aŭdienc¹·/·o

aŭdienc¹·o

          {Akcept⭑·o} de⭑ oficial⭑·ul·o al⭑ vizit⭑·ant·oj: ili pet⭑·as aŭdienc¹·on ĉe⭑ la⭑
          re·ĝin²·o ; [ŝi] ordon⭑·is al⭑ mi pet⭑·i aŭdienc¹·on de⭑ vi⭑·a sankt⭑·ec·o ;
          pet⭑·i aŭdienc¹·on de⭑ la⭑ ministr¹·o ; post⭑ la⭑ du⭑·a akt¹·o de⭑ la⭑ teatr⭑·aĵ·o
          mi pet⭑·is aŭdienc¹·on ĉe⭑ la⭑ reĝisor⁹·o, kiu komenc⭑·e ne⭑ vol⭑·is akcept⭑·i
          mi·n ; la⭑ unu⭑·a aŭdienc¹·o ne⭑ daŭr⭑·is pli⭑ ol⭑ du⭑ aŭ⭑ tri⭑ minut⭑·ojn, kaj⭑
          ŝajn⭑·e ne⭑ est⭑·is tre⭑ kontent⭑·ig·a por⭑ ĉiu·j koncern⭑·at·oj ; antaŭ⭑ ol⭑
           el·ir⭑·is el⭑ la⭑ aŭdienc¹·ej·o, la⭑ ĉambelan⭑·o en·las⭑·is ĵus⭑
          al·ven⭑·int·an oficir⭑·on ; tie la⭑ re·gant⭑·o de⭑ la⭑ Babel⁽⁺⁾·a imperi⭑·o don⭑·is
          fru⭑+maten⭑·ajn aŭdienc¹·ojn ; dispon⭑·ebl·as la⭑ not⭑·oj rilat⭑·e la⭑
          aŭdienc¹·ojn de⭑ Pi⭑·o la⭑ 11a kun⭑ diplomat⭑·oj akredit⁽⁺⁾·it·aj ĉe⭑ la⭑ Sankt⭑·a
          Seĝ⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.17 2023/04/10 18:22:01 ]
     __________________________________________________________________