analfabet⁽⁺⁾·/·o

analfabet⁽⁺⁾·o

          Hom⭑·o, kiu sci⭑-pov⭑·as nek⭑ leg⭑·i nek⭑ skrib⭑·i: li lern⭑·is skrib⭑·i si⭑·an
          nom⭑·on, sed⭑ ceter⭑·e li est⭑·as analfabet⁽⁺⁾·o ; en⭑ la⭑ Esperant⭑·a
          lingv⭑·o-kolektiv³·o la⭑ gam⭑·o etend⭑·iĝ·as de⭑ element¹+lern⭑·ej·a eduk⭑·it·ec·o
          ĝis⭑ la⭑ supr⭑·oj de⭑ akademi¹·a kler⭑·ec·o […] feliĉ⭑·e, tamen⭑, for·est⭑·as
          analfabet⁽⁺⁾·oj ; mi est⭑·as analfabet⁽⁺⁾·o ( {laik³·o} ) pri⭑ medicin¹·o ; li
          konklud⭑·is, ke⭑ la⭑ uz⭑-vort⭑·ar·o de⭑ analfabet⁽⁺⁾·oj kaj⭑ du⭑·on·an-alfabet⭑·oj ne⭑
          trans·pas⭑·as 500 vort⭑·ojn ; televid⁸·aj prezent⭑·ist·oj, kiu·j est⭑·as, aŭ⭑
          ŝajn⭑·as est⭑·i, analfabet⁽⁺⁾·oj kaj⭑ mal·kler⭑·ul·oj .

analfabet⁽⁺⁾·a

          Kapabl⭑·a nek⭑ leg⭑·i nek⭑ skrib⭑·i: li kaj⭑ li⭑·a edz⭑·in·o est⭑·is analfabet⁽⁺⁾·aj
          ; mank⭑·as ĉin⁹·aj lern⭑·ej·oj, kie la⭑ lern⭑·ej·an·oj lern⭑·as ĉiu·n
          stud¹-objekt⭑·on en⭑ la⭑ ĉin⁹·a, kaj⭑ stud¹·as la⭑ angl⭑·an kaj⭑ la⭑ malaj⁽⁺⁾·an
          lingv⭑·ojn […], ĉin⁹·oj kaj⭑ hind⁽⁺⁾·oj sci⭑-pov⭑·as parol⭑·i si⭑·an ge·patr⭑·an
          lingv⭑·on sed⭑ est⭑·as analfabet⁽⁺⁾·aj en⭑ tiu lingv⭑·o . {ne·leg⭑·o-pov⭑·a}

analfabet⁽⁺⁾·ec·o

   1.
          Ne·kapabl⭑·o leg⭑·i kaj⭑ skrib⭑·i.

   2.
          Ĝeneral¹·a mank⭑·o de⭑ leg- kaj⭑ skrib⭑-kapabl⭑·o en⭑ soci³·o,
          {analfabet⁽⁺⁾·ism·o} : For⭑ Analfabet⁽⁺⁾·ec·on ! mal·sat⭑·o kaj⭑ analfabet⁽⁺⁾·ec·o
          brems⁵·as soci³·an progres⭑·on ; analfabet⁽⁺⁾·ec·o inter⭑ vir⭑·in·oj kvar⭑·obl·e
          pli⭑ alt⭑·as ol⭑ ĉe⭑ vir⭑·oj . {leg⭑·o-pov⭑·o}

analfabet⁽⁺⁾·ism·o

          Ĝeneral¹·aj soci³·aj kondiĉ⭑·oj, kiu mal·favor⭑·as eduk⭑·ad·on al⭑ baz¹·aj
          sci⭑·oj de⭑ leg⭑·ad·o kaj⭑ skrib⭑·ad·o: lukt²·o kontraŭ⭑ analfabet⁽⁺⁾·ism·o ;
          ali⭑·aj problem¹·oj, kiel⭑ […] analfabet⁽⁺⁾·ism·o, pez⭑·eg·as sur⭑ la⭑ situaci⭑·o
          ekonomi¹·a de⭑ la⭑ mal·ag⭑+as⭑·a kamp⭑·ar·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.32 2023/10/28 08:33:06 ]
     __________________________________________________________________