vidu ankaŭ la klarigojn
aŭd⭑·/·i
aŭd⭑·i
(tr)
1.
{Sent⭑·i} , percept¹·i per⭑ la⭑ orel⭑·oj: orel⭑·ojn ili hav⭑·as, sed⭑ ne⭑
aŭd⭑·as ; vi⭑·an voĉ⭑·on mi aŭd⭑·is en⭑ la⭑ ĝarden⭑·o ; mi aŭd⭑·is la⭑ ĝem⭑·ad·on
; boj⭑·as hund⭑·id·o kiel⭑ ĝi aŭd⭑·as de⭑ hund⭑·oj ; li aŭd⭑·as muzik⭑·on ; li
kuŝ⭑·is sen·mov⭑·e kelk⭑·ajn minut⭑·ojn, prov⭑·ant·e aŭd⭑·i si⭑·an intern⭑·on .
{aŭskult⭑·i}
2.
{Sci⭑·iĝ·i} per⭑ aŭd⭑·ad·o: mi aŭd⭑·is mult⭑·on pri⭑ vi; mi aŭd⭑·is, ke⭑ vi
rezign³·as vi⭑·an posten⭑·on; kie ĵur⭑·on vi aŭd⭑·as, mal·bon⭑·on suspekt⭑·u ;
kiu ĉio·n sen·pri·pens⭑·e parol⭑·as, aŭd⭑·os tio·n, kio·n li ne⭑ vol⭑·as ; kiu
aŭd⭑·is unu⭑·an, ankaŭ⭑ aŭd⭑·u la⭑ du⭑·an (ne⭑ ignor²·u tio·n, kio ne⭑ plaĉ⭑·as
al⭑ vi) ; pri⭑ […] mal·feliĉ⭑·o vi cert⭑·e aŭd⭑·as ĉiu·n tag⭑·on ; oni aŭd⭑·as
[…] dub⭑·em·an opini⭑·on ; kiu ne⭑ rid⭑·et·is, tio·n aŭd⭑·ant·e ? {ek·sci⭑·i} ,
{kompren⭑·i}
aŭd⭑·o
1.
{Aŭd⭑·ad·o} : unu⭑ vid⭑·o taŭg⭑·as pli⭑ ol⭑ dek⭑ aŭd⭑·oj ; ne⭑ laŭ⭑ la⭑ aŭd⭑·o de⭑
si⭑·aj orel⭑·oj li el·dir⭑·ad·os verdikt¹·ojn ; li⭑·a rigard⭑·o kaj⭑ aŭd⭑·o
svag⁽⁺⁾·iĝ·is ; mis·aŭd⭑·o ;
2.
{aŭd⭑-pov⭑·o}
aŭd⭑·a
Koncern⭑·ant·a la⭑ aŭd⭑·ad·on: frekvenc⁽⁺⁾·o detekt⁽⁺⁾·ebl·a per⭑ la⭑ aŭd⭑·a sistem⭑·o
; la⭑ aŭd⭑·a sub·frekvenc⁽⁺⁾·o est⭑·as 7,74 MHz ; aŭd⭑·a sistem⭑·o .
aŭd⭑·ad·o
Sent⭑·ad·o de⭑ son⭑·oj: aŭd⭑·ad·o de⭑ instru⭑·o ; ne⭑ plen⭑·iĝ·as la⭑ orel⭑·o de⭑
aŭd⭑·ad·o ; revoluci¹·a nov⭑·a manier⭑·o de⭑ aŭd⭑·ad·o ; ni⭑·a aŭd⭑·ad·o
al·kutim⭑·iĝ·is [...] al⭑ la⭑ ja⭑ tre⭑ „mal·ĝust⭑·aj“ terci⁽⁺⁾·oj kaj⭑ sekst⁽⁺⁾·oj .
aŭd⭑·ig·i
(tr)
Far⭑·i aŭd⭑·ebl·an son⭑·on: leon⭑·id·o aŭd⭑·ig·is si⭑·an voĉ⭑·on ; la⭑ tondr⭑·o
aŭd⭑·ig·ad·is bru⭑·e frap⭑·on post⭑ frap⭑·o ; sen·son⭑·an kvak⁽⁺⁾·ad·on ŝi de⭑ temp⭑·o
al⭑ temp⭑·o aŭd⭑·ig·ad·is, tut⭑·e tiel⭑, kiel⭑ aŭd⭑·ig·as infan⭑·o, kiam⭑ ĝi
ĝem⭑·as en⭑ sonĝ⭑·o .
aŭd⭑·il·o
Aparat¹·o, ten⭑·at·a proksim⭑·e al⭑ la⭑ orel⭑·o kaj⭑ trans·form⭑·ant·a elektr¹·an
kurent⁸·on en⭑ son⭑·on: li lev⭑·is la⭑ aŭd⭑·il·on (de⭑ telefon¹·o) .
{aŭskult⭑·il·o}
mis·aŭd⭑·i
Aŭd⭑·i mal·ĝust⭑·e; kompren⭑·i io·n, kio ne⭑ est⭑·is dir⭑·it·a: ŝi mis·aŭd⭑·is
mi⭑·ajn vort⭑·ojn mi ne⭑ dir⭑·is pli⭑ mal·dik⭑·a, sed⭑ pli⭑ dik⭑·a ; „vi
mis·aŭd⭑·is, Jano,“ ŝi dir⭑·is per⭑ tre⭑ strang⭑·a voĉ⭑·o, […] laŭ⭑ manier⭑·o
incit⭑·e ne·kompren⭑·ebl·a ; se⭑ mi ne⭑ mis·aŭd⭑·is, vi bon⭑~vol⭑·is dir⭑·i, ke⭑
Jesu³·o neniam⭑ ekzist⭑·is, ĉu⭑? ? {mis·kompren⭑·i}
ne·aŭd⭑·it·a
1.
Sen⭑, ke⭑ oni aŭd⭑·as io·n: ŝi⭑·a sen·fort⭑·iĝ·int·a voĉ⭑·o tim⭑·is la⭑ strat⭑·an
bru⭑·on, en⭑ kiu ĝi dev⭑·us dron⭑·i ne·aŭd⭑·it·a .
2.
Ne⭑ jam⭑ aŭd⭑·it·a, ne·kred⭑·ebl·a, sen·ekzempl⭑·a: tio ĉi⭑ est⭑·is ne·aŭd⭑·it·a,
ne·kred⭑·ebl·a mok⭑·o de⭑ la⭑ sort⭑·o ; ne·aŭd⭑·it·a projekt⭑·o ; terur⭑·a,
ne·natur⭑·a, ne·aŭd⭑·it·a .
kap⭑-aŭd⭑·il·o
Aparat¹·o kun⭑ {aŭd⭑·il·o} , fiks¹·it·a sur⭑ la⭑ kap⭑·o aŭ⭑ en⭑ la⭑ orel⭑·oj: mi⭑·a
kap⭑-aŭd⭑·il·o flug⭑·is de⭑ sur⭑ mi⭑·a kap⭑·o ; hom⭑·et·oj kun⭑ kap⭑-aŭd⭑·il·oj kaj⭑
magnetofon⁹·oj .
aŭd⭑-pov⭑·o, aŭd⭑-kapabl⭑·o
{Sens⁸·o} , per⭑ kiu oni percept¹·as son⭑·ojn: mi hav⭑·as tre⭑ bon⭑·an
aŭd⭑-pov⭑·on ; kiel⭑ 16-jar⭑·ul·o perd⭑·is si⭑·an aŭd⭑-kapabl⭑·on ; se⭑
mi⭑·a aŭd⭑-kapabl⭑·o pov⭑·us kapt⭑·i ĉiu·n bru⭑·on en⭑ la⭑ mond⭑·o, mi aŭd⭑·us
li⭑·ajn paŝ⭑·ojn ; [ĉar⭑ mult⭑·e oni] skrib⭑·as, Esperant⭑·o […] est⭑·as
sen·dub⭑·e preskaŭ⭑ tiom⭑ util⭑·a al⭑ la⭑ surd⭑·ul·oj kiom⭑ al⭑ aŭd⭑·o-pov⭑·aj .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.145 2023/12/12 19:23:56 ]
__________________________________________________________________