vidu ankaŭ la klarigojn
balanc·/·i

balanc·i

   (tr)

   1.
          Ond·e {mov·i} altern·e tie·n-re·en io·n, kio pend·as, sving·iĝ·as, naĝ·as,
          rul·iĝ·et·as ks: [ili] rid·as kaj kant·as, si·n gaj·e balanc·as, kaj […]
          graci·e al·danc·as ; la nebul·oj […] balanc·is si·ajn mal·pur·ajn
          ĉifon·ojn, kiel dis·ŝir·it·ajn mal·sek·ajn ret·ojn ; la mar·o balanc·is,
          ĵet·is pli kaj pli alt·en si·ajn ond·ojn ; [li] balanc·as super ni·a
          kap·o la torĉ·on ; mal·jun·aj tili·oj balanc·is si·ajn serioz·ajn
          frunt·ojn ; lev·iĝ·is blov·ad·o, kiu balanc·is la foli·ojn kaj la
          ber·ojn ; Karolin⁽⁺⁾·o […] ek·balanc·is pli rapid·e si·an elegant¹·an
          lul·il·on ; la balanc-ark·oj ek·mov·iĝ·is pli vigl·e kaj ek·balanc·is la
          vir·in·on, kuŝ·ant·an sur la long·a brak-seĝ·o ; la pastr·oj balanc·ad·is
          la fum·il·ojn . {lul·i} , {sving·i} , {ŝancel·i}

          Rim.: „Sving·ikajbalanc·igeometri¹·e pov·as pri·skrib·i simil·ajn
          mov·ojn, sed sving·ant·e oni uz·as kutim·e pli da propr·a kaj
          centrifug⁽⁺⁾·a fort·oj por kaŭz·i subit·an rapid·an, eventual¹·e al~supr·an
           horizontal·an mov·on, dum balanc·ant·e gravit⁽⁺⁾·o est·ig·as pli
          harmoni¹·an kaj kontinu⁴·an mov·ad·on.

   2.
          (la kap·on) Esprim·i konsent·on, mal·konsent·on, mir·on, dub·on ks
          tie·n-re·en turn·ant·e la kap·on laŭ unu el la tri ebl·ec·oj: mok·as vi·n
          [kaj] balanc·as post vi la kap·on la fi·lin·o ; la kamarad·o balanc·is
          la kap·on kaj dir·is mild²·e kaj amik·e: ne, nun mi·a temp·o fin·iĝ·is
          (vd {kap-ne·i} ) ; li sid·iĝ·is de·nov·e kaj jes·e balanc·is la kap·on
          (vd {kap-jes·i} ) ; li kap-balanc·is si·an jes·on ; balanc·ad·i la kap·on
          laŭ la takt¹·o de la muzik·o . {sku·i^2}

balanc·iĝ·i

          Turn+mov·iĝ·i altern·e tie·n kaj re·en: ŝi de la puŝ·oj de la kaleŝ·o
          balanc·iĝ·ad·is tie·n kaj re·en sur si·a sid·o ; [ĝi] balanc·iĝ·as kiel
          hamak¹·o ; la grand·a ŝip·o balanc·iĝ·is en rapid·eg·a kur·ad·o sur la
          sovaĝ·a mar·o ; sur la bord·oj de la kanal¹·o balanc·iĝ·is la
          grinc·ant·aj gru·oj kun sitel·oj de frukt·ig·a akv·o ; la sonor·il·o ne
          silent·is  unu moment·on, balanc·iĝ·is sen·ĉes·e ; cign·oj balanc·iĝ·as
          sur la akv·o ; li·a anim·o balanc·iĝ·os kiel ŝip·et·o dum la vent·eg·o ;
          grand·eg·aj filik·aj foli·oj […] balanc·iĝ·is kun dorm·a rid·et·o ; sur
          la brust·o or·a ĉe·net·o […] balanc·iĝ·as graci·e ; li·a vizaĝ·o
          ruĝ+kolor·iĝ·is […], li·aj krur·oj balanc·iĝ·is dum unu sekund·o ; Karl⁽⁺⁾·o
          balanc·iĝ·as nun inter du sorĉ·oj: la bel·ec·o de la vir·in·o kaj
          bel·ec·o de la mon·o . {oscil⁽⁺⁾·i} , {pendol·i} , {sving·iĝ·i} , {sku·iĝ·i}
          , {ŝancel·iĝ·i^1} {baskul⁹·i} , {danc·i} , {tang⁽⁺⁾·i}

balanc·il·o

          {Lud·il·o} por balanc·iĝ·i:

        a)
                Sid-tabul·o, pend·ant·a de du long·aj ŝnur·oj, ĉen·oj  stang·oj
                kaj laŭ·vol·e sving·ebl·a: inter la arb·oj sur ŝnur·oj pend·as
                long·a tabul·o, tio est·as balanc·il·o ; la frat·o […] star·as
                sur la balanc·il·o, per la brak·o li ĉirkaŭ·pren·is la ŝnur·on,
                por si·n ten·i ; oni ne ten·is sufiĉ·e fleks·ebl·e la
                kapt·o-ŝnur·eg·ojn dum la tajd⁽⁺⁾·o-ŝanĝ·ola farb⁸·ant·o ek·flug·as
                sur si·a mort·o-balanc·il·o for de la ŝel·o . {pendol·il·o} ,
                {pendol·o}

        b)
                {baskul⁹·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.39 2023/10/29 19:11:00 ]
     __________________________________________________________________