vidu ankaŭ la klarigojn
alud·/·i

alud·i

   (x)

          {El·vok·i} ide·on pri io ne·rekt·e, per mal·mult·aj vort·oj  sign·oj:
          hom·o mal·bon+far·em·a […] don·as sign·ojn per la okul·oj, alud·as per
          si·aj pied·oj ; mi li·n ne kompren·as […], sed mi sent·as, ke li
          alud·as al mi pri ia mal·agrabl·aĵ·o ; li kompren·is klar·e, kio·n la
          vir·in·o alud·is ; la pentr·ist·o […] don·is al li kelk·e da
          pentr·aĵ·et·oj, […] en mal·mult·e da strek·oj […]  la dom·o mal·antaŭ·e
          est·is alud·it·a ; ni ĉiu·j sen·konsci·e oft·e alud·ad·is tiu·n ĉi ide·on
          en ni·aj parol·oj kaj verk·oj, sed neniam parol·is pri ĝi pli klar·e
          ; mi nur alud·as per kelk·aj vart·et·oj tio·n, pri kio mi vol·us […]
          mult·e parol·i . {indik³·i^2} , {kovr·i^2.a} , {sugest⁹·i^2} ,
          {sugesti³·i^2} , {supoz·ig·i^1} , {tuŝ·i^2.b}

alud·o

          Ag·o alud·i: satir¹·a alud·o pri la urb·estr·o ; ĉe la plej mal·grand·a
          alud·o je li ŝi vid·ebl·e sufer·ad·is ; en la komenc·o […] ĉiu alud·o
          pri Esperant·o postul·is special·an kuraĝ·on ; bat·it·a kompren·as
          alud·on ; en ŝerc·o kaj lud·o oft·e sid·as alud·o . {bril·et·o} ,
          {diskret¹·a^2}

   [artikol-versi⁹·o: 1.31 2023/10/12 18:05:09 ]
     __________________________________________________________________