
          ĝi·n per la plej alt·a .

alt·o

   1.
          Vertikal·a {dimensi⁴·o} de objekt·o: tri×cent uln·oj est·u la long·o de
          la arke⁽⁺⁾·o, kvin×dek uln·oj ĝi·a larĝ·o, kaj tri×dek uln·oj ĝi·a alt·o ;
          cifer+ŝlos·a uj·o est·is fiks¹·it·a en·mur·e je la alt·o de l’ ŝultr·oj ;
          la pejzaĝ·o rav·e ŝanĝ·iĝ·is kun la alt·o ; la indian⁽⁺⁾·oj ĉiam pend·ig·is
          viand·on je cert·a alt·o sur arb·oj ; la plank·o ni·a+flank·e de la
          tabl·o est·as iom pli alt·a, Tio don·os al la vend·ist·oj iom pli da
          alt·o .

   2.
          Pozici¹·o konsider·ind·e super la normal¹·a nivel·o; {alt·ec·o^2} :
          moned·oj vel·ant·aj en la alt·o ; rajd·e sur cerv·o descend⁽⁺⁾·as el la
          alt·oj kurier·o ; la komenc·aj grand·aj liter·oj salt·as en la alt·on .

   3.

        a)
                (de {tri-angul·o} ) {Ort⁸·ant·o} al later⁴·o de ĝi, tra·ir·ant·a la
                { kontraŭ·an} vertic⁸·on; alternativ²·e: la {strek·o} kun·lig·ant·a
                tiu·n vertic⁸·on kaj la sekc·o-punkt·on de la ort⁸·ant·o kun la
                later⁴·o; la long·o de tiu strek·o: pied·o de alt·o (la
                inter·sekc·o de la alt·o kun la later⁴·o, al kiu ĝi est·as
                ort⁸·a); la tri alt·oj de tri-angul·o hav·as unu komun·an
                punkt·on; are⁹·o de tri-angul·o egal·as al du·on·o de la produt⁽⁺⁾·o
                de unu ĝi·a later⁴·o per la respond·a alt·o.

        b)
                (de {trapez²·o}  {paralelogram²·o} ) Ĉiu {strek·o} ort⁸·e
                kun·lig·ant·a punkt·ojn de du paralel·aj later⁴·oj; la long·o de
                tia strek·o: are⁹·o de paralelogram²·o egal·as al la produt⁽⁺⁾·o de
                unu ĝi·a {baz¹·o} per la respond·a alt·o.

alt·aĵ·o

          Lok·o konsider·ind·e lev·it·a super normal¹·a ter-nivel·o, {mont·et·o} :
          tiu ĉi grand·a alt·aĵ·o ne est·as natur·a mont·o ;  […]
          sur·konduk·is li·n sur la alt·aĵ·ojn de  ; hodiaŭ la popol·o
          al·port·as buĉ-ofer·on sur la alt·aĵ·o ; ĉas·ist·oj salt·as ĉirkaŭ la
          alt·aĵ·o kaj gard·as ĉiu·jn el·ir·ojn ; lign·a kruc·o tie sur la alt·aĵ·o
          ; jen sur la dekliv·o de alt·aĵ·o si·n montr·is fin·e la mal·grand·a
          kamp·ar·o ; klif⁽⁺⁾+form·a alt·aĵ·o tiel proksim·e al la abism¹·o, ke mult·aj
          cert·e sent·us kapt+urn·iĝ·on ; la infan·ec·o hav·as si·ajn lum·ajn
          alt·aĵ·ojn, kies radi·oj post·e lum·as tra la tut·a viv·o . {akropol⁽⁺⁾·o}
          , {alte+ben·aĵ·o} , {klif⁽⁺⁾·o} , {krest¹·o^3.a} , {tel⁽⁺⁾·o}

alt·aĵ·et·o

          Mal·grand·a alt·aĵ·o: sur la tomb·a alt·aĵ·et·o est·as star·ig·at·aj
          gard·ist·oj ; ili rimark·is kolon·on de fum·o, lev·iĝ·ant·an mal·antaŭ
          herb·o-kovr·it·a alt·aĵ·et·o ; ili proksim·iĝ·is al si·a hejm·o sur la
          alt·aĵ·et·o ; [li] sekv·is la mal·nov·an ski⁸-spur⁸·on, kiu est·is kapric·e
          kurb·a kaj sur·grimp³·is mult·ajn alt·aĵ·et·ojn .

alt·ec·o

   1.
          Ec·o de tio, kio est·as alt·a; {alt·o^1} , mezur·o de tiu ec·o: alt·ec·o
          de prez·o, muzik·a not·o, de soci³·a pozici¹·o; la alt·ec·o de tiu mont·o
          ne est·as tre grand·a ; la alt·ec·o de la voĉ·o de·pend·as de la nombr·o
          de vibr¹·oj en sekund·o ; bon·e vid·ebl·a pro si·a alt·ec·o ; du bien·oj
          tie trov·iĝ·is en ĉirkaŭ 1300-metr·a alt·ec·o ; strat·aj lantern·oj,
          kies mal·klar·a bril·o ne ating·is la alt·ec·on de ŝi·a fenestr·o .

        a)
                {Alt·o^1} de est·ul·o (hom·o, best·o, vegetal⁸·o): li·a alt·ec·o
                est·is ses uln·oj kaj unu man-larĝ·o . En·ir·is vir·o, kies
                alt·ec·o apenaŭ mal·super·is ses fut·ojn kaj du·on·on .
                {kresk·o^1} , {statur¹·o}

        b)
                Nobl·a karakter·o de io: mi pov·os trov·i en mi sufiĉ·e da
                dank·em·o, por mi·n alt·ig·i ĝis la alt·ec·o de tia sin⁸-don·o .

   2.
          Alt·a lok·o; {alt·o^2} grand·eg·aj korp·oj de la nub·oj rul-fal·is de la
          alt·ec·o .

alt·ig·i

   (tr)

   1.
          {Lev·i} , {super·ig·i} : por bon·e li·n vid·ig·i al la du amik-in·oj, ŝi
          alt·ig·is la nov+nask·ist·on ; la duk-in·o […] pov·u ĉiam alt·ig·i la
          frunt·on, kaj ne ruĝ·iĝ·u pro si·a est·int·ec·o ; taŭg·e alt·ig·i 
          mal·al·tig⁸·i la voĉ·on ; alt·ig·i si·n al la balkon¹·o ; ni  alt·ig·os la
          plafon·on por don·i voj·on .

   2.
          la inĝenier·o […] far·as si·an plej bon·an, por alt·ig·i la
          vapor-prem·on ; iom alt·ig·i la kotiz¹·ojn ; tio alt·ig·as la sum·an
          nombr·on al ĉ. 1100 ; alt·ig·i si·an kultur¹·an nivel·on ; alt·ig·i
          ĝeneral¹·e la nivel·on de instru·ad·o ; far·iĝ·o okaz·is, kiu ĝis
          super·mezur·ec·o alt·ig·is la ĝeneral¹·an mir·eg·on ; mi alt·ig·is vi·n el
          inter la popol·o kaj far·is vi·n princ·o super Mi·a popol·o  .

alt·iĝ·i

   (ntr)

          ·i alt·a, {supr·en~ir·i} , {lev·iĝ·i} : tiu mir·ind·a  ’a voj·o
          […] alt·iĝ·as zigzag¹·e ĝis la sam+nom·a inter·mont·o ; mi ir·is al la
          kavern·o kun lum·eg·oj kapr·o-gras·aj, kaj ating·int·e la fin·iĝ·on, mi
          el·trov·is, ke la tegment·o alt·iĝ·as 12 metr·ojn ; ĝeneral¹·a alt·iĝ·o de
          la kost·oj ; dank·' al la lingv·o ni tiel alt·iĝ·is super la best·oj ;
          li dediĉ·is al la du orf-in·oj […] kult¹·on, kiu alt·iĝ·is ĝis ador·ad·o
          .

mal·alt·a

   1.
          Ne·grand·a de supr·o ĝis mal·supr·o: la alt+rang·ul·oj mal·alt·e klin·iĝ·is
          ; vast·a vin-ber-kresk·aĵ·o kun mal·alt·a trunk·o ; mal·alt·a abi·a arb·ar·o
          ; la pord·o est·is tiel mal·alt·a, ke la loĝ·ant·oj pov·is tra·ŝov·i si·n
          […] nur ramp·ant·e ; kresk·o est·is mal·alt·a-dik·a (kp {mal·svelt⁽⁺⁾·a} ,
          {plump⁽⁺⁾·a} ) ; mal·alt·a relief¹·o ( {barelief³·o} ).

   2.
          Je ne·grand·a distanc¹·o super la ter·o   sub la normal¹·a nivel·o:
          sikomor⁽⁺⁾·oj sur mal·alt·aj lok·oj ; la mal·alt·a part·o de la urb·o ; en
          la mal·alt·a kel·o loĝ·is mal·riĉ·a, mal·san·a knab·o ; sun-radi·o […]
          en·bril·is tra la mal·alt·a fenestr·o ; la plej mal·alt·aj kamp·oj est·is
          super·verŝ·it·aj, de la pli alt·aj oni rapid·e kolekt·is lin·on .

   3.
          Mal·grand·a, mal·supr·a laŭ valor-skal·o: mal·alt·a prez·o ; land·oj kie
          oni per·labor·as mal·alt·an salajr·on ; malgraŭ si·a mal·alt·a popol·a
          de·ven·o, li okup·is grav·an posten·on ; reprezent·ant·oj de pli
          mal·alt·aj klas·oj ; relativ²·e mal·alt·a temperatur¹·o . {humil·a}

   4.
          Kun mal·rapid·aj vibr¹·oj, ne grand·a frekvenc⁽⁺⁾·o, {bas¹·a} : li·a voĉ·o
          est·is tiom mal·alt·a, ke je kelk·aj vort·oj ĝi sink⁽⁺⁾·is en la raŭk·on ;
          parol·ant·e publik·e, [li] komenc·as ĉiu·n fraz¹·on per iu mal·alt·a
          ton·o, alt·ig·as la voĉ·on ĝis la mez·o de la fraz¹·o kaj mal·al·tig⁸·as
          ĝi·n de·nov·e ĉe la fin·o .

mal·al·tig⁸·i

   (tr)

          {Mal·lev·i} , mal·super·ig·i: dik·ig·o, kursiv¹·ig·o, alt·ig·o kaj mal·al·tig⁸·o
          ktp (pri tekst-aranĝ·o) ; la mal·virt·ul·ojn Li mal·al·tig⁸·as ĝis la
          ter·o ; mi hav·as tro da mal·humil·ec·o por mi·n mal·al·tig⁸·i por profit·o
          ; mal·al·tig⁸·i la el·spez·ojn ; mal·al·tig⁸·i la voĉ·on ; mal·al·tig⁸·i
          risk·ojn . {humil·ig·i} , {redukt⁴·i^1}

mal·alt·iĝ·i

   (ntr)

          ·i mal·alt·a, sub·en ir·i, {mal·lev·iĝ·i} : la mur·oj de la koridor¹·o
          mal·alt·iĝ·as ; li sci·is, ke se li vend·os si·ajn verk·ojn tro rapid·e,
          ili·a valor·o mal·alt·iĝ·os ; kia mal·alt·iĝ·o! pens·is la scienc·ul·o, ke
          mi dev·as li·n respekt·i kiel sinjor·on kaj li kun mi parol·as tut·e
          sen·ceremoni¹·e! ; Ŝi mal·alt·iĝ·is al pek·ul·o, kiu·n // Per ĉio la
          natur·o ja mal·ben·is! ; la mar·o rapid·e mal·alt·iĝ·is ; la temperatur¹·o
          mal·alt·iĝ·is ĝis 7-8 grad·oj . {fal·i} , {sink⁽⁺⁾·i}

   [artikol-versi⁹·o: 1.169 2023/12/12 19:23:55 ]
     __________________________________________________________________