vidu ankaŭ la klarigojn
apenaŭ⭑
apenaŭ⭑
A.
(adv.)
1.
Ne⭑ pli⭑ mult⭑·e ol⭑: tia·j mal·grand⭑·aj insekt⭑·oj […] hav⭑·as apenaŭ⭑
la⭑ long⭑·ec·on de⭑ du⭑·on·o da⭑ centimetr¹·o ; apenaŭ⭑ cent⭑·on pov⭑·us
vi kalkul⭑·i ; la⭑ sun⭑·o lum⭑·as ĉiu+tag⭑·e apenaŭ⭑ kelk⭑·e da⭑ hor⭑·oj ;
tiu labor⭑·ist·in·o hav⭑·is la⭑ aĝ⭑·on de⭑ apenaŭ⭑ du⭑×dek⭑-ses⭑ jar⭑·oj .
2.
{Preskaŭ⭑} ne⭑: li apenaŭ⭑ pov⭑·as spir⭑·i ; apenaŭ⭑ rimark⭑·ebl·a
nuanc⭑·o en⭑ la⭑ el·parol⭑·ad·o ; la⭑ pez⭑·ec·o de⭑ la⭑ palpebr⭑·oj, tag⭑·e
apenaŭ⭑ rimark⭑·ebl·a, vesper⭑·e est⭑·as tiel⭑ grand⭑·a, ke⭑ al⭑ la⭑
pacient¹·oj est⭑·as tre⭑ mal·facil⭑·e ten⭑·i la⭑ okul⭑·ojn ne·ferm⭑·it·aj ;
vent⭑·eg·o apenaŭ⭑ ne⭑ (do⭑ preskaŭ⭑) dron⭑·ig·is la⭑ ŝip⭑·ojn .
3.
Tut⭑·e {ĵus⭑} e: apenaŭ⭑ est⭑·is fond⭑·it·a la⭑ Liber⭑·a Ŝtat⭑·o, kiam⭑
eksplod⭑·is en·land⭑·a milit⭑·o ; mi apenaŭ⭑ komenc⭑·is ricev⭑·ad·i
de·nov⭑·e kelk⭑·ajn fort⭑·ojn post⭑ mal·facil⭑·a mal·san⭑·o, kiam⭑ oni
[sci⭑·ig·is] al⭑ mi, ke⭑ mi⭑·a unu⭑·e~nask⭑·it·a fil⭑·o mort⭑·is .
B.
(sub·ord⭑·ig·a konjunkci⭑·o)
4.
Tuj⭑ post⭑ {kiam⭑} , tuj⭑ de⭑ kiam⭑: apenaŭ⭑ ŝi⭑·a patr⭑·in·o ŝi·n
rimark⭑·is, ŝi kri⭑·is ; apenaŭ⭑ ŝi ven⭑·is al⭑ la⭑ font⭑·o, ŝi vid⭑·is
unu⭑ sinjor⭑·in·on, tre⭑ riĉ⭑·e vest⭑·it·an ; apenaŭ⭑ el·ir⭑·is
[…], li⭑·a frat⭑·o ven⭑·is de⭑ si⭑·a ĉas⭑·ad·o ; apenaŭ⭑ ĝi
ek·flor⭑·is, tuj⭑ aper⭑·is sur⭑ ĝi ber⭑·ar·oj ; apenaŭ⭑ li en·ir⭑·is iom⭑
en⭑ la⭑ profund⭑·aĵ·on de⭑ la⭑ arb⭑·ar·o, li baldaŭ⭑ […] perd⭑·as la⭑
voj⭑·on .
apenaŭa
Preskaŭ⭑ {nenia} , tre⭑ tre⭑ {mal·grand⭑·a} : vigl⭑·a ekonomi¹·o kaj⭑ […]
apenaŭa sen·labor⭑·ec·o ; ĉi⭑ antaŭ·parol⭑·o al·port⭑·os util⭑·on apenaŭan ;
la⭑ influ⭑·oj de⭑ la⭑ arab⁸·a kaj⭑ la⭑ pers⁽⁺⁾·a est⭑·as apenaŭaj kaj⭑ ĉef⭑·e
ricev⭑·it·aj per⭑·e de⭑ la⭑ najbar⭑·a tatar⁽⁺⁾·a lingv⭑·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.44 2023/11/14 15:26:17 ]
__________________________________________________________________