-at/

-at

          {Sufiks⭑·o} de⭑ pasiv¹·a {particip⭑·o} , kiu prezent⭑·as ag⭑·on aŭ⭑ stat⭑·on
          de⭑ ĝi⭑·a objekt⭑·o dum⭑ la⭑ ag⭑·o, t.e. la⭑ ag⭑·o ankoraŭ⭑ ne⭑ fin⭑·iĝ·is en⭑ la⭑
          pri·parol⭑·at·a moment⭑·o, tio apart⭑·e inkluziv²·as sen·ĉes⭑·ajn kaj⭑
          ripet⭑·iĝ·ant·ajn afer⭑·ojn: oni pov⭑·u facil⭑·e trov⭑·i la⭑ proverb⭑·ojn,
          trakt⭑·ant·ajn pri⭑ ĉia dezir⭑·at·a tem⭑·o ; bat⭑·ant·o pov⭑·as argument⭑·i,
          batat⁽⁺⁾·o dev⭑·as silent⭑·i ; bon⭑·o posed⭑·at·a ne⭑ est⭑·as ŝat⭑·at·a ; eĉ⭑ vulp⭑·o
          plej⭑ ruz⭑·a fin⭑·e est⭑·as kapt⭑·at·a ; en⭑ ĉiu·j okaz⭑·oj (tre⭑ mal·oft⭑·aj),
          kiam⭑ la⭑ simpl⭑·a uz⭑·ad·o de⭑ „aĵ“ pov⭑·as don⭑·i ia·n mal·kompren⭑·iĝ·on, ni
          pov⭑·as ja⭑ tre⭑ bon⭑·e help⭑·i al⭑ ni per⭑ la⭑ uz⭑·ad·o de⭑ particip⭑·o aktiv⭑·a
          aŭ⭑ pasiv¹·a (ekzempl⭑·e „ŝmir⭑·ant·aĵ·o“ kaj⭑ „ŝmir⭑·at·aĵ·o“ [sed⭑ ni ne⭑]
          dev⭑·as sen·bezon⭑·e […] uz⭑·i ekzempl⭑·e la⭑ long⭑·ajn form⭑·ojn „est⭑·ant·aĵ·o“,
          „kresk⭑·ant·aĵ·o“, aŭ⭑ „sen·dat⭑·aĵ·o“, „kraĉ⭑·at·aĵ·o“ .

atismo

          {Temp⭑·ism·o} : en⭑ 1989 la⭑ Akademi¹·o de·nov⭑·e rezoluci⁹·is por⭑ la⭑ itismo
          kaj⭑ kontraŭ⭑ la⭑ atismo ; kiam⭑ la⭑ atismo ek·ir⭑·ig·is la⭑ fantom⭑·on de⭑
          la⭑ re·for·mem⭑·o, ĝi apenaŭ⭑ suspekt⭑·is kia·jn konsekvenc⭑·ojn tiu mis·aĵ⭑·o
          provok⁴·os .

   Rim.: Por⭑ disting⭑·i du⭑ kontraŭ⭑·ajn senc⭑·ojn de⭑ la⭑ sam⭑·a prepozici⭑·o „ {de⭑}
   “, nom⭑·e la⭑ ag⭑·ant·on dis⭑~de⭑ la⭑ objekt⭑·on,  propon⭑·as la⭑
   uz⭑·on de⭑ „ate de⭑“ en⭑ la⭑ senc⭑·o {far⭑·e de⭑} : la⭑ murd⁴·o ate de⭑ la⭑ polic⭑·an·o
   (= la⭑ polic⭑·an·o murd⁴·as iu·n) . Vd ankaŭ⭑ {-ant-} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.13 2023/02/13 22:31:34 ]
     __________________________________________________________________