atut⭑·/·o

atut⭑·o

   1.
          Gajn⭑·ig·a {kolor⭑·o} en⭑ la⭑ kart⭑-lud⭑·oj: la⭑ pastr⭑·o […] kovr⭑·is li⭑·an as⭑·on
          per⭑ atut⭑·o ; por⭑ sci⭑·i la⭑ ver⭑·on, ŝi lud⭑·is si⭑·an last⭑·an atut⭑·on ;

   2.
          {Rimed⭑·o} don⭑·ant·a {avantaĝ⁸·o} n: Antoni⁽⁺⁾·o montr⭑·as si⭑·an plej⭑ fort⭑·an
          atut⭑·on: la⭑ testament⭑·on de⭑ Cezar⁽⁺⁾·o ; li⭑·a ĉef⭑·a profesi⭑·a atut⭑·o est⭑·as
          li⭑·aj okul⭑·oj, kaj⭑ efektiv⭑·e, li⭑·a manier⭑·o vid⭑·e inspekt²·i ; 
          mem⭑ en⭑ 1928 iniciat⭑·is la⭑ atut⭑·on de⭑ SAT, la⭑ Plen⭑·an Vort⭑·ar·on ;
           hav⭑·as esenc⭑·ajn atut⭑·ojn: ĝi est⭑·as mal·ferm⭑+kod⁹·a kaj⭑
          sen·pag⭑·e uz⭑·ebl·a .

atut⭑·i

   (ntr)

          Met⭑·i, lud⭑·i atut⭑·on: last⭑+instanc²·e mi atut⭑·as .

mal·atut⭑·o

          Sen·valor⭑·a kart⭑·o (figur⭑·e: {ĝen⭑·aĵ·o} ): mal·atut⭑·oj de⭑ la⭑ esperant⭑·a
          editor⁽⁺⁾·ad·o est⭑·as ver⭑+ŝajn⭑·e tri⭑ […] .

super·atut⭑·i

   (x)

          Met⭑·i super⭑·an atut⭑·on en⭑ la⭑ batal⭑·on: cert⭑·e, tiel⭑ ni pov⭑·us
          super·atut⭑·i la⭑  ’ojn, tiu·n fav⭑·an band⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/28 08:33:10 ]
     __________________________________________________________________