vidu ankaŭ la klarigojn
-as

-as

          Verb·a fin·aĵ·o de la prezenc⁽⁺⁾·o, uz·at·a:

        a)
                dum la pri·parol·at·a okaz·o: tie est·as tut·e lum·e, ĉar tie
                brul·as pli ol cent lamp·oj ; ĉu vi vid·as tie la grand·an
                arb·on ? kiom vi vol·as hav·i ?

        b)
                por esprim·i io·n ĝeneral¹·e valid⁴·an, regul·on ks: la
                fundament·o de Esperant·o dev·as plej sever·e rest·i absolut·e
                sen·ŝanĝ·a ; akv·o kaj pan·o serv·as al san·o ; ·o tro matur·a
                ne est·as plezur·a ;

        c)
                rilat·ig·i du sam+temp·ajn afer·ojn, kiu·j pov·as okaz·i iam ajn:
                kiu vol·as perfekt·iĝ·i en Esperant·o, al tiu mi rekomend·as la
                divers·ajn lern·o-libr·ojn kaj vort·ar·ojn ; ven·is la temp·o,
                kiam oni far·as la farun-ofer·ojn ; kiam alt·iĝ·as virt·ul·oj, la
                popol·o ĝoj·as, sed kiam reg·as mal·virt·ul·o, la popol·o ĝem·as .

   [artikol-versi⁹·o: 1.3 2018/11/17 13:10:13 ]
     __________________________________________________________________