anagram²·/·o

anagram²·o

          Ŝanĝ⭑-aranĝ⭑·o de⭑ la⭑ liter⭑·oj de⭑ {vort⭑·o} , por⭑ far⭑·i ali⭑·an vort⭑·on
          (ekz-e nom⭑·o – mon⭑·o, san⭑·o – ans⁽⁺⁾·o): per⭑ simpl⭑·a anagram²·o de⭑ la⭑ nom⭑·o
           mi nom⭑·ig·is ŝi·n  ; oni supoz⭑·as, ke⭑  est⭑·as
          anagram²·o por⭑ la⭑ german⭑·a „  “, la⭑ sonĝ⭑·o ; mi el·pens⭑·is
          la⭑ jen⭑·an anagram²·on de⭑ „Esperant⭑·o lingv⭑·o inter·naci⭑·a”: Tiran⁽⁺⁾·i ne⭑
          ven⭑·ig·os la⭑ ter⭑-pac⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.21 2023/08/30 18:23:34 ]
     __________________________________________________________________