vidu ankaŭ la klarigojn
aventur·/·o

aventur·o

          Ne·atend·it·a kaj {risk·a} ne·ordinar·a {okaz·aĵ·o} : ŝi rakont·is al li
          si·an tut·an aventur·on ; [li] vid·ebl·e tut·e forges·is jam si·an
          hieraŭ·an nokt·an aventur·on ; ĉi tiu bandit²·a loĝ·ant·ar·o sen·ĉes·e
          pere·is en mizer·o  milit·aj aventur·oj ; ne mal·mult·aj
          plen+kresk·ul·oj ĝu·is la fantast⁽⁺⁾·ajn aventur·ojn de Alico ; roman¹·o
          plen·a de aventur·oj . {ekspedici⁽⁺⁾·o}

aventur·em·a

          Dezir·ant·a kaj serĉ·ant·a aventur·ojn: jun·aj aventur·em·aj princ·oj ;
          mi mal·ben·is mi·an aventur·em·an sang·on, kiu post tiom da sufer·o,
          de·nov·e mi·n log·is al la mar·o ;  est·as ag·em·a knab·o,  iom
          aventur·em·a ; la anonc·o plaĉ·is al la knab·in·o, est·is tia
          fid·o-vek·ant·a, solid²·a anonc·o, kiu for·ig·is  la plej et·an
          suspekt·on pri aventur·em·ul·o . {entrepren·em·a} , {risk·em·a} ,
          {vigl·a^2}

aventur·ism·o

          Risk·em·o, iom sen·pri·pens·a aŭdac⁸·o: tio fakt¹·e est·as nenio krom
          aventur·ism·o, kiu kompar·ebl·as kun spekulaci³·a invest⁽⁺⁾·ad·o en bors·o
          kun la risk·o perd·i ĉio·n ; oni […] rezign³·as pri ĉiu+spec·aj
          fantazi¹·oj kaj aventur·ism·oj .

aventur·ist·o

          Hom·o kiu viv-ten·as si·n per ia·j aventur·oj: varm·eg·a hom·o, am·ant·o de
          vir·in·oj, aventur·ist·o, sed potenc·a karakter·o ; li·a parol·o tuj
          montr·as en li […] unu el tiu·j mult·eg·aj aventur·ist·oj, kiu·j nur
          serĉ·as okaz·on kapt·i fiŝ·ojn en mal·klar·a akv·o ; [li] amas·ig·is ar·on
          da kuraĝ·ul·oj kaj aventur·ist·oj por […] per fort·a man·o de la
          batal·il·oj el·ŝir·i nun el ni·a manla land·on .

   Rim.: PIV sugest⁹·as, keaventur·ist·oviv-ten·as si·n kutim·e _mal·honest·e_.
   Sed laŭ la logik¹·o de la sufiks·o ‚-ist‘, oni nenio·n dedukt³·u pri
   honest·ec·o. ‚Aventur·ist·opov·as okup·i si·n per aventur·oj, sam·e bon·e
   honest·e (kiel mult·aj fam·aj ekspedici⁽⁺⁾·ist·oj) kiel ankaŭ mal·honest·e
   (marod⁽⁺⁾·ist·o, uzurp·ul·o ks).

aventur·ul·o

          Hom·o aventur·ec·a, risk·em·a, vojaĝ·em·a...: mi est·os konsider·it·a kiel
          aventur·ul·o kaj liver·it·a al la polic·o, kiu facil·e re·kon·os en mi
          la ĉen-romp·int·an Herb-en·on ; por la modern¹·a aventur·ul·o ju pli
          long·a est·as flug·o, des pli bon·e, hav·ant·e aviad⁵·il·on, kies
          distanc¹-kapabl·ec·o est·as tut·e sen·fin·a, vi vol·as far·i laŭ+ebl·e pli
          mult·e ; la artikol·o pri·silent·is la rol¹·on de la ses aventur·ul·oj .

   Rim.: Laŭ PIV aventur·ul·o (jam) tra·viv·is mult·ajn aventur·ojn, sed la
   prefiks·o ‚-ul‘, nenio·n dir·as pri tio, ĉu la aventur·oj efektiv·e jam
   est·as tra·viv·it·aj  tra·viv·at·aj  tra·viv·ot·aj. Kp {adolesk⁽⁺⁾·ul·o} ,
   {mort(em)ul·o} k.a.

mis·aventur·o

          Mal·bon·a aventur·o: li tra·viv·as mult·ajn mis·aventur·ojn kaj sufer·ojn
          .

   [artikol-versi⁹·o: 1.38 2023/10/28 08:33:10 ]
     __________________________________________________________________