vidu ankaŭ la klarigojn
aŭdac⁸·/·i

aŭdac⁸·i

   (ntr)

   1.
          {Risk·i} far·i io·n, malgraŭ la danĝer·oj  mal·help·oj; {mal·tim·i} :
          la du unu·aj, kiu·j aŭdac⁸·is ekscit·i la popol·on kontraŭ Cezar⁽⁺⁾·o,
          est·as kapt·it·aj ; li aŭdac⁸·is la aventur·on el·ŝip·iĝ·i ; ĉu mi aŭdac⁸·u
          pet·i iu·n knab·in·on al danc·ad·o ? vert·iĝ·o-don·a centr·a alt·aĵ·o, kiu·n
          temp·o ne aŭdac⁸·is tuŝ·i, kron·it·a de preĝ·ej·o .

   2.
          {Risk·i} far·i io·n spit·ant·e la dec·on  kutim·ojn: ili est·as nur
          serv·ist·oj, mi tut·e ne pov·is kompren·i, kiel ili aŭdac⁸·is propon·i
          al mi la frukt·ojn de si·a mastr·o ; mi est·is konstern·it·a, kiel li
          aŭdac⁸·as tio·n asert¹·i, mi ja tamen pli bon·e sci·as ; ĉiu·j
          surpriz·iĝ·is pri li·a sen·emoci³·a dir·o tiu+rilat·e, sed neniu aŭdac⁸·is
          far·i demand·ojn ; kiel diabl·e vi aŭdac⁸·as akuz³·i mi·n pri ŝtel·o ?
          foj·e li aŭdac⁸·is deklar¹·i, ke la kanjon⁽⁺⁾·o de Kolorad⁽⁺⁾·o est·as pli
          bel·a ol la val·o de la Taj⁽⁺⁾·o en Hispani⁽⁺⁾·o ; kiu aŭdac⁸·as opini·i
          liber·e pri la manifest¹·o, la kooperativ⁹·o  la grafik⁹·a aspekt¹·o de
          la revu²·o, tiu pun·end·e pek·as .

aŭdac⁸·a

          Aŭdac⁸·o-plen·a, risk·em·eg·a, {mal·tim·a} : aŭdac⁸·a pamflet³·o, rev·o,
          paradoks·o, koket·ec·o, entrepren·o, mien·o, ŝtel·ist·o; neniu el la
          knab·oj est·is pli aŭdac⁸·a kaj bub·ec·a ol ŝi ; aŭdac⁸·aj ge·patr·oj […]
          ne hezit³·is en·konduk·i [tiu·n lingv·on]  en la famili·an viv·on ;
          li·aj vers·oj per aŭdac⁸·aj ritm¹·o-ŝanĝ·oj sub·strek·as la dis·volv·iĝ·on de
          li·a inspir·o ; si·an iom hispan·ec·an ekster·aĵ·on […] li sub·strek·is
          per agrabl·a, tamen iom aŭdac⁸·a vest·aĵ·o ; stel·ul·in·o, tut+mond·e
          kon·at·a pro si·aj aŭdac⁸·aj dekolt¹·aĵ·oj ; aŭdac⁸·a ŝtel·o okaz·is hieraŭ
          nokt·e, unu hor·on post la ferm·o de la foir·o . {kuraĝ·a} ,
          {risk·em·a}

   Rim.: Pri la sinonim¹·oj vd {rimark·on ĉekuraĝ·a“} .

aŭdac⁸·o

   1.
          Ag·o  sin⁸-ten·o de iu, kiu {aŭdac⁸·as^1} : mi descend⁽⁺⁾·is de la tabl·o
          kun la aŭdac⁸·o de la profet·oj, kaj kun·plekt·int·e mi·ajn brak·ojn sur
          mi·a brust·o mi firm·e okul·en rigard·is la kirl³·iĝ·ant·an amas·on de la
          frenez·ul·oj .

   2.
          Ag·o  sin⁸-ten·o de iu, kiu {aŭdac⁸·as^2} : mi konstern·iĝ·is pro la
          aŭdac⁸·o, ke li pov·as sen·konscienc·e kaj cinik²·e kalumni·i ni·an
          soci³·on .

mal·aŭdac⁸·a

          Embaras·iĝ·em·a, ĝen·iĝ·em·a, al kiu mank·as mem·fid·o, kiu antaŭ·tim·as
          mal·obe·i dec·on  kutim·on: li est·is tro mal·aŭdac⁸·a por demand·i pri
          tio; mal·aŭdac⁸·a rigard·o, rid·et·o; ĉu ĝi (  ) rajt·as en·konduk·i
          hierarki³·ojn en la inter·naci·an jur·on, kiam tiu jur·o mem est·as
          ĉi-rilat·e tiom mal·aŭdac⁸·a ?

   {timid⁽⁺⁾·a} {hont·em·a} , {sin⁸+ĝen·a^2} , {modest·a^1} , {tim·em·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.30 2023/10/28 08:33:10 ]
     __________________________________________________________________