apert⁽⁺⁾·/·a

apert⁽⁺⁾·a

          {Mal·ferm⭑·it·a} : ĉiu·j est⭑·as en⭑ frak⭑·o […] la⭑ vent⭑·o tra·fajf⭑·as la⭑
          spac⭑·ojn, kiu·jn ni⭑·aj korp⭑·o-membr⭑·oj las⭑·as apert⁽⁺⁾·aj ; la⭑ Eklezi¹·o,
          sub·ten⭑·ant·e la⭑ klopod⭑·ojn de⭑ la⭑ soci³·aj tavol⭑·oj kaj⭑ de⭑ la⭑ politik¹·aj
          fort⭑·oj, don⭑·os si⭑·an apert⁽⁺⁾·an kontribu³·on, precip⭑·e per⭑ prezent⭑·ad·o de⭑
          si⭑·a soci³·a instru⭑·o kaj⭑ dispon⭑·ig·ant·e si⭑·ajn instituci⭑·ojn por⭑ la⭑
          eduk⭑·o de⭑ nov⭑·aj generaci⭑·oj .

apert⁽⁺⁾·i

   1.
          (ntr)
          Est⭑·i mal·ferm⭑·it·a: For⭑, Johan⭑·o! ― ŝpar⭑·u brav⭑·on ― ⫽ La⭑ pord⭑·'
          apert⁽⁺⁾·as ― per⭑ la⭑ koridor¹·', ⫽ Kiu·n vi oft⭑·e paŝ⭑·is, trov⭑·u sav⭑·on ― ⫽
          Jen⭑ la⭑ ŝlos⭑·il·o ― ⫽ For⭑ ― adiaŭ⭑ ― for⭑! ; la⭑ tut⭑·a redakci⭑·o apert⁽⁺⁾·as
          al⭑ ĉiu+spec⭑·a kun·labor⭑·ad·o .

   2.
          (tr)
          {Mal·ferm⭑·i} , {apert⁽⁺⁾·ig·i} : li vol⭑·is ek·parol⭑·i, jam⭑ apert⁽⁺⁾·is buŝ⭑·on ;
          plen⭑+anim⭑·e mi cel⭑·is vi·n, tut⭑+korp⭑·e mi apert⁽⁺⁾·is mi·n por⭑ vi ; ies⭑
          man⭑·o apert⁽⁺⁾·is pord⭑·et·on inter⭑ du⭑ vojaĝ⭑·--invit⭑·e luks⭑·aj vagon⭑·oj .

apert⁽⁺⁾·ig·i

   (tr)

          {Mal·ferm⭑·i} : en⭑ kelk⭑·aj escept⭑·aj lok⭑·oj aper⭑·as esprim⭑·oj tro⭑
          modern¹·aj […] ekz-e vort⭑·oj kiel⭑ „far“ aŭ⭑ „apert⁽⁺⁾·ig·i“ ; Vi kiu
          apert⁽⁺⁾·ig·is ni⭑·ajn kor⭑·ojn ĝis⭑ la⭑ kon⭑·o pri⭑ vi .

apert⁽⁺⁾·aĵ·o

          {Apertur⁶·o} , {mal·ferm⭑·aĵ·o} : Vi nun⭑ barakt⭑·as en⭑ mal·lum⭑·' ⫽ Kaj⭑
          vi⭑·an plen⭑·an glas⭑·on ŝut⭑·as ⫽ En⭑ apert⁽⁺⁾·aĵ·on de⭑ l'⭑ kol⭑·um·' ; Li
          al·kur⭑·is bar⭑·il·on, apert⁽⁺⁾·aĵ·on trov⭑·is, ⫽ Kiel⭑ lup’ en⭑ ŝaf⭑·ej·on,
          mal·laŭt⭑·e si·n ŝov⭑·is .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/13 16:46:48 ]
     __________________________________________________________________