vidu ankaŭ la klarigojn
aventur⭑·/·o
aventur⭑·o
Ne·atend⭑·it·a kaj⭑ {risk⭑·a} ne·ordinar⭑·a {okaz⭑·aĵ·o} : ŝi rakont⭑·is al⭑ li
si⭑·an tut⭑·an aventur⭑·on ; [li] vid⭑·ebl·e tut⭑·e forges⭑·is jam⭑ si⭑·an
hieraŭ⭑·an nokt⭑·an aventur⭑·on ; ĉi⭑ tiu bandit²·a loĝ⭑·ant·ar·o sen·ĉes⭑·e
pere⭑·is en⭑ mizer⭑·o aŭ⭑ milit⭑·aj aventur⭑·oj ; ne⭑ mal·mult⭑·aj
plen⭑+kresk⭑·ul·oj ĝu⭑·is la⭑ fantast⁽⁺⁾·ajn aventur⭑·ojn de⭑ Alico ; roman¹·o
plen⭑·a de⭑ aventur⭑·oj . {ekspedici⁽⁺⁾·o}
aventur⭑·em·a
Dezir⭑·ant·a kaj⭑ serĉ⭑·ant·a aventur⭑·ojn: jun⭑·aj aventur⭑·em·aj princ⭑·oj ;
mi mal·ben⭑·is mi⭑·an aventur⭑·em·an sang⭑·on, kiu post⭑ tiom⭑ da⭑ sufer⭑·o,
de·nov⭑·e mi·n log⭑·is al⭑ la⭑ mar⭑·o ; est⭑·as ag⭑·em·a knab⭑·o, eĉ⭑ iom⭑
aventur⭑·em·a ; la⭑ anonc⭑·o plaĉ⭑·is al⭑ la⭑ knab⭑·in·o, est⭑·is tia
fid⭑·o-vek⭑·ant·a, solid²·a anonc⭑·o, kiu for·ig⭑·is eĉ⭑ la⭑ plej⭑ et⭑·an
suspekt⭑·on pri⭑ aventur⭑·em·ul·o . {entrepren⭑·em·a} , {risk⭑·em·a} ,
{vigl⭑·a^2}
aventur⭑·ism·o
Risk⭑·em·o, iom⭑ sen·pri·pens⭑·a aŭdac⁸·o: tio fakt¹·e est⭑·as nenio krom⭑
aventur⭑·ism·o, kiu kompar⭑·ebl·as kun⭑ spekulaci³·a invest⁽⁺⁾·ad·o en⭑ bors⭑·o
kun⭑ la⭑ risk⭑·o perd⭑·i ĉio·n ; oni […] rezign³·as pri⭑ ĉiu+spec⭑·aj
fantazi¹·oj kaj⭑ aventur⭑·ism·oj .
aventur⭑·ist·o
Hom⭑·o kiu viv⭑-ten⭑·as si·n per⭑ ia·j aventur⭑·oj: varm⭑·eg·a hom⭑·o, am⭑·ant·o de⭑
vir⭑·in·oj, aventur⭑·ist·o, sed⭑ potenc⭑·a karakter⭑·o ; li⭑·a parol⭑·o tuj⭑
montr⭑·as en⭑ li […] unu⭑ el⭑ tiu·j mult⭑·eg·aj aventur⭑·ist·oj, kiu·j nur⭑
serĉ⭑·as okaz⭑·on kapt⭑·i fiŝ⭑·ojn en⭑ mal·klar⭑·a akv⭑·o ; [li] amas⭑·ig·is ar⭑·on
da⭑ kuraĝ⭑·ul·oj kaj⭑ aventur⭑·ist·oj por⭑ […] per⭑ fort⭑·a man⭑·o de⭑ la⭑
batal⭑·il·oj el·ŝir⭑·i nun⭑ el⭑ ni⭑·a man’ la⭑ land⭑·on .
Rim.: PIV sugest⁹·as, ke⭑ ‚aventur⭑·ist·o‘ viv⭑-ten⭑·as si·n kutim⭑·e _mal·honest⭑·e_.
Sed⭑ laŭ⭑ la⭑ logik¹·o de⭑ la⭑ sufiks⭑·o ‚-ist‘, oni nenio·n dedukt³·u pri⭑
honest⭑·ec·o. ‚Aventur⭑·ist·o‘ pov⭑·as okup⭑·i si·n per⭑ aventur⭑·oj, sam⭑·e bon⭑·e
honest⭑·e (kiel⭑ mult⭑·aj fam⭑·aj ekspedici⁽⁺⁾·ist·oj) kiel⭑ ankaŭ⭑ mal·honest⭑·e
(marod⁽⁺⁾·ist·o, uzurp⭑·ul·o ks).
aventur⭑·ul·o
Hom⭑·o aventur⭑·ec·a, risk⭑·em·a, vojaĝ⭑·em·a...: mi est⭑·os konsider⭑·it·a kiel⭑
aventur⭑·ul·o kaj⭑ liver⭑·it·a al⭑ la⭑ polic⭑·o, kiu facil⭑·e re·kon⭑·os en⭑ mi
la⭑ ĉen⭑-romp⭑·int·an Herb⭑-en⭑·on ; por⭑ la⭑ modern¹·a aventur⭑·ul·o ju⭑ pli⭑
long⭑·a est⭑·as flug⭑·o, des⭑ pli⭑ bon⭑·e, hav⭑·ant·e aviad⁵·il·on, kies⭑
distanc¹-kapabl⭑·ec·o est⭑·as tut⭑·e sen·fin⭑·a, vi vol⭑·as far⭑·i laŭ+ebl⭑·e pli⭑
mult⭑·e ; la⭑ artikol⭑·o pri·silent⭑·is la⭑ rol¹·on de⭑ la⭑ ses⭑ aventur⭑·ul·oj .
Rim.: Laŭ⭑ PIV aventur⭑·ul·o (jam⭑) tra·viv⭑·is mult⭑·ajn aventur⭑·ojn, sed⭑ la⭑
prefiks⭑·o ‚-ul‘, nenio·n dir⭑·as pri⭑ tio, ĉu⭑ la⭑ aventur⭑·oj efektiv⭑·e jam⭑
est⭑·as tra·viv⭑·it·aj aŭ⭑ tra·viv⭑·at·aj aŭ⭑ tra·viv⭑·ot·aj. Kp {adolesk⁽⁺⁾·ul·o} ,
{mort(em)ul⭑·o} k.a.
mis·aventur⭑·o
Mal·bon⭑·a aventur⭑·o: li tra·viv⭑·as mult⭑·ajn mis·aventur⭑·ojn kaj⭑ sufer⭑·ojn
.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/10/28 08:33:10 ]
__________________________________________________________________