vidu ankaŭ la klarigojn
aŭgur⁶·/·i

aŭgur⁶·i

   (tr)

   1.
          {Diven·i} , {antaŭ·dir·i} est·ont·aĵ·on help·e de aŭgur⁶·aj sign·oj: ĝi
          est·as ja tiu pokal·o, el kiu trink·as mi·a sinjor·o, kaj li ankaŭ
          aŭgur⁶·as sur ĝi ; li dir·is: aŭgur⁶·u al mi, mi pet·as, per vi·a
          aŭgur⁶·a pov·o-sci·o, kaj el·vok·u al mi tiu·n, pri kiu mi dir·os al vi ;
          egipt⁽⁺⁾·a aŭgur⁶·ist·o komenc·is aŭgur⁶·i al la gast·oj ili·an est·ont·ec·on
          laŭ mov·iĝ·ad·o de ĉiel+ark·e kolor·aj  (or-spar⁽⁺⁾·oj), ferm·it·aj
          en kristal·a vaz·o ; oni iam aŭgur⁶·is al mi, ke Rom⁽⁺⁾·o ĉes·os ekzist·i,
          kaj mi reg·os super la tut·a Orient·o ;  du·on-jar·on mi ne aŭgur⁶·as
          al li·a re·gad·o ; la horoskop²·ist·oj […] aŭgur⁶·as la est·ont·on laŭ,
          ekzempl·e, kolor·oj de fum·o el·ir·ant·a el uzin⁽⁺⁾-tub·oj ; doktor·iĝ·ant·o
          el·labor·is test⁹·on por aŭgur⁶·i ( {prognoz¹·i} ), ĉu abiturient⁴·oj
          kapabl·os sukces·e en·ir·i universitat·an stud¹-fak·on . {profet·i^2}

   2.
          Kiel antaŭ·sign·o {anonc·i} : la sun·o, rigard·ant·e el pur~blu·a ĉiel·o,
          aŭgur⁶·is bel·an tag·on ; la temp·o komenc·is bol·ig·i si·an laf·on ĉie,
          kaj […] en la du·on-pret·a antaŭ·urb·o oni dev·is sci·i, ke la moment·a
          silent·o aŭgur⁶·as uragan¹·on . {promes·i^2}

aŭgur⁶·o

   1.
          Ag·o aŭgur⁶·i; {antaŭ·sign·o} de est·ont·aĵ·o: la am·on de la popol·o oni
          pov·is pli ĝust·e konsider·i mal·bon·a aŭgur⁶·o, kaj la skeptik¹·a
           est·is sam+temp·e superstiĉ·a ; aŭgur⁶·oj kaj sonĝ·ojtio
          lig·as si·n kun·e ; ŝajn·as al mi, ke est·is en tio ia minac·o, kvazaŭ
          aŭgur⁶·o de mal·feliĉ·o ; fals·a aŭgur⁶·o ; [ili] zorg·um·is, ĉu la
          aŭgur⁶·oj ebl·e ne prav·iĝ·os eston⁸-ta⁽⁺⁾-temp·e ; aŭgur⁶·oj de ĵurnal·ist·oj
          pri politik¹·o ne tre fid·ind·as . {omen⁽⁺⁾·o}

   2.
          En Romi⁽⁺⁾·o, antaŭ·dir·ad·o per flug·o  kant·o de bird·oj interpret¹·at·a
          kiel sign·o pri est·ont·o.

   3.
          {Aŭgur⁶·ist·o} : en la Samos⁽⁺⁾·a Her⁽⁺⁾·a-templ¹·o la aŭgur⁶·oj diven·as el la
          orbit⁴·oj de la stel·oj .

aŭgur⁶·ist·o

   1.
          {Antaŭ·dir·ist·o} anonc·ant·a okaz·ont·aĵ·ojn per interpret¹·o de
          antaŭ·sign·oj: [ĉu] trov·iĝ·i inter vi iu […] aŭgur⁶·ist·o,
          antaŭ·dir·ist·o, magi·ist·o, sorĉ·ist·o ? la Filiŝt¹⁰·oj vok·is la pastr·ojn
          kaj la aŭgur⁶·ist·ojn, kaj dir·is: kio·n ni far·u kun la kest·o de la
          Etern·ul·o ? saĝ·ul·o kaj aŭgur⁶·ist·o, kiu sci·as antaŭ·leg·i hom·ajn
          sort·ojn kaj antaŭ·dir·i est·ont·ec·an . {profet·o}

   2.
          En Romi⁽⁺⁾·o {pastr·o} interpret¹·ant·a el la flug·o  kant·o de bird·oj
          est·ont·on.

bon+aŭgur⁶·a

          Anonc·ant·a feliĉ·ig·an est·ont·aĵ·on: oni ne elekt·is ankoraŭ
          bon+aŭgur⁶·an dat·on ; la decid·o est·as bon+aŭgur⁶·a . {esper·ig·a} ,
          {favor·a^2} , {promes·o-plen·a}

mal·bon+aŭgur⁶·a

          Anonc·ant·a mal·bon·an est·ont·aĵ·on: ho, ŝi dir·is, kia mal·bon+aŭgur⁶·a
          bird·o vi est·as! ; sub tiu frunt·o de du·on-di·o trov·iĝ·is vizaĝ·o de
          simi·o […], al Ligia li ek·ŝajn·is mal·bon+aŭgur⁶·a, sed antaŭ ĉio
          abomen·a ; el la kun·prem·it·aj makzel·oj el·iĝ·ad·is mal·bon+aŭgur⁶·a
          grinc·o . {fatal¹·a} , {sinistr⁽⁺⁾·a}

man-aŭgur⁶·i

   (tr)

          Aŭgur⁶·i analiz¹·ant·e la struktur¹·on de man-plat·o: Ĉini⁽⁺⁾·o mal·permes·as
          lern·ej·an man-aŭgur⁶·ad·on .

   [artikol-versi⁹·o: 1.32 2023/10/28 08:33:10 ]
     __________________________________________________________________