bandit²·/·o

bandit²·o

          Strat {rab⭑·ist·o} , ordinar⭑·e membr⭑·o de⭑ {band⭑·o^4} : ricev⭑·is bandit²·o
          laŭ⭑ si⭑·a merit⭑·o ; [laŭ⭑] vi⭑·a vizaĝ⭑·o, mi pens⭑·us, ke⭑ vi est⭑·as […]
          bandit²·o ; la⭑ bandit²·ojn kaj⭑ aventur⭑·ist·ojn ili varb⭑·is en⭑ la⭑ arme¹·on
          kaj⭑ far⭑·is ili·n bon⭑·eg·aj soldat⭑·oj ; en⭑ Brazil⁸·o, Kolombi⁽⁺⁾·o, Peru⁸·o la⭑
          ŝakr⁽⁺⁾·ist·oj pri⭑ drog⭑·oj, la⭑ bandit²·oj, jam⭑ montr⭑·as pli⭑ da⭑ pov⭑·o ol⭑ la⭑
          ŝtat⭑·o, ol⭑ la⭑ polic⭑·a aparat¹·o ; la⭑ eŭrop⭑·aj partizan⁽⁺⁾·oj est⭑·is
          teror⁽⁺⁾·ist·oj (bandit²·oj) laŭ⭑ la⭑ nazi⁽⁺⁾·aj okup⭑·ant·oj ; sur⭑ naci⭑·aj
          voj⭑·oj, bandit²·oj atak⭑·as aŭt⁸·ojn .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/14 08:39:48 ]
     __________________________________________________________________