vidu ankaŭ la klarigojn
altern·/·i

altern·i

   (ntr)

          Sekv·i laŭ·vic·e unu la ali·an, kun pli  mal·pli da regul·ec·o: la
          sezon·oj altern·as; la sun·o kaj la lun·o altern·as en la ĉiel·o;
          ĉirkaŭ la tabl·o, oni altern·ig·is la vir·ojn kaj la vir·in·ojn (:
          kun la vir·in·oj).

altern·a

   1.
          Altern·ant·a: altern·a elektr¹·a flu·o; {altern·a kurent⁸·o} ; altern·aj
          rim·oj (altern·a {rim-aranĝ·o} ).

   2.
          (p.p. {plur⁴~linear⁽⁺⁾·a} {form·o} ) Tia, ke se du ĝi·aj argument·oj
          est·as egal·aj, ĝi al·pren·as nul·an valor·on: altern·a form·o ĵet·as
          ĉiu·jn opojn kun per·mut·it·aj du term⁽⁺⁾·oj al reciprok·aj
          kontraŭ·egal·oj.

   3.
          (p.p. {angul·oj} ) Situ⁸·ant·aj mal·sam+flank·e de rekt·o sekc·ant·a du
          paralel·ajn rekt·ojn, sed ambaŭintern·ede la paralel·oj ekster·ede ili: angul·o ekster·e altern·a kun ali·a.

          Rim.: Tiu·n difin·on oni vast·ig·as ankaŭ al la okaz·o, kiam la duunu·ajrekt·oj ne est·as paralel·aj, sed se ili ja est·as
          paralel·aj, la kvar el la ok altern·aj angul·oj hav·as unu sam·an
          mezur·on kaj la kvar ali·aj est·as suplement⁸·aj de la unu·aj.

   [artikol-versi⁹·o: 1.45 2024/01/18 15:26:37 ]
     __________________________________________________________________