apel⁽⁺⁾·/·i

apel⁽⁺⁾·i

   1.
          (pri⭑ soldat⭑·oj) Star⭑·i vic⭑·e sen·mov⭑·e por⭑ ricev⭑·i instrukci⭑·ojn de⭑
          super·ul⭑·o: polic⭑·ist·o […], kiu apel⁽⁺⁾·is sur⭑ la⭑ trotuar⭑·o .

   2.
          {Apelaci³·i} , {al·vok⭑·i} : de⭑ la⭑ orator¹·o de·pend⭑·as ĉu⭑, […] li
          akcent⭑·os pli⭑ fort⭑·e la⭑ logik¹·an flank⭑·on, aŭ⭑ apel⁽⁺⁾·os ĉef⭑·e al⭑ la⭑
          emoci³·oj .

apel⁽⁺⁾·o

          Kontrol⭑·ad·o de⭑ ĉe·est⭑·o, de⭑ bon⭑·a ord⭑·o kaj⭑ instrukci⭑·ad·o, dum⭑ kiu la⭑
          aŭskult⭑·ant·oj respekt⭑·e star⭑·as: la⭑ maten⭑·a apel⁽⁺⁾·o est⭑·as antaŭ·dir⭑·ebl·e
          ĉiam⭑ mal·long⭑·a, ĉar⭑ atend⭑·as ni·n, urĝ¹·as la⭑ labor⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.17 2024/01/15 09:27:50 ]
     __________________________________________________________________