vidu ankaŭ la klarigojn
apog·/·i

apog·i

   (tr)

   1.
          {Sub·ten·i} kaj firm·ig·i objekt·on per·e de ali·a: apog·i mur·on per
          trab·oj;  apog·as si·n sur si·a glav·o ; alt+rang·ul·o, sur kies
          brak·o la reĝ·o si·n apog·ad·is ; plafon·o apog·it·a sur kolon·oj ; la
          jur·a konsil·ist·o apog·is si·an kap·on sur la man·o ;  kapt·is
          la du mez·ajn kolon·ojn […] kaj apog·is si·n al ili, al unu per si·a
          dekstr·a man·o kaj al la du·a per si·a mal·dekstr·a man·o ; antaŭ […]
          la tomb·ej·o star·is mal·jun·a almoz·ul·o, apog·ant·e si·n sur si·a
          lam~baston·o .

   2.
          Pli+aŭtoritat·ig·i; {konfirm·i^3} : apog·i propon·on; pet·i apog·on de
          iu; bel·ec·o log·as, virt·o apog·as ; si·n apog·ant·e sur la opini·o de
          si·aj konsil·ant·oj […],  tut·e prudent·e supoz·is, ke li·a
          fil·o rab·os kelk~cent·on da kamp·ar·oj . {sub·ten·i^2}

apog·o

          Ag·o apog·i; {sub·ten·o} : en si·a fal·ad·o [ŝi] etend·is la man·ojn, por
          trov·i apog·on ; por vend·ist·o mensog·o est·as neces·a apog·o ; unu
          kap·o facil·e trov·as apog·on;  for·pren·os […] de Jud³·uj·o la
          apog·on kaj fort·on, ĉia·n apog·on de pan·o kaj ĉia·n apog·on de akv·o ;
          Am-ali·o perd·is si·ajn apog·ojn kaj far·iĝ·as lud·il·o de mi·a vol·o ; al
          vi·a talent·o mank·as la apog·o de lern·ad·o ; la urb·estr·ar·o […]
          afabl·e don·is al ni si·an help·on kaj moral¹·an apog·on .

apog·iĝ·i

   (ntr)

          Si·n apog·i sur iu  sur io: Mart·a, apog·iĝ·int·e sur kusen·o, […]
          rigard·is la pec·on da ĉiel·o vid·ebl·an tra la mal·grand·a fenestr·o ;
          [aper·is] tri sinjor·in·oj […], apog·iĝ·int·e unu al ali·a ; oportun·aj
          ŝu·oj, en kiu·j bon·e apog·iĝ·as la kalkan·oj ; oni est·as kapt·it·a de
          la vers·o-melodi¹·o, kiu (rimark·ind·e!) ne apog·iĝ·as plej·e sur
          vokal·oj, sed fort·iĝ·as per intens⁴·a implik·iĝ·o de la konsonant·oj .

apog·il·o

          Tio, kio serv·as por apog·i io·n  por si·n apog·i: sub la kap·on oni
          met·is ebur²·an apog·il·on ; li lev·iĝ·os kaj ir·ad·os ekster·e per
          apog·il·o ; led·aj seĝ·oj kun alt·aj apog·il·oj ; lit·o sen
          flank-apog·il·oj ; star·ig·i […] fost·ojn kaj kontraŭ·apog·il·ojn ; du
          mal·san·ul·ej·oj de la fond·aĵ·o est·as grav·aj apog·il·oj de la medicin¹·a
          pri·zorg·ad·o en la region·o .

mal·apog·i

          Ne {sub·ten·i} , {mal·aprob·i} : kiam [esplor·ad·o] kaŭz·as sufer·ad·on
          de best·oj, ĝi des pli mal·apog·ind·as ; oni aŭd·as la argument·on de
          mal·apog·ant·oj de Esperant·o, ke ĝi ne taŭg·as kiel inter·naci·a
          lingv·o ; [la] membr·ar·o konsist·is el kaj apog·ant·oj kaj
          mal·apog·ant·oj de plu·rism¹·a soci³·o . {kondamn·i^2} , {si·n distanc¹·ig·i}

brak-apog·il·o, brak-apog·o

          Flank·a pec·o de {sid·il·o} , sur kiu la sid·ant·o pov·as kuŝ·ig·i
          antaŭ·brak·on: rond·an supr·on hav·is la tron·o mal·antaŭ·e, kaj
          brak-apog·ojn ambaŭ·flank·e de la sid-lok·o ; la fremd·ul·o sid·iĝ·is sur
          la fotel⁸·o kun man·o apog·ant·a la menton·on kaj kubut·o sur la
          brak-apog·il·o .

dors-apog·il·o

          Mal·antaŭ·a pec·o de {sid·il·o} , ĉe kiu la sid·ant·o pov·as ripoz·ig·i la
          dors·on: tol·a fald+seĝ·et·o kun dors-apog·il·o ; ĉiu·j sid-lok·oj est·as
          okup·it·aj, kaj hom·oj est·as farĉ⁹·it·aj en koridor¹·oj,
          vag·on-konekt⁹·ej·oj, neces·ej·oj,  sur dors·--apog·il·oj de seĝ·oj .

rul-apog·il·o

          Ĉar²·et·o, sur kiu ir-handikap⁽⁺⁾·it·o pov·as apog·i si·n dum pied-ir·ad·o:
          rul-apog·il·o est·as invent⁸·it·a de  , fin·e de la 1970a
          jar-dek·o ; help·il·oj por facil·ig·i paŝ·ad·on […] est·as jen·aj:
          promen-baston·o, lam~baston·o, rul-apog·il·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.46 2024/01/05 07:22:13 ]
     __________________________________________________________________