angor⁶·/·o

angor⁶·o

          Mal·san⭑·ec·a sent⭑·o de⭑ sufok⭑·o kun⭑ {kor⭑-prem⭑·at·ec·o} : tag⭑·o de⭑ mal·ĝoj⭑·o
          kaj⭑ de⭑ angor⁶·o, tag⭑·o de⭑ terur⭑·o ; [ŝi] port⭑·ad·is mem⭑ en⭑ la⭑ long⭑·a
          nokt⭑·o si⭑·an mal·san⭑·an infan⭑·on […] kaj⭑ preĝ⭑·is por⭑ ĝi al⭑ Di⭑·o, kiel⭑
          patr⭑·in·o preĝ⭑·as en⭑ la⭑ hor⭑·o de⭑ angor⁶·o ; vir⭑·in·a figur⭑·o kun⭑ mort⭑·a
          angor⁶·o sur⭑ la⭑ vizaĝ⭑·o […] kun⭑ man⭑·oj inter·fingr⭑·ig·it·aj ; neniam⭑ ŝi⭑·a
          vizaĝ⭑·o est⭑·is […] tiel⭑ flav⭑·e pal⭑·a kiel⭑ nun⭑, kaj⭑ ĝi⭑·aj trajt⭑·oj
          montr⭑·is tiom⭑ da⭑ angor⁶·o […] ; li⭑·a kor⭑·o est⭑·is dis·ŝir⭑·it·a kaj⭑
          plen⭑·ig·it·a de⭑ la⭑ plej⭑ mal·dolĉ⭑·a angor⁶·o ; „danĝer⭑·o!“ – ek·kri⭑·is
          subit⭑·e la⭑ long⭑+naz⭑·a  kun⭑ gest⭑·oj de⭑ mort⭑·a angor⁶·o ;
          frenez⭑·ig·a angor⁶·o […] prem⭑·eg·is ŝi⭑·an kor⭑·on . {tim⭑·eg·o}

angor⁶·i

   (ntr)

          Sent⭑·i angor⁶·on: li⭑·a tut⭑·a viv⭑·o nun⭑ orient⭑·iĝ·os al⭑ radikal¹·a ŝanĝ⭑·o,
          […] kaj⭑ anstataŭ⭑ angor⁶·i, trem⭑·i, sufer⭑·i, li plen⭑·as per⭑
          ne·kompren⭑·ebl·a seren²·ec·o ; la⭑ pastr⭑·o cerb⭑·um·as, ŝvit⭑·as, angor⁶·as ;
          mi kun·ĝoj⭑·as kun⭑ tiu·j last⭑·aj pri⭑ ili⭑·a liber⭑·ig·o, sed⭑ iom⭑ angor⁶·as
          pri⭑ ĝi⭑·a est⭑·ont·a evolu²·o .

angor⁶·a

          Karakteriz¹·it·a de⭑ angor⁶·o: mi⭑·aj dent⭑·oj klak³·as, mi singult⭑·as kaj⭑
          mi·n konker⁴·as la⭑ angor⁶·a tim⭑·o ; mi al·ven⭑·is […] ĉe⭑ la⭑ Bering⁽⁺⁾·a
          mar⭑-kol⭑·o […] kaj⭑ pas⭑·ig·is tie kelk⭑·ajn eg⭑·e angor⁶·ajn monat⭑·ojn de⭑ mi⭑·a
          cert⭑·e aventur⭑-plen⭑·a viv⭑·o ; sovaĝ⭑·a angor⁶·a kri⭑·ad·o de⭑ la⭑ bird⭑·oj ;
          oni aŭd⭑·as kri⭑·ojn de⭑ alarm¹·o, mort⭑+angor⁶·ajn vok⭑·ojn pri⭑ help⭑·o ; tia
          scen⭑·o ne⭑ forges⭑·iĝ·as, ĝi ne⭑ al·las⭑·as forges⭑·on, ĝi re·ven⭑·as nokt⭑·on
          post⭑ nokt⭑·o en⭑ sonĝ⭑·oj, en⭑ prem⭑·aj, angor⁶·aj sonĝ⭑·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/10/12 18:05:09 ]
     __________________________________________________________________