amuz⭑·/·i

amuz⭑·i

   (tr)

          Agrabl⭑·e {distr⭑·i} kaj⭑ {gaj⭑·ig·i} : jun⭑·a hom⭑·o, kies⭑ sol⭑·a cel⭑·o en⭑ la⭑
          viv⭑·o est⭑·is bon⭑·e manĝ⭑·i, bon⭑·e trink⭑·i kaj⭑ amuz⭑·i fraŭl⭑-in⭑·ojn . ni
          akcept⭑·as ankaŭ⭑ gast⭑·ojn kaj⭑ amuz⭑·as ni·n ĉe⭑ tio ĉi⭑ tre⭑ bon⭑·e ; dum⭑
          la⭑ tut⭑·a tag⭑·o li si·n amuz⭑·ad·is en⭑ la⭑ varm⭑·a sun⭑-lum⭑·o ; vok⭑·u
          Ŝimŝon⁽⁺⁾·on, ke⭑ li amuz⭑·u ni·n, kaj⭑ oni vok⭑·is Ŝimŝon⁽⁺⁾·on el⭑ la⭑
          mal·liber⭑·ej·o, kaj⭑ li far⭑·is amuz⭑·on al⭑ ili ; vi […] mok⭑·e amuz⭑·is vi·n
          pri⭑ mi! ; li […] el·tranĉ⭑·ad·is plej⭑ amuz⭑·ant·ajn bild¹·ojn: kor⭑·ojn kun⭑
          mal·grand⭑·aj knab⭑·in·oj intern⭑·e, kiu·j danc⭑·is . {delekt⁽⁺⁾·i} ,
          {plezur⭑·ig·i} , {rav⭑·i} , {rid⭑·ig·i}

amuz⭑·a

          Amuz⭑·ant·a: tia lud⭑·ad·o […] est⭑·is tiel⭑ amuz⭑·a, ke⭑ li ne⭑ pov⭑·is
          kontraŭ·star⭑·i ; la⭑ […] mal·grand⭑·aj id⭑·oj est⭑·as rav⭑·at·aj [kaj⭑] trov⭑·as
          tio·n tre⭑·eg·e amuz⭑·a ; tio est⭑·as amuz⭑·a, dir⭑·is la⭑ mal·grand⭑·a Id⁽⁺⁾·a kaj⭑
          plaŭd⭑·is per⭑ la⭑ man⭑·oj ; ili est⭑·as la⭑ plej⭑ ĉarm⭑·aj infan⭑·oj kaj⭑ tiel⭑
          amuz⭑·aj! ! {rid⭑·ig·a} , {komik¹·a}

amuz⭑·aĵ·o

          Afer⭑·o, okup⭑·o, aĵ⭑·o, kiu amuz⭑·as: festen⭑·o sekv⭑·is festen⭑·on, amuz⭑·aĵ·o
          amuz⭑·aĵ·on ; ambaŭ⭑ aparten⭑·is al⭑ sever⭑·a religi⭑·a sekt²·o, kiu ne⭑
          permes⭑·is alkohol¹·aĵ·ojn, fum⭑·ad·on aŭ⭑ frivol¹·ajn amuz⭑·aĵ·ojn ; mi
          pens⭑·is en⭑ mi pri⭑ ĉiu·j ĉi⭑ tiu·j amuz⭑·aĵ·oj kiu·j kutim⭑·e akompan⭑·as la⭑
          sezon⭑·on de⭑ Krist⭑-nask⭑·o-fest⭑·o: kial⭑ ni far⭑·as ĉiu·jn ĉi⭑ tiu·jn
          amuz⭑·aĵ·ojn ?

   {burlesk²·o} , {fars¹·o^1} , {komedi¹·o^1} , {revu²·o^4} , {parodi¹·o} , {satir¹·o}
   , {ŝerc⭑·o} , {skeĉ⁹·o}

amuz⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Trov⭑·i ekscit⭑·an interes⭑·on, amuz⭑·on en⭑ io:  amuz⭑·iĝ·as kun⭑ si⭑·a
          edz⭑·in·o  ; oni en·vok⭑·is la⭑ vag⭑+vend⭑·ist·on kun⭑ li⭑·aj
          komerc⭑·aĵ·oj, sed⭑ nur⭑ por⭑ ke⭑ ili pov⭑·u amuz⭑·iĝ·i pri⭑ li ; ŝi
          amuz⭑·iĝ·ad·is per⭑ tio, ke⭑ ŝi kapt⭑·ad·is muŝ⭑·ojn, el·ŝir⭑·is al⭑ ili la⭑
          flug⭑·il·ojn kaj⭑ las⭑·is ili·n post⭑·e ramp⭑·i ; neniam⭑ oni tie hav⭑·is ia·n
          amuz⭑·iĝ·on, eĉ⭑ ne⭑ ia·n mal·grand⭑·an bal⭑·on de⭑ urs⭑·oj ; li est⭑·is
          aranĝ⭑·ist·o de⭑ komedi¹·oj, mask⭑·o-bal⭑·oj kaj⭑ ĉia·j el·pens⭑·ebl·aj amuz⭑·iĝ·oj
          . {distr⭑·iĝ·i^2}

amuz⭑·il·o

          Objekt⭑·o por⭑ amuz⭑·i: diletant³·ec·o est⭑·as amuz⭑·il·o de⭑ la⭑ viv⭑·o ; al⭑ la⭑
          vir⭑·in·o ili dir⭑·as: est⭑·u lud⭑·il·o, serv⭑·u kiel⭑ amuz⭑·il·o al⭑ la⭑ vir⭑·o !
          por·infan⭑·aj lingv⭑·aj amuz⭑·il·oj . {lud⭑·il·o}

amuz⭑·ist·o

          Profesi⭑·a gaj⭑·ig·ist·o en⭑ cirk¹·o, teatr⭑·o, ktp: la⭑ amuz⭑·ist·o de⭑ la⭑ reĝ⭑·o
          ; Til' Strig⭑·o-spegul⭑·o, legend⭑·a mez⭑+epok⭑·a vojaĝ⭑·ant·a amuz⭑·ist·o ; ili
          streb⁶·as ricev⭑·i la⭑ premi⭑·on por⭑ la⭑ „plej⭑ bon⭑·a amuz⭑·ist·o“ .

          Rim.: Amuz⭑·ist·oj laŭ⭑ temp⭑·o kaj⭑ land⭑·o ricev⭑·is mult⭑·ajn nom⭑·ojn kaj⭑
          foj⭑·e tiu·j est⭑·as ankaŭ⭑ uz⭑·at·aj kiel⭑ insult⭑-vort⭑·o: el·ven⭑·u,
          mal·ben⭑·ind·a hansvursto !
          {arleken⭑·o} , {bufon⁽⁺⁾·o} , {burlesk²·ul·o} , {klaŭn⁽⁺⁾·o} , {pajac⁽⁺⁾·o}

mal·amuz⭑·i

   (tr)

          Mal·agrabl⭑·e impres⭑·i, {ted⭑·i} aŭ⭑ {incit⭑·i} : aŭskult⭑·i vi·n eg⭑·e
          mal·amuz⭑·as mi·n . {ted⭑·i} , {enu⭑·ig·i} , {mal·plaĉ⭑·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.46 2023/10/28 08:33:06 ]
     __________________________________________________________________