vidu ankaŭ la klarigojn
am⭑·/·i
am⭑·i
(tr)
1.
Hav⭑·i profund⭑·an kor⭑·an (kaj⭑ eventual¹·e ankaŭ⭑ seks⭑·an) inklin⭑·on por⭑
iu: li am⭑·as tiu·n ĉi⭑ knab⭑·in·on pro⭑ ŝi⭑·a bel⭑·ec·o kaj⭑ bon⭑·ec·o ; ne⭑ bel⭑·a
est⭑·as am⭑·at·a, sed⭑ am⭑·at·a est⭑·as bel⭑·a ; mi⭑·a plej⭑ am⭑·at·a infan⭑·o .
{favor⭑·i} , {prefer⭑·i}
2.
Tre⭑ {ŝat⭑·i} , plej⭑·e {estim⭑·i} :
a)
Volont⭑·e uz⭑·i: am⭑·i kaf⭑·on, viand⭑·on; kiu am⭑·as honor⭑·on, am⭑·u
labor⭑·on ; mon⭑·o am⭑·as kalkul⭑·on . {frand⭑·i}
b)
Volont⭑·e far⭑·i: En⭑ varm⭑·eg·a tag⭑·o mi am⭑·as promen⭑·i en⭑ arb⭑·ar·o ;
mi am⭑·as viv⭑·i ali⭑·e ol⭑ ĉiu·j ; ĉiu hom⭑·o [...] am⭑·as est⭑·i
laŭ·dat⭑·a ; li am⭑·as danc⭑·i; li am⭑·is fanfaron⭑·i per⭑ si⭑·a fort⭑·o ;
vi am⭑·as pren⭑·i, am⭑·u re·don⭑·i ; vid⭑+am⭑·a turism²·o .
am⭑·o
Profund⭑·a {kor⭑-inklin⭑·o} kaj⭑ plej⭑ fort⭑·a estim⭑·o al⭑ person⭑·o aŭ⭑ afer⭑·o:
frenez⭑·iĝ·i de⭑ am⭑·o ; ili adiaŭ⭑·is unu⭑ la⭑ ali⭑·an, promes⭑·is al⭑ si
frat⭑·an am⭑·on ĝis⭑ la⭑ mort⭑·o ; mi⭑·a kar⭑+memor⭑·a patr⭑·o […]labor⭑·is kun⭑
am⭑·o [super⭑ la⭑ proverb⭑·ar·o] ; oni ne⭑ forges⭑·as facil⭑·e si⭑·an unu⭑·an
am⭑·on (am⭑·at·on) ; ŝi recit⁽⁺⁾·is la⭑ reĝ⭑·ojn de⭑ la⭑ rozari⭑·o, […] kun⭑
sen·lim⭑·a am⭑·o murmur⭑·et·ant·e ĉiu·n vort⭑·on ; la⭑ viv⭑·o de⭑ vir⭑·in·o est⭑·as
etern⭑·e brul⭑·ant·a flam⭑·o de⭑ am⭑·o, dir⭑·as unu·j ; plu⭑·e ĵur⭑·is
al⭑ pri⭑ si⭑·a am⭑·o al⭑ li, ĉar⭑ li am⭑·is li·n kiel⭑ si⭑·an anim⭑·on ;
rest⭑·as do⭑ nun⭑ fid⭑·o, esper⭑·o, am⭑·o, tiu·j tri⭑, kaj⭑ la⭑ plej⭑ grand⭑·a el⭑
ili est⭑·as am⭑·o ; kiam⭑ sak⭑·o mizer⭑·as, am⭑·o mal·aper⭑·as ; am⭑·o far⭑·as
io·n, mon⭑·o ĉio·n . {kor⭑-inklin⭑·o} , {kor⭑+lig⭑·iĝ·o} , {simpati¹·o}
am⭑·aĉ·i, am⭑·aĵ·i
{Amor⁴·i} : jam⭑ antaŭ⭑ la⭑ ge·edz⭑·iĝ·o am⭑·aĵ·is kun⭑ ia⭑ student⭑·o
kaj⭑ kun⭑ tiu ŝi korespond⭑·is ankoraŭ⭑ post⭑ la⭑ edz⭑-iĝ⭑-fest⭑·o .
am⭑·aĵ·o
{Am⭑-afer⭑·o} , {am⭑-intrig⭑·o} : komenc⭑·u am⭑·aĵ·on kun⭑ vir⭑·in·o, kiu·n am⭑·as
ŝi⭑·a edz⭑·o, sed⭑ kiu adult⭑·as .
am⭑+aĵ⭑·em·a
Am⭑+intrig⭑·em·a, flirt⭑·em·a, am⭑·ind·um·a.
am⭑·aĵ·ist·o
Am⭑·aĵ-don⭑·ant·o, amor⁴·ant·o, amor⁴·at·o.
am⭑·ant·o
1.
Tiu, kiu amik⭑·e am⭑·as: li aŭskult⭑·is la⭑ kant⭑·ojn de⭑ la⭑ am⭑·ant·oj de⭑ la⭑
pastr⭑-in⭑·o kaj⭑ rev⭑·is pri⭑ ŝi .
2.
Tiu, kiu seks⭑·e am⭑·as: ver⭑+ŝajn⭑·e vi⭑·a am⭑·ant·o ir⭑·is al⭑ ali⭑·a vir⭑·in·o, ne⭑
al⭑ vi .
3.
Tiu, kiu ŝat⭑·as, {amator⁸·o} : eĉ⭑ por⭑ pom⭑·o putr⭑·ant·a trov⭑·iĝ·as am⭑·ant·o
; am⭑·ant·o de⭑ la⭑ angl⭑·aj roman¹·oj ; am⭑·ant·oj de⭑ pet⭑·o-skrib⭑·oj kaj⭑
denunc⭑·oj .
am⭑·ant·oj
1.
Individu¹·oj kiu·j reciprok⭑·e am⭑·as unu⭑ la⭑ ali⭑·an: la⭑ du⭑ am⭑·ant·oj si·n
ĉirkaŭ·pren⭑·is .
2.
Plur⁴·aj individu¹·oj, kiu·j am⭑·as.
am⭑·at·aĵ·o
Prefer⭑·at·a okup⭑·iĝ·o: ili⭑·aj am⭑·at·aĵ·oj est⭑·as sen·util⭑·aj . {ĉeval⭑·et·o} ,
{hobi⁽⁺⁾·o} , {ŝat⭑-okup⭑·o}
am⭑·eg·i
Pasi⭑·e am⭑·i; {ador⭑·i^2} : mi vi·n am⭑·eg·as, kaj⭑ atend⭑·as vi⭑·an leter⭑·on
kun⭑ la⭑ plej⭑ grand⭑·a mal·pacienc⭑·o ; ĉiu·j ni am⭑·eg·as Uson⁹·on… sed⭑ ĉiu
laŭ⭑ si⭑·a propr⭑·a manier⭑·o .
am⭑·et·i
Iom⭑ am⭑·i; {ŝat⭑·i} : ju⭑ pli⭑ ili parol⭑·as, des⭑ pli⭑ ili am⭑·et·as unu⭑ la⭑
ali⭑·an .
am⭑·ind·a
Merit⭑·ant·a aŭ⭑ log⭑·ant·a am⭑·on, {ĉarm⭑·a} , {plaĉ⭑·a} : vi·n mem⭑ mi
dezir⭑·as, am⭑·ind·a ; li est⭑·as tiel⭑ am⭑·ind·a kaj⭑ infan⭑·ec·a ; en⭑ la⭑ mez⭑·o
inter⭑ la⭑ flor⭑·oj star⭑·is graci⭑·a am⭑·ind·a fraŭl⭑-in⭑·o ; por⭑ la⭑ ge·am⭑·ant·oj
ĉio est⭑·as am⭑·ind·a en⭑ la⭑ am⭑·at·o.
am⭑·ind·um·i
(x)
Pen⭑·i por⭑ plaĉ⭑·i al⭑ iu: am⭑·ind·um·as la⭑ pastr⭑-in⭑·on, la⭑
sankt⭑·an n ; mi loĝ⭑·as nun⭑ ĉe⭑ la⭑ urb⭑·estr·o, ĝu⭑·as bon⭑·an
viv⭑·on, am⭑·ind·um·as sen·lim⭑·e li⭑·an edz⭑·in·on kaj⭑ fi·lin⭑·on ; kun⭑
Kolomb⭑·in·o am⭑·ind·um·is ; do⭑ la⭑ for·pel⭑·it·a am⭑·ind·um·int·o re·don⭑·os la⭑
viv⭑·on al⭑ la⭑ perfid⭑·a vir⭑·in·o ; ci⭑·a preskaŭ⭑ sen·ĉes⭑·a ĉe·est⭑·ad·o ĉe⭑
fraŭl⭑-in⭑·o Roz⭑-in⭑·o […] for·pel⭑·as am⭑·ind·um·an·ojn ; mi est⭑·u kapabl⭑·a
toler⭑·i, kiel⭑ li dir⭑·as, ies⭑ am⭑·ind·um·aĵ·ojn ! {flirt⭑·i} , {koket⭑·i} ,
{kolomb⭑·um·i^2}
am⭑·ind·um·o
Ag⭑·o am⭑·ind·um·i: mi prefer⭑·us aŭskult⭑·i inter·parol⭑·ad·ojn de⭑ saĝ⭑·aj
pastr⭑·oj, ol⭑ kant⭑·ojn kaj⭑ am⭑·ind·um·ojn de⭑ elegant¹·aj jun⭑·ul·oj ; ĝis⭑
nun⭑ ĉiu·j ili⭑·aj am⭑·aĵ·oj ne⭑ preter·las⭑·is la⭑ lim⭑·ojn de⭑ ne·grav⭑·a
am⭑·ind·um·et·o: kaj⭑ subit⭑·e tiu am⭑·ind·um·o ali⭑+form⭑·iĝ·is . {flirt⭑·o}
ek·am⭑·i
(tr)
Ek·sent⭑·i am⭑·on: Kiu·n vest⭑·o ornam⭑·as, tiu·n hom⭑·oj ek·am⭑·as ; la⭑ anim⭑·o
de⭑ Jon⁽⁺⁾·at·an al·lig⭑·iĝ·is al⭑ la⭑ anim⭑·o de⭑ David, kaj⭑ Jon⁽⁺⁾·at·an ek·am⭑·is
li·n kiel⭑ si⭑·an anim⭑·on .
en·am⭑·iĝ·i
(ntr)
Ek·sent⭑·i fervor⭑·an am⭑·on por⭑ iu: en·am⭑·iĝ·i al⭑, por⭑ iu, en⭑ iu·n; jun⭑·a
bel⭑·ul·in·o fulm⭑·e en·am⭑·iĝ·is al⭑ mi kaj⭑ ni decid⭑·is kun⭑·e ekskurs⭑·i kaj⭑
ge·edz⭑·iĝ·i post⭑·e ; li est⭑·is en·am⭑·iĝ·int·a je⭑ la⭑ fraŭl⭑-in⭑·o ; li
sam⭑+moment⭑·e en·am⭑·iĝ·is en⭑ ŝi·n ; ili reciprok⭑·e en·am⭑·iĝ·is .
ek·mal·am⭑·i
(tr)
Komenc⭑·i mal·am⭑·i, ek·sent⭑·i mal·am⭑·on: kaj⭑ ek·mal·am⭑·is Jakob⁽⁺⁾·on
pro⭑ la⭑ ben⭑·o, per⭑ kiu ben⭑·is li·n li⭑·a patr⭑·o . {envi⭑·i^2} , {ĵaluz⭑·i}
ge·am⭑·ant·oj
Vir⭑·a(j) kaj⭑ in⭑·a(j) {am⭑·ant·oj} : du⭑ ge·am⭑·ant·oj, al⭑ kiu·j la⭑ sort⭑·o ne⭑
permes⭑·is ricev⭑·i si·n reciprok⭑·e ; ge·am⭑·ant·oj si·n pik⭑·as (amik⭑·em·e
incit⭑·as) ; rendevu¹·ant·e kun⭑ ĉiu·j si⭑·aj eks⭑·aj ge·am⭑·ant·oj ‐ vir⭑·aj kaj⭑
vir⭑·in·aj .
mal·am⭑·i
(tr)
Hav⭑·i fort⭑·an mal·inklin⭑·on, mal·favor⭑·an sent⭑·on al⭑...; {hat⁽⁺⁾·i} : kiu
mal·am⭑·as si⭑·an frat⭑·on, tiu est⭑·as en⭑ la⭑ mal·lum⭑·o .
mal·am⭑·o
1.
Pasi⭑·o, kiu inklin⭑·ig·as al⭑ mal·bon⭑~dezir⭑·o aŭ⭑ mal·bon⭑~ag⭑·o kontraŭ⭑ iu:
la⭑ paf⭑+mort⭑·ig·o de⭑ la⭑ polic⭑·an·o est⭑·is nur⭑ fam⭑·o, kiu cel⭑·is vek⭑·i en⭑
la⭑ bulgar⁸·oj mal·am⭑·on kontraŭ⭑ la⭑ turk⭑·oj ; diabl⭑·a mal·am⭑·o aŭ⭑ malic⭑·a
detru⭑·em·o okaz⭑·ig·as kruel⭑·aĵ·ojn ; li⭑·a iom⭑ ĉarlatan⭑·a karakter⭑·o,
vek⭑·as suspekt⭑·em·on kaj⭑ kelk⭑+foj⭑·e mal·am⭑·on .
2.
Fort⭑·a mal·inklin⭑·o kontraŭ⭑ io. {abomen⭑·o} , {antipati¹·o} ,
{mal·favor⭑·o} , {naŭz⭑·o}
pli⭑~am⭑·i
{prefer⭑·i}
glor⭑-am⭑·o
Am⭑·o al⭑ glor⭑·o; {ambici¹·o} : la⭑ glor⭑-am⭑·o hav⭑·as esenc⭑·on tiel⭑ aer⭑·an
kaj⭑ sen·fundament⭑·an, ke⭑ ĝi est⭑·as nur⭑ ombr⭑·o de⭑ ombr⭑·o. .
hom⭑-am⭑·o
Am⭑·o al⭑ ni⭑·aj kun·hom⭑·oj, al⭑ la⭑ tut⭑·a hom⭑·ar·o; {filantropi¹·o} :
krist⭑·an·a hom⭑-am⭑·o vol⭑·as, ke⭑ al⭑ ĉiu mort⭑·em·ul·o est⭑·u far⭑·at·a bon⭑·a
akcept⭑·o .
mem·am⭑·o, sin⁸-am⭑·o
Am⭑·o al⭑ si; eventual¹·e tro⭑ fort⭑·a zorg⭑·o pri⭑ si kaj⭑ indiferent⭑·o al⭑
ali⭑·aj hom⭑·oj; {mem·ŝat⭑·o} , {narcis⭑·ism·o} : li hav⭑·is pri⭑ si mem⭑ plej⭑
alt⭑·an opini⭑·on, li⭑·a mem·am⭑·o est⭑·is sen·lim⭑·a, sed⭑ li⭑·aj manier⭑·oj est⭑·is
simpl⭑·aj ; vi⭑·a kondut⭑·o ... impres⭑·is mi·n per⭑ maksimum³·a kred⭑·o pri⭑
vi⭑·a orgojl⁽⁺⁾·o, vi⭑·a sin⁸-am⭑·o, vi⭑·a sen·atent⭑·a mal·ŝat⭑·o pri⭑ la⭑ sent⭑·oj de⭑
ali⭑·aj . {egoism¹·o} , {mem·estim⭑·o}
plur⁴+am⭑·em·o
La⭑ pret⭑·ec·o hav⭑·i plur⁴·ajn am⭑-rilat⭑·ojn sam⭑+temp⭑·e kun⭑ absolut⭑·a
mal·ferm⭑·ec·o kaj⭑ reciprok⭑·a respekt⭑·o al⭑ ĉiu·j partner⁽⁺⁾·oj: mi cert⭑·is
ke⭑ plur⁴+am⭑·em·o ne⭑ est⭑·as afer⭑·o kiu rilat⭑·as al⭑ mi, ĉef⭑·e pro⭑ tio ke⭑
mi neniam⭑ dezir⭑·is hav⭑·i pli⭑ ol⭑ unu⭑ partner⁽⁺⁾·on sam⭑+temp⭑·e ; plur⁴+am⭑·em·o
est⭑·as viv⭑-manier⭑·o en⭑ kiu, kun⭑ la⭑ konsent⭑·o de⭑ ĉiu·j koncern⭑·aj
hom⭑·oj, oni rajt⭑·as hav⭑·i pli⭑ ol⭑ unu⭑ am⭑-rilat⭑·on sam⭑+temp⭑·e .
am⭑·o-vend⭑·ist·o
{amor⁴·ist·o}
am⭑·o-vend⭑·ist·in·o
{amor⁴·ist·in·o}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.172 2023/10/28 08:33:06 ]
__________________________________________________________________