ankaŭ⭑

ankaŭ⭑

          (adverb⭑·o)
          Kaj⭑ {pli⭑·e} , {sam⭑·e} , {egal⭑·e} kiel⭑ ali⭑·aj: mi dank⭑·as vi·n por⭑ la⭑
          prunt⭑·o [kaj⭑] mi pet⭑·as vi·n ankaŭ⭑ post⭑·e prunt⭑·i al⭑ mi, kiam⭑ mi
          bezon⭑·os mon⭑·on ; kie est⭑·as la⭑ knab⭑·in·oj? ― ili ankaŭ⭑ est⭑·as en⭑ la⭑
          ĝarden⭑·o ; li⭑·a edz⭑·in·o tre⭑ am⭑·as mi⭑·ajn infan⭑·ojn, mi ankaŭ⭑ tre⭑ am⭑·as
          ili⭑·ajn (infan⭑·ojn) ; anstataŭ⭑ la⭑ vort⭑·o „je⭑“ ni pov⭑·as ankaŭ⭑ uz⭑·i
          akuzativ⭑·on sen⭑ prepozici⭑·o ; mi⭑·a frat⭑·o ne⭑ est⭑·as grand⭑·a, sed⭑ li ne⭑
          est⭑·as ankaŭ⭑ mal·grand⭑·a ; li esprim⭑·is la⭑ dezir⭑·on, ke⭑ li⭑·a verk⭑·o […]
          en·hav⭑·u ankaŭ⭑ part⭑·on Esperant⭑·an ; amik⭑·o de⭑ amik⭑·o est⭑·as ankaŭ⭑
          amik⭑·o ; ŝi manĝ⭑·is, kaj⭑ ŝi don⭑·is kun⭑·e ankaŭ⭑ al⭑ si⭑·a edz⭑·o, kaj⭑ li
          manĝ⭑·is ; ankaŭ⭑ dum⭑ rid⭑·ad·o pov⭑·as dolor⭑·i la⭑ kor⭑·o ; kiu aŭd⭑·is
          unu⭑·an, ankaŭ⭑ aŭd⭑·u la⭑ du⭑·an ; ankaŭ⭑ diabl⭑·o tondr⭑·on sufer⭑·os .

   Rim.: Por⭑ klar⭑·a kompren⭑·o, „ankaŭ⭑“ est⭑·u met⭑·at·a sen·per⭑·e antaŭ⭑ la⭑ vort⭑·o,
   kiu·n oni emfaz³·as. Tamen⭑ oni trov⭑·as mult⭑·ajn ekzempl⭑·ojn, kie parol⭑·ant·oj
   kaj⭑ verk⭑·ant·oj (ekz-e pro⭑ fraz¹-ritm¹·o) met⭑·as ĝi·n kiel⭑ adverb⭑·on apud⭑ la⭑
   verb⭑·on aŭ⭑ mal·antaŭ⭑ la⭑ koncern⭑·an vort⭑·on: ŝi nask⭑·is fil⭑·on, […]  ,
   kaj⭑ al⭑  ankaŭ⭑ ( {si⭑·a+vic⭑·e} ) nask⭑·iĝ·is fil⭑·o . Tiam⭑, en⭑ parol⭑·a lingv⭑·o
   est⭑·as rekomend⭑·ind·e per⭑ apart⭑·a akcent⭑·o el·star⭑·ig·i la⭑ vort⭑·on, al⭑ kiu
   rilat⭑·as „ankaŭ⭑“. Vd la⭑ apart⭑·an ĉapitr⭑·on en⭑ PMEG.
   PMEG: Ankaŭ⭑

ankaŭa

          Pli⭑·a, kun⭑·e aper⭑·ant·a: ni plu⭑ simpl⭑·ig·u per⭑ la⭑ supoz⭑·o ke⭑ tiu·j
          kost⭑·oj sam⭑·as por⭑ la⭑ du⭑ grup⭑·oj […] ni far⭑·u la⭑ ankaŭan supoz⭑·on ke⭑
          la⭑ du⭑ grup⭑·oj hav⭑·as sam⭑·an distribu⁸·on de⭑ person⭑·aj kost⭑-parametr⁽⁺⁾·oj
          kaj⭑ sam⭑·an nombr⭑·on de⭑ an⭑·oj ;

ne⭑ sol⭑·e... sed⭑ ankaŭ⭑..., ne⭑ nur⭑... sed⭑ ankaŭ⭑...

          Krom⭑ ĉi⭑ tio... pli⭑·e tio ali⭑·a...: ne⭑ sol⭑·e en⭑ natur⭑·aj lingv⭑·oj, sed⭑
          ankaŭ⭑ en⭑ lingv⭑·o art⭑·e~far⭑·it·a ĉio, kio est⭑·as uz⭑·at·a de⭑ la⭑ pli·mult⭑·o
          da⭑ bon⭑·aj verk⭑·ist·oj, dev⭑·as est⭑·i rigard⭑·at·a kiel⭑ bon⭑·a ; li ne⭑ nur⭑
          medit⭑·is, sed⭑ ankaŭ⭑ kvazaŭ⭑ laŭt⭑·e medit⭑·is, ne⭑ kaŝ⭑·ant·e de⭑ ŝi si⭑·ajn
          pens⭑·ojn .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.116 2023/10/28 08:33:07 ]
     __________________________________________________________________