ambici¹·/·o

ambici¹·o

   1.
          {Glor⭑-am⭑·o} , honor⭑-am⭑·o: li⭑·a ambici¹·o est⭑·is far⭑·iĝ·i grand⭑+fam⭑·a, kaj⭑ la⭑
          laŭd⭑·oj est⭑·is por⭑ li neces⭑·aĵ·o ; mi⭑·a grand⭑·a ambici¹·o est⭑·as far⭑·iĝ·i
          unu⭑ tag⭑·on fam⭑·a arĥitektur⭑·a art⭑·ist·o ; la⭑ ambici¹·o ne⭑ permes⭑·is al⭑
          li ced⭑·i al⭑ la⭑ vol⭑·o de⭑ l’ hom⭑-amas⭑·oj, kaj⭑ sam⭑+temp⭑·e pro⭑ mal·kuraĝ⭑·ec·o
          li ne⭑ risk⭑·is kontraŭ·star⭑·i ; mi mem⭑ est⭑·is mal·riĉ⭑·a kaj⭑ ambici¹·a,
          kiel⭑ vi, mi tra·ir⭑·is ebl⭑·e sam⭑·ajn prov⭑·ojn, kiel⭑ vi ; la⭑ ambici¹·o de⭑
          la⭑ jun⭑·ul·o est⭑·is nur⭑ la⭑ sen·per⭑·a sekv⭑·o de⭑ rid⭑·eg·ind·aj re·vad³·oj de⭑ l’
          infan⭑·o .

   2.
          Afer⭑·o aspir³·at·a, dezir⭑·at·a, cel⭑·at·a pro⭑ ambici¹·a sent⭑·o: parti⭑·a
          ambici¹·o ; ambici¹·o est⭑·as la⭑ dezir⭑·o, per⭑ kiu ĉiu·j emoci³·oj est⭑·as
          instig⭑·at·aj kaj⭑ pli·fort⭑·ig·at·aj kaj⭑ tial⭑ ĉi⭑ tiu emoci³·o pov⭑·as est⭑·i
          reg⭑·at·a tiel⭑ mal·facil⭑·e ; politik¹·aj ambici¹·oj de⭑ sub·rid⭑·ant·aj
          mistifik⁸·ist·oj . {aspir³·o}

ambici¹·a

          Hav⭑·ant·a ambici¹·on: li⭑·a riĉ⭑·aĵ·o kaj⭑ pov⭑·o [ja⭑ ne⭑] trans·ir⭑·u en⭑ la⭑
          man⭑·ojn de⭑ ambici¹·aj fripon⭑·oj ! kiel⭑ do⭑ ambici¹·a, envi⭑·em·a,
          postul⭑·em·a kaj⭑ sen·brid⭑·a en⭑ si⭑·aj postul⭑·oj ŝi est⭑·is ! ambici¹·aj
          hom⭑·oj ne⭑ am⭑·as kat⭑·ojn, sed⭑ des⭑ pli⭑ la⭑ humil⭑·ajn hund⭑·ojn .

ambici¹·i

   (x)

          Est⭑·i ambici¹·a pri⭑: ni ambici¹·as, ĉu⭑ ĉe·est⭑·ant·e aŭ⭑ for·est⭑·ant·e, est⭑·i
          akcept⭑·ind·aj ĉe⭑ [Di⭑·o] ; ver⭑·a saĝ⭑·ul·o est⭑·as tiu, kiu viv⭑·as modest⭑·e,
          ne⭑ ambici¹·as, ne⭑ per·fort⭑·as ; mi ne⭑ ambici¹·as tia·n glor⭑·on, al⭑ tia
          glor⭑·o. {aspir³·i} , {klopod⭑·i} , {pen⭑·i} , {pretend⭑·i^1} , {streb⁶·i^1}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2023/10/28 08:33:05 ]
     __________________________________________________________________