atent⭑·/·a

atent⭑·i

   (x)

   1.
          Turn⭑·i kaj⭑ fiks¹·i si⭑·an spirit⭑·on al⭑: la⭑ cezar⁽⁺⁾·o mem⭑ […] ne·mult⭑·e
          atent⭑·is ĝis⭑ nun⭑ la⭑ spektakl¹·on ; atent⭑·u la⭑ voj⭑·on, laŭ⭑ kiu vi ir⭑·is
          ; [ŝi ven⭑·is] por⭑ atent⭑·i la⭑ parol⭑·ojn de⭑ Paŭl⭑·o ; bon⭑·e atent⭑·u, por⭑
          ke⭑ la⭑ kruĉ⭑·o ne⭑ fal⭑·u en⭑ la⭑ mar⭑·on ; detal⭑·oj ne·sufiĉ⭑·e atent⭑·at·aj ĝis⭑
          tiam⭑ ; se⭑ lup⭑·o ek·pent⭑·is, ŝaf⭑·o atent⭑·u ; okul⭑·o ne⭑ atent⭑·as, dors⭑·o
          ek·sent⭑·as. {aŭskult⭑·i} , {observ⭑·i} {gard⭑·i} , {mal·dorm⭑·i} , {streĉ⭑·i}
          , {zorg⭑·i}

   2.
          Rigard⭑·i kiel⭑ grav⭑·an, {zorg⭑·i} , {sekv⭑·i} , {obe⭑·i} , {respekt⭑·i} :
          atent⭑·i la⭑ konsil⭑·ojn don⭑·it·ajn; ne⭑ atent⭑·u mensog⭑·ajn vort⭑·ojn ; li
          ne⭑ sufiĉ⭑·e atent⭑·is la⭑ risk⭑·ojn ; regul⭑·o rekomend⭑·as tre⭑ atent⭑·i la⭑
          etiket³·on ; kiu ne⭑ atent⭑·as la⭑ se⭑, tiu sent⭑·as la⭑ ve⭑ .

atent⭑·a

          Turn⭑·ant·a kaj⭑ fiks¹·ant·a si⭑·an spirit⭑·on al⭑ io: li pet⭑·as, ke⭑ mi est⭑·u
          atent⭑·a ; ili obe⭑·as mi·n per⭑ atent⭑·aj orel⭑·oj ; li aŭskult⭑·is kun⭑ […]
          vizaĝ⭑·o atent⭑·a kaj⭑ sever⭑·a ; ekzamen⭑·o tre⭑ atent⭑·a de⭑ ĉiu objekt⭑·o ;
          ĉiu atent⭑·a aŭskult⭑·ant·o pov⭑·as mem⭑ konvink⭑·iĝ·i, ke⭑ en⭑ la⭑ pli·mult⭑·o
          de⭑ la⭑ publik⭑·e far⭑·at·aj parol⭑·ad·oj trov⭑·iĝ·as sufiĉ⭑·a kvant⭑·o ne⭑ nur⭑ da⭑
          lingv⭑·aj erar⭑·oj, sed⭑ ankaŭ⭑ da⭑ ĉia+spec⭑·aj ali⭑·aj ; tiu ĉi⭑ opini⭑·o […]
          post⭑ pli⭑ atent⭑·a pri·pens⭑·o baldaŭ⭑ montr⭑·iĝ·us al⭑ ĉiu kiel⭑ bel⭑·a ; mi
          vid⭑·is ili⭑·an saĝ⭑·e atent⭑·an rigard⭑·on .

atent⭑·ig·i

   (tr)

          Turn⭑·i la⭑ atent⭑·on de⭑ iu al⭑ io: atent⭑·ig·i iu·n pri⭑ sur·skrib⭑·o,
          danĝer⭑·o; ili atent⭑·ig·is li·n, ke⭑ la⭑ vintr⭑·o al·proksim⭑·iĝ·as ; [ili]
          atent⭑·ig·is ĉiu·n pri⭑ si⭑·a valor⭑·o ; oni de⭑ temp⭑·o al⭑ temp⭑·o est⭑·as
          atent⭑·ig·at·a pri⭑ tio, ke⭑ ni est⭑·as nenio, eĉ⭑ se⭑ oni sid⭑·as tiel⭑ alt⭑·e
          kiel⭑ mi ; mi tuj⭑ en⭑ la⭑ komenc⭑·o atent⭑·ig·as vi·n, ke⭑ mi⭑·a parol⭑·o ne⭑
          est⭑·as io oficial⭑·a ; nur⭑ unu⭑ vort⭑·o ŝi·n atent⭑·ig·is .

atent⭑·o

          Ag⭑·o aŭ⭑ stat⭑·o de⭑ tiu, kiu atent⭑·as: li aŭskult⭑·is […] kun⭑ grand⭑·a
          atent⭑·o ; vi ne⭑ don⭑·as vi⭑·an atent⭑·on ; sur⭑ li⭑·an fi·lin⭑·on turn⭑·is si⭑·an
          atent⭑·on grand⭑·a sinjor⭑·o ; al⭑ ŝi vi dev⭑·as nun⭑ dediĉ⭑·i vi⭑·an atent⭑·on
          ; de·turn⭑·i la⭑ atent⭑·on ; ne⭑ met⭑·int·e atent⭑·on sur⭑ la⭑ raport⭑·on de⭑ la⭑
          komisi⭑·o ; plej⭑ mult⭑·e al·tir⭑·is al⭑ si la⭑ atent⭑·on […] bel⭑·a kastel⭑·o
          el⭑ paper⭑·o ; de⭑ leg⭑·ad·o sen⭑ atent⭑·o ne⭑ riĉ⭑·iĝ·as la⭑ prudent⭑·o .

mal·atent⭑·i

          Ne⭑ konsider⭑·i atent⭑·ind·a, {bagatel⭑·ig·i} , {ignor²·i} : mal·atent⭑·i la⭑
          riproĉ⭑·ojn; demand⭑·u la⭑ vojaĝ⭑·ant·ojn, kaj⭑ ne⭑ mal·atent⭑·u ili⭑·ajn
          atest⭑·ojn ; ĉio est⭑·as pret⭑·a, ven⭑·u al⭑ la⭑ edz⭑·iĝ·a fest⭑·o ― sed⭑ ili
          mal·atent⭑·is, kaj⭑ for·ir⭑·is ; povr⁽⁺⁾·a kamp⭑·ar·an·o sid⭑·ant·a […] en⭑ angul⭑·o,
          tiu pri·rid⭑·at·a kaj⭑ mal·atent⭑·at·a ; li oft⭑·e mal·atent⭑·as la⭑
          dec⭑+reg⭑·ul·ojn, kaj⭑ li⭑·a gaj⭑·o degener⭑·as en⭑ frenez⭑·on ; ŝi tut⭑·e
          mal·atent⭑·is tiu·jn ĉi⭑ vort⭑·ojn ; vi mal·atent⭑·u mi⭑·an aĝ⭑·on! – mi
          sent⭑·as mi·n tiel⭑ jun⭑·a, kvazaŭ⭑ mi est⭑·as kun⭑ vi sam⭑+aĝ⭑·a !
          {mal·respekt⭑·i} , {neglekt⁸·i} , {preter·atent⭑·i} , {preter·vid⭑·i}

mal·atent⭑·ig·i

   (tr)

          Perturb⁽⁺⁾·i ies⭑ atent⭑·on, {de·turn⭑·i} li⭑·an spirit⭑·on de⭑ iu tem⭑·o;
          {distr⭑·i^1} : li⭑·a am⭑·ant·in·o en·ir⭑·is en⭑ la⭑ kajut⭑·on de⭑ la⭑ pord⭑·ist·o
          por⭑ li·n mal·atent⭑·ig·i ; nur⭑·a orient⭑·iĝ·o al⭑ propr⭑·a bon⭑~fart⭑·o
          mal·atent⭑·ig·as pri⭑ komun⭑·aj bon⭑·oj . {distr⭑·i^1} {de·log⭑·i} , {de·vi⭑·ig·i}

preter·atent⭑·i

          Ne⭑ {rimark⭑·i} pro⭑ mank⭑·o de⭑ atent⭑·o, {neglekt⁸·i} : rest⭑·as unu⭑
          ebl⭑·ec·o, kiu·n vi ne⭑ rajt⭑·as preter·atent⭑·i […], iu pov⭑·is sub·aĉet⭑·i la⭑
          gard⭑·ist·on ; teatr⭑·a verk⭑·ist·o, kiu·n oni ne⭑ rajt⭑·us preter·atent⭑·i,
          est⭑·as la⭑ Svis⁽⁺⁾·o  ; se⭑ li vol⭑·as far⭑·i esplor⭑·ojn pri⭑
          iu ajn⭑ medicin¹·a branĉ⭑·o, li nepr⭑·e dev⭑·as sci⭑·i 3 - 4 fremd⭑·ajn
          lingv⭑·ojn, se⭑ li ne⭑ vol⭑·as preter·atent⭑·i en⭑ si⭑·a labor⭑·o grav⭑·ajn
          kontribu³·aĵ·ojn .

pri·atent⭑·i

          Zorg⭑·e atent⭑·i pri⭑ iu aŭ⭑ io: nun⭑ ek·kur⭑·u, sed⭑ pri·atent⭑·u la⭑
          mal·grand⭑·an knab⭑·in·on ; li hav⭑·is neniu·n, kiu pov⭑·us pri·atent⭑·i la⭑
          mal·grand⭑·an Krist⭑-in⭑·on ; ili ne⭑ pri·atent⭑·as unu⭑ la⭑ ali⭑·an, ne⭑
          kompren⭑·as, kio·n unu⭑ signif⭑·as al⭑ la⭑ ali⭑·a ; ŝi ricev⭑·is ge·frat⭑·ojn,
          kaj⭑ tiam⭑ est⭑·is tiom⭑ mult⭑·e por⭑ vart⭑·i, fleg⭑·i kaj⭑ pri·atent⭑·i ; mi ja⭑
          vid⭑·is la⭑ anonc⭑·ojn, sed⭑ ne⭑ pri·atent⭑·is ili·n ; la⭑ princip⭑·o ke⭑ ĉiu
          pri·atent⭑·u si⭑·an propr⭑·an afer⭑·on rival⭑·as la⭑ saĝ⭑·ec·on kaj⭑ prudent⭑·on
          kaj⭑ kuraĝ⭑·on de⭑ la⭑ civit³·o . {vart⭑·i^1} , {zorg⭑·i^1}

sen·atent⭑·a

          Ne⭑ atent⭑·ant·a: kia sen·atent⭑·a supr⭑·aĵ·a pri·juĝ⭑·o! ; la⭑ aĉet⭑·ant·a
          sinjor⭑·o […] rigard⭑·is ŝi·n per⭑ sen·atent⭑·a okul⭑·o ; ŝi lud⭑·is
          sen·atent⭑·e kun⭑ la⭑ long⭑·aj pend⭑·ant·aj orel⭑·oj ; ŝi sid⭑·is sen·atent⭑·a,
          kvazaŭ⭑ ŝi fantazi¹·us pri⭑ io . {blind⭑·a^2}

sen·atent⭑·e al⭑

   (prepozici⭑·aĵ·o)

          Ne⭑ atent⭑·ant·e... ne⭑ en·kalkul⭑·ant·e... {sen·rigard⭑·e al⭑} : li vol⭑·as
          en·konduk⭑·i scienc⭑·ajn termin⭑·ojn, tut⭑·e sen·atent⭑·e al⭑ la⭑ jam⭑
          ekzist⭑·ant·a tradici¹·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.52 2023/12/18 07:25:23 ]
     __________________________________________________________________