vidu ankaŭ la klarigojn
amik·/·o

amik·o

   1.
          Iu am·at·a kaj am·ant·a, kiu est·as kor-lig·it·a kun ali·a pro inklin·o
          sed ne nepr·e pro seks·em·o, nek pro famili·an·ec·o: ne riproĉ·u vi·an
          amik·on ; amik·o en ĝoj·o kaj plor·o; al glaci·o printemp·a kaj al
          amik·o tro nov·a ne fid·u ; mal·nov·a amik·o ; kar·a amik·o ; varm·a
          amik·o ; ver·aj amik·ojn li (…) dezir·as ; amik·on montr·as mal·feliĉ·o
          ; pli bon·a amik·o intim·a, ol parenc·o mal·proksim·a ; invit·u kelk·ajn
          amik·ojn  amik-in·ojn kaj pen·u ĉirkaŭ·rigard·i iom la mond·on, dir·is
          la mal·jun·a sinjor·o ; ŝi est·as mi·a amik·o ; mi·a bo·frat·in·o est·as
          bon·a amik·o de mi ; la hund·o est·as amik·o de la hom·o.

   2.
          Simpati¹·ant·o, ŝat·ant·o de io: amik·o de l' lingv·o inter·naci·a ;
          efektiv·aj amik·oj de l' afer·o ne rigard·as, ĉu la afer·o jam far·is
          mult·on da bru·o […sed], ili labor·as sen·bru·e, […] diligent·e kaj
          konstant·e .

amik-in·o

          In-seks·a {amik·o} : amik-in·o en la rond·o kant·as kant·on pri l'
          esper·o ; ĉu vi ambaŭ ne est·as amik-in·oj de la infan·ec·o? . mi
          loĝ·as […] kun amik-in·o kiu lu·as ĉambr·on .

amik·a

          Propr·a al la rilat·oj inter amik·oj: amik·a help·o, konsil·o,
          riproĉ·o; amik·aj inter·rilat·oj ; ili ir·is vizit·i unu·e 
          n, kiu bon·e kon·is ili·n ambaŭ, kaj kun kiu ili est·is en intim·a,
          amik·a kontakt¹·o ; amik·e vi·a (konklud·a salut-fraz¹·o de leter·o).

amik·i

   (ntr)

          Est·i en amik·aj rilat·oj: ŝi kaj li·a fianĉ·in·o ne amik·as ; la old⁽⁺⁾·a
          serv·ist·in·o kaj la infan·o ne ver·e inter·amik·as ; kiam la Poet¹·o
          amik·as kun Muz¹·o, ŝi kant·as per jun·a, pur·a, bel·a, gaj·a, am·a voĉ·o
          .

amik·aĵ·o

          Amik·a ag·o, montr·o de amik·ec·o: far·i amik·aĵ·on al iu; sinjor·o
          Benojto for·ir·is, tut·e mir·ig·it·a de tia ne·atend·it·a amik·aĵ·o ; ne
          far·u al ili mal·amik·aĵ·on kaj ne batal·u kontraŭ ili ; per amik·aĵ·o
          oni ĉiam pov·as ating·i pli mult·e ol per mal·delikat·a fort·o .

amik·ec·o

          Situaci·o de amik·aj rilat·oj kaj sent·oj inter hom·oj: mi viv·as kun
          li en grand·a amik·ec·o ; amik·ec·o apart·e, ofic·o apart·e ; donac·et·oj
          sub·ten·as amik·ec·on ; mi·a amik·ec·o al li du·obl·iĝ·is ; ne ekzist·as en
          komerc·o amik·ec·o nek ŝerc·o .

amik·em·a, amik·iĝ·em·a

          Kiu facil·e inter·amik·iĝ·as kun ali·aj; kiu plen+fid·e trakt·as ali·ajn
          kiel amik·oj: li hav·is tre bon·an kor·on kaj est·is tre pac·em·a kaj
          amik·em·a ; vir·in·oj ne est·as amik·iĝ·em·aj unu kun ali·a .

amik·iĝ·i

   (ntr)

          Star·ig·i amik·an rilat·on: li amik·iĝ·is kun mal·bon·aj koleg·oj ;
          kon·iĝ·int·e je tiu ĉi nobl·a hom·o, mi tuj amik·iĝ·is je li .

ge⁽⁺⁾-amik·oj

          Amik·oj de ambaŭ seks·oj: kun·fest·i kun ge⁽⁺⁾-amik·oj ; oni parol·as kun
          si·aj ge⁽⁺⁾-amik·oj en miks·aĵ·o de la angl·a, ĉin⁹·a kaj  malaj⁽⁺⁾·a ; kun
          kelk·aj ge⁽⁺⁾-amik·oj ili tuj ĝu·is kelk+minut·an nav¹·ig·ad·on ĉirkaŭ la
          atlantik⁸·a jaĥt⁽⁺⁾-haven·o .

mal·amik·o

   1.
          {Person·o} de kiu oni est·as mal·am·at·a  kiu·n oni mal·am·as: est·int·a
          amik·o est·as plej danĝer·a mal·amik·o ; komplez·em·a mal·saĝ·ul·o est·as
          pli danĝer·a ol mal·amik·o ; amik·on ŝat·u, mal·amik·on ne bat·u ; pli
          bon·aest·as mal·amik·o de bon·a ; kis·o publik·a est·as kis·o mal·amik·a
          .

   2.
          Kontraŭ·ul·o, kontraŭ·batal·ant·o: mal·amik·o ven·is en ni·an land·on ;
          hered·aj mal·amik·oj ; al la mal·amik·' en kur·o far·u pont·on kun
          plezur·o ; nur·a gest·o kontraŭ antikv·a mal·amik·o Briti⁽⁺⁾·o .

          Rim.: Uz·at·a en tiu senc·o oni ordinar·e cel·as parti·on de la
          kontraŭ·ul·oj, do ne unu·op·an person·on: kiam la mal·amik·o efektiv·e
          ven·os, tiam ja cert·e ne ĉiu·j star·os antaŭ la arb·o, kelk·aj star·os
          ankaŭ apud la arb·o .

   3.
          Mal·simpati¹·ant·o, mal·ŝat·ant·o de io: Ludovik·o XIV est·is grand·a
          mal·amik·o de tabak·o kaj mal·permes·is uz·i ĝi·n ĉe la kort·eg·o ;
          mal·amik·oj de hom·ec·o .

mal·amik-in·o

          In-seks·a {mal·amik·o} : mi trans·don·is vi·n al la vol·o de vi·aj
          mal·amik-in·oj ; ne ĝoj·u pri mi, mi·a mal·amik-in·o ; tio ĉi est·as mi·a
          plej grand·a mal·amik-in·o .

fals·a amik·o

          Vort·o de unu lingv·o, kiu simil·as al vort·o ali+lingv·a form·e, sed
          ne senc·e, tial kaŭz·ant·e konfuz·ojn: ne kapt·iĝ·u en la ret·on de
          ali·a fals·a amik·o, nom·eflan·o”, ĉar ĝi est·as tre vast·a noci⁽⁺⁾·o ;
          rest·as kelk·aj fals·aj amik·oj ( franc·ism·oj), kelk·aj
          ne·konsekvenc·aĵ·oj  mal·lert·aĵ·oj, kaj ankaŭ divers·aj gramatik·aj
          el·rel·iĝ·oj ; fals·a amik·o por mult·aj Esperant·o-lern·ant·oj est·as la
          vort·obrav·a“, aplik³·at·a al milit·ist·o ĝi ja pov·as signif·ikuraĝ·a“, „sen·tim·a“, sed la baz¹·a signif·o est·asbril·e lert·a en
          si·a art·o“ . {ŝajn-amik·o}

          Rim.: Fakt¹·e, la termin-form·ofals·a amik·omem est·as ŝajn-amik·o:
          ja ne tem·as pri intenc·a tromp·o (kio·n implic⁽⁺⁾·as la esperant·afals·a“), sed pri ŝajn·a kaj ne·ver·a amik·o.

ŝajn-amik·o

          {Fals·a amik·o} : tiu ĉi radik·o (selekt-) plej ver+ŝajn·e est·us por
          mult·aj ŝajn-amik·o („fals·a amik·o“), mis·kompren·ot·a kaj mis·uz·ot·a pro
          mal·simil·aj senc·oj de tiu ĉiinter·naci·avort·o en divers·aj
          lingv·oj .

kor-amik·o

          Kun·ul·o kun kiu oni hav·as romantik²·an  seks·an rilat·on: la am·o
          inter la ge·edz·oj est·as sam·a am·o kiel tiu inter la ge·patr·oj kaj
          la infan·oj  tiu inter kor-amik·oj ; kiu·j dezir·us trov·i si·ajn
          kor-amik·ojn kaj ge·edz·ojn en Uzbek⁽⁺⁾·ist·an·o ; mi pens·is, ke vi kaj
           est·as kor-amik·oj ; du kor-amik·oj kun·e est·as partner⁽⁺⁾·oj en
          am-rilat·o . {viv-kun·ul·o} , {am·ant·o}

kor-amik-in·o

          In-seks·a {kor-amik·o} :  ek·hav·is la ide·on ĉar mult·aj el
          li·aj kor-amik-in·oj ne ating·is orgasm⁹·on ; la kor-amik-in·oj de pap·o
          hav·is grand·an pov·on kaj influ·on ; la argentin⁽⁺⁾·a kor-amik-in·o de la
          nederland⁸·a tron-hered·ont·o Vilhelm·o Aleksandr·o, est·is vid·it·a kun
          ne-aristokrat¹·a vir·o en amsterdam⁽⁺⁾·a kaf·ej·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.165 2023/10/28 08:33:05 ]
     __________________________________________________________________