baldaŭ⭑

baldaŭ⭑

   (adverb⭑·o)

          Post⭑ mal·long⭑·a temp⭑·o: baldaŭ⭑ ven⭑·os la⭑ tag⭑·oj de⭑ funebr⭑·o pro⭑ mi⭑·a
          patr⭑·o ; kial⭑ vi tiel⭑ baldaŭ⭑ ven⭑·is hodiaŭ⭑ ? li⭑·a bo·fil⭑·in·o […]
          est⭑·is graved⭑·a, baldaŭ⭑ nask⭑·ont·a ; gast⭑·o kiel⭑ fiŝ⭑·o baldaŭ⭑ far⭑·iĝ·as
          mal·freŝ⭑·a ; kio tro⭑ ripoz⭑·as, baldaŭ⭑ almoz⭑·as ; kiu tro⭑ rapid⭑·e
          salt⭑·as, tiu baldaŭ⭑ halt⭑·as . {ĵus⭑} , {tuj⭑}

baldaŭ⭑·a

          Okaz⭑·ont·a post⭑ mal·long⭑·a temp⭑·o:  est⭑·as en⭑ plen⭑·a mal·esper⭑·o
          pro⭑ mi⭑·a baldaŭ⭑·a for·vetur⭑·o ! nenio mal·help⭑·as vi⭑·an baldaŭ⭑·an
          re·ven⭑·on ; esperant⭑·e vi⭑·ajn baldaŭ⭑·ajn mend⭑·ojn . {proksim⭑·a^1.b} ,
          {ven⭑·ont·a}

baldaŭ⭑·o

          Proksim⭑·a est⭑·ont·ec·o: ŝi ne⭑ vol⭑·is pens⭑·i pri⭑ baldaŭ⭑·o, sed⭑ gust⭑·um·i
          la⭑ nun⭑·ajn liber⭑·ajn flug⭑·ojn de⭑ sent⭑·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.117 2023/10/29 19:11:00 ]
     __________________________________________________________________