vidu ankaŭ la klarigojn
-ar/

   I.

-ar

          (sufiks·o)

                {Kolekt·o} de sam+spec·aj est·ul·oj  objekt·oj, kiu·j est·as
                esenc·e lig·it·aj inter si kaj form·as unu apart·an tut·on, unu
                kolektiv³·an objekt·on: est·as privilegi·o de la hom·ar·o kiel de
                la best·ar·o, util·ig·i laŭ·plaĉ·e si·ajn krur·ojn ; la tut·a
                {loĝ·ant·ar·o} de la ter·o ; al vi·a {id·ar·o} Mi don·os ĉi tiu·n
                ter·on ; la generaci·ar·o de la fil·oj de  :  ,
                 , kaj  ; la paŝt·ist·oj de la {brut·ar·o} ; li
                pas·ig·is tiu·n nokt·on en la {tend·ar·o} ; li hav·is […] grand·an
                {serv·ist·ar·o} n ; la {milit·ist·ar·o} de Faraon⁽⁺⁾·o el·ir·is el
                Egipt⁽⁺⁾·uj·o ; apenaŭ ĝi ek·flor·is, tuj aper·is sur ĝi {ber·ar·o}
                j ; li si·n kaj si·an ŝip·on eksplod·e pere·ig·is, por sav·i la
                ŝip·ar·on ; mi ir·is en la kan·ar·on, kie la marĉ·a ter·o pov·as
                mi·n port·i ; la mar·o […] kaŝ·iĝ·is post dens·a nub·ar·o ; [la
                verk·on] mi prefer·e kon·ig·as sen {koment⁹·ar·o} j ; kapt·it·a de
                fals·a {ide·ar·o} ; la pastr·o trans·ir·is al […] ali·a {tem·ar·o}
                ; membr·o de la decid·ant·a juĝ·ant·ar·o ; kvar+lingv·a
                frazeologi⁽⁺⁾·o-proverb·ar·o ; pro mult·o da arb·oj li {arb·ar·o} n
                ne vid·as (vid·as nur detal·ojn, sed ne la tut·on); ne ir·u al
                fremd·a {an·ar·o} kun vi·a {regul·ar·o} ; gard·u vi·n du bar·oj:
                lip·oj kaj {dent·ar·o} j ; riĉ·ul·o hav·as grand·an parenc·ar·on ;
                {ŝaf·ar·o} harmoni¹·a lup·on ne tim·as ; li·a {harar⁽⁺⁾·o} est·is
                griz·a kiel ŝton·o ; la tut·a ŝip·an·ar·o est·is dek-kvar·op·a .

   II.
          Mem·star·a sam+signif·a vort·er·o:

ar·o

        1.
                {Grup·o} , {amas·o} : ar·o da de·hak·it·aj arb·oj (nur·a amas·o ne
                form·ant·a apart·an tut·on); kiel oft·e en kriz·aj situaci·oj, ne
                est·as unu  du kaŭz·oj, sed ar·o da kial·oj kiu·j reciprok·e
                pli·fort·ig·as si·n ; oni sci·as nun tut·e klar·e, ke kulp·a est·as
                ar·o da abomen·ind·aj krim·ul·oj ; la popol·aĉ·o est·as kvazaŭ ar·o
                de bov·oj ; ĉi tiu·j nov·aĵ·oj, kvazaŭ ar·o de bird·oj dis·flug·is
                . {kun·aĵ·o} , {amas·o} , {grup·o} , {trup¹·o} , {band·o} ,
                {kohort⁽⁺⁾·o} , {taĉment·o} , {hord⁽⁺⁾·o} , {greg⁶·o} , {arme¹·o} ,
                {legi·o} , {klan⁽⁺⁾·o} .

        2.
                {Kolekt·o} da matematik¹·aj objekt·oj, konsider·at·a kiel tut·o:
                la ar·o  en·hav·as ĉiu·jn pozitiv¹·ajn entjer⁽⁺⁾·ojn; la kolekt·o
                de ĉiu·j ar·oj mem ne est·as ar·o; la ar·on konsist·ant·an el la
                du objekt·oj  kaj  oni sign·as per  , kaj la
                ar·on de ĉiu·j objekt·oj ver·ig·ant·aj predikat·on  per  (leg·u: ar·o de tia·j iks⁹·oj, ke po de iks⁹·o).
                {element¹·o;} {kun(ig)·o} , {komun·aĵ·o} , {komplement²·o} ,
                {sub·ar·o} , {super·ar·o} ; {en·hav·i.}

                Rim.: Tem·as pri naiv·a difin·o de koncept²·o difin·ebl·a pli
                rigor³·e nur kadr·e de {ar-teori·o} . Bricard jam kon·as la
                noci⁽⁺⁾·on, sed nom·as ĝi·namas·o“, kiu termin·o ne en·radik·iĝ·is.
                Ali+lok·e li uz·asar·o infinit⁽⁺⁾·a da nombr·oj“, supoz·ebl·e sen
                ia fak·a intenc·o.

          {ar·o (100m²)}

ar·et·o

                Mal·grand·a ar·o, kun mal·mult·aj element¹·oj  an·oj: oni […]
                vid·as la atend·ant·an ar·et·on da vojaĝ·ant·oj gaj·e star·ant·a kaj
                ĉirkaŭ·ir·ant·a .

ar·ig·i

                Kolekt·i, kun·ven·ig·i, kun·grup·ig·i: ar·ig·i mult·ajn dokument·ojn;
                si·ajn long·ajn, liber·e de·fal·ant·ajn har·ojn ŝi ar·ig·is fortik·e
                ĉirkaŭ la kap·o ; dum la sovet⁽⁺⁾·a temp·o est·is milic⁽⁺⁾·ist·oj,
                kiu·j ar·ig·is la ebri¹·ul·ojn kaj ili·n akompan·is al la
                sobr·ig·ej·o .

ar·iĝ·i

                Kolekt·iĝ·i: la polic·o dis·pel·is la ar·iĝ·int·ojn; post li·a
                mort·o mult·aj legend·oj ar·iĝ·is ĉirkaŭ li·a nom·o.

ar-teori·o, ar·o-teori·o, teori·o de la ar·oj

                Branĉ·o de {matematik¹·o} , stud¹·ant·a {ar·ojn} ; iniciat·it·a de
                la german·a matematik¹·ist·o  , ĝi difin·as la noci⁽⁺⁾·on
                ar·o en aksiom¹·a kadr·o kaj fundament·as la nun·temp·an
                matematik¹·on: ar+teori·aj operaci¹·oj; la plej baz¹·aj aksiom¹·oj
                est·as tiu·j de la ar-teori·o, ĉar per ili oni pov·as konstru·i
                ĉiu·n matematik¹·an kamp·on sen neces·o de nov·aj aksiom¹·oj .

                Rim.: Ind·us evit·i tro~uz·on de tiu termin·o ekster ver·e
                teori·a kadr·o. Ekz-·e la kutim·aj operaci¹·oj super ar·oj, oni
                pov·us nom·iar·ajar+rilat·ajanstataŭar+teori·aj“.

cel·o-ar·o, cel·a ar·o

                (de {rilat·o} ) La du·a {ar·o} de la {kartezi⁽⁺⁾·a produt⁽⁺⁾·o} ,
                kies sub·ar·o ĝi est·as: oni disting·u la cel·o-ar·on de 
                dis~de la bild¹·o de  [...] do la ar·o de valor·oj, kiu·jn la
                funkci¹·o  efektiv·e al·pren·as .

          Rim.: Tiu termin·o ŝajn·as prefer·ind·a alcel·ar·o“ , ĉar ne tem·as
          pri ar·o dacel·oj“, sed ja pri ar·o, kiu mem est·as la cel·o de la
          bild¹·ig·o kaj pro la sufiks·o-id·a natur·o de radik·oarne ebl·as
          form·i per ĝi apud·met·ajn kun·met·aĵ·ojn sen emfaz³·o pri tio, ke ne
          tem·as pri sufiks·o-id·a uz·o.

font·o-ar·o, font·a ar·o

                (de {rilat·o} ) La unu·a {ar·o} de la {kartezi⁽⁺⁾·a produt⁽⁺⁾·o} ,
                kies sub·ar·o ĝi est·as: refleksiv⁽⁺⁾·a rilat·oen ĉi tiu rilat·o
                font·o-ar·o kaj cel·o-~o est·as sam·a .

          Rim.: ĉi-senc·e trov·ebl·as ankaŭargument·ar·o“ , sed termin·o
          simetri¹·a alcel·o-ar·oŝajn·is al ni prefer·ind·a. Not·u, ke font·a
          kaj cel·a ar·oj est·as noci⁽⁺⁾·oj, uz·at·aj precip·e, kiam la rilat·o est·as
          konsider·at·a kiel unu-  plur⁴·-~senc·a funkci¹·o. Tamen la noci⁽⁺⁾·oj
          est·as prav·ig·it·aj ankaŭ kadr·e de intern·aj rilat·oj, oft·e
          prezent·ebl·aj per {grafe⁽⁺⁾·oj} . Element¹·o est·as en la cel·a ar·o, se
          ĝi·n traf·as sag·o, kaj en la font·a ar·o, se sag·o el·ir·as de ĝi.

kvocient²·a ar·o

                (de {ekvivalent⁽⁺⁾·o-rilat·o} ) {Ar·o} de ĉiu·j ĝi·aj
                {ekvivalent⁽⁺⁾·o-klas·oj} : la kvocient²·an ar·on de rilat·o  en
                 oni sign·as per  ; ĉi tiu operaci¹·o pov·as est·i
                konsider·at·a ne·formal²·e kiel la divid·o de la ar·o per la
                ekvivalent⁽⁺⁾-rilat·o kaj la rezult²·o est·as ne inter·kovr·ant·aj
                ekvivalent⁽⁺⁾·o-klas·oj, de ĉi tie est·as la nom·okvocient²·a ar·o“
                .

          Rim.: Trov·ebl·as ĉi-senc·e ankaŭkvocient²·ar·o“ (en ), kiu·n ni ne
          konsider·as bon·e for·mit¹·a, kvocient²·a spac·o“ (en ).

mal·plen·a ar·o

                La {ar·o} , kiu en·hav·as neniu·n element¹·on: la mal·plen·an ar·on
                oni sign·as per  ; mal·plen·a ar·o est·as sub·ar·o de ĉiu ar·o;
                0 est·as la nombr·o de element¹·oj en mal·plen·a ar·o .

ord·a ar·o

                {Ar·o} , konsider·at·a kun·e kun {ord·o-rilat·o} super ĝi: ord·an
                ar·on oni oft·e sign·as per skrib·aĵ·o de la tip¹·o  ; en
                matematik¹·o, la preciz·a supr·a rand·o de ord·a ar·o  est·as
                la plej mal·grand·a er·o kiu est·as pli grand·a ol  egal·a al
                ĉiu er·o de  . Specif⁹·a ord·a ar·o: {latis⁽⁺⁾·o} ; Specif⁹·aj
                element¹·oj en ord·a ar·o: {antaŭ·ant·o} , {postanto} ,
                {suprem⁽⁺⁾·o} , {infim⁽⁺⁾·o} , {bar·o} , {maksimum³·o} , {minimum³·o} ;
                Bild¹·ig·oj super ord·a ar·o, kun specif⁹·aj ec·oj: {barit⁽⁺⁾·a} ,
                {kresk·ant·a} , {mal·kresk·ant·a} , {monoton⁶·a} .

sub·ar·o

                (de ar·o  ) {Ar·o}  , kies {element¹·oj} aparten·as al
                 : ĉiu ar·o est·as sub·ar·o de si mem; la sub·ar·oj de 
                konsist·ig·as ar·on, nom·at·an ar·o de ĉiu·j sub·ar·oj de  kaj
                foj·e sign·at·an per  ; geometri¹·a figur·o est·as koneks⁽⁺⁾·a
                sub·ar·o de la eben·o  de la spac·o . {inkluziv²·i.}

super·ar·o

                (de ar·o  ) Tia {ar·o} , ke  est·as {sub·ar·o} de ĝi;
                algebr¹·aj nombr·oj (super·ar·o de la racional⁽⁺⁾·aj nombr·oj) .

   [artikol-versi⁹·o: 1.140 2024/01/27 01:22:00 ]
     __________________________________________________________________